POV Annabelle
Daar zit ik dan. Bibberend van de kou, in de auto te wachten tot we eindelijk aan komen. Er staat zacht een radio aan en ik hoor mijn ouders discussiëren over de aandelen terwijl mijn broer in slaap is gesukkeld. Dit was het dan, geen gezellige sleepovers meer, geen gezellige klas en niet meer samen fietsen met vriendinnen. Mijn vriendinnen, die zou ik het meest missen van allemaal. Ze waren er altijd voor me als ik ze nodig had, en geloof me, ik had ze een tijdje erg nodig.
Ik kijk uit het raam terwijl de wegen voorbij flitsen. Gelukkig waren we al van de boot af en reden we in ieder geval al in Engeland. Onze spullen werden naar het nieuwe huis gebracht met het vliegtuig maar wij moesten zo nodig met de auto. Het zou een gezellig familie tripje worden, had mijn moeder gezegd. Alsof zij nog wist wat gezelligheid was. Niet dat mijn moeder niet aardig is hoor, maar ze is bijna nooit thuis.
Ze werkt als modeontwerpster bij verschillende bedrijven maar moet daarvoor vaak naar Londen, Parijs, Tokio of welke plek dan ook, ze gaat overal heen als ze er maar kleren dragen (overal dus....). Ze werkt vooral in Londen dus daarom was het makkelijker als we zouden verhuizen naar Engeland. Mijn vader werkt als kunstkenner bij verschillende musea maar moet ook daarvoor vaak naar het buitenland. Vaak zijn ze niet op hetzelfde moment naar hetzelfde land dus tussendoor spreken ze dan vaak ergens af, waardoor ze nog langer van huis zijn.
Nu zul je denken dat we dus heel rijk zijn, en nouja ik zou niet ontkennen dat we in een mooi huis wonen en dat er altijd geld is en lekker eten maar het meeste geld gaat toch op aan het vliegen van hot naar her, en mijn ouders geven altijd 55% procent van hun salaris aan het goede doel. Maar ja, wat over blijft gaat dan naar Luuk en mij.
Luuk, kort voor Lukas, is mijn 18 jarige broer. Hij zit in zijn laatste jaar van school en was op onze oude school behoorlijk populaire. Niet dat er hele erge groepjes waren maar je snapt me wel. Hij is lang, en vrij gespierd. Hij ziet er niet perse uit als iemand met wie je graag ruzie wilt krijgen. Hij heeft donker blond haar dat hij met wax in model houdt en blauw groene ogen, net als ik. Iedereen zegt altijd dat we veel op elkaar lijken maar zelf zie ik het niet. Ik heb donker blond met een tikje rood haar dat springerig tot mijn schouders hangt en mijn ogen zijn ook blauw groen. Mijn gezicht is bedenkt met een dun laagje sproeten en ik ben best lang.
Ik merk dat we langzamer beginnen te rijden en dat we in een woonwijk terecht komen. Er staan grote, mooie huizen. Ik begin met mijn voeten, die op de schoot van mijn broer liggen, te trappen en geïrriteerd doet mijn broer zijn ogen open. "Wake up, sunshine!" Zeg ik met een poeslieve stem. Hij kijkt mij even boos aan maar wendt zijn blik dan weer af. We rijden een oprijlaan op en stoppen bij de voordeur. Opgewekt trekken mijn ouders ons uit de auto en we lopen naar binnen.
Ondanks alles wat ik ben gewend valt mijn mond een beetje open. Deels omdat het huis heel groot is maar vooral omdat het er huiselijk uitziet, iets wat ik nog nooit eerder in een huis van ons heb meegemaakt. We lopen door de hal en komen in de woonkamer. Een sfeervolle kamer met een licht bruin bankstel, donker bruine stoelen met veel kussens en een vleugel. Als ik iets verder loop zie ik de keuken. Er zit een leuke bar tussen de woonkamer en de keuken waar niet zulke lekker uitziende krukken bij staan. Dan is het tijd om naar boven te gaan. Mijn broer en ik slapen allebei op de derde verdieping van het huis. Als ik mijn kamer binnen kom ben ik helemaal blij. Het ziet er bijna precies hetzelfde uit als in het vorige huis; 3 witte muren, 1 zeeblauwe muur, andere blauwe accenten en voor de rest foto's van mijn vriendinnen en familie. Op dit moment vind ik het wel fijn dat de spullen met het vliegtuig gingen want anders waren we in een leeg huis aangekomen.
Als ik zie dat er een badkamer aan mijn kamer zit wordt ik helemaal blij, ik hoef geen badkamer te delen met mijn irritante broer!!
Zo mijn aller eerste hoofdstuk {spannend}! Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik ga snel meer plaatsen zodat je verder kan lezen. Tips zijn altijd welkom! Laat even weten wat je ervan vindt in the comments. Loads of love!

JE LEEST
Badboys & Maffia-guys //ON HOLD//
Romance"Nu kan je nergens meer heen hè, prinses?" Ik walg bij zijn bijnaam. Dus met een bitchy maar rillerigere stem dan ik had gehoopt komt er uit mijn mond:"Wat moet je?" * Annabelle van Westen is een 16-jarig, Nederlands meisje. Ze heeft een broer en t...