Badboys & Maffia-guys //ON HOLD//

Hoofdstuk 2

POV Annabelle

We zitten met z'n vieren aan tafel te eten. Waarschijnlijk de laatste keer voor maanden aangezien mijn moeder morgen naar Tokio vertrekt. Mijn ouders lijken een beetje gespannen en kijken de hele tijd een beetje raar naar elkaar. We zijn allemaal stil, tot dat mijn moeder de stilte verbreekt.

"Zoals jullie weten ga ik morgen weer naar Tokio en was het plan dat Mark (mijn vader) over een weekje terug naar Amsterdam zou vliegen. Maar de plannen zijn een beetje gewijzigd."  Luuk en ik kijken elkaar vragend aan. "Misschien wil je het zelf uitleggen?" Vraagt mijn moeder hoopvol aan mijn vader. Mijn vader schraapt zijn keel en zegt dan:"ik, ehhh, ik ga me focussen op de kunst maken inplaats van de kunst te kiezen en selecteren."

Verwachtingsvol kijkt hij Luuk en mij aan. "Dussss, dat betekend?" Zeg ik vragend. "Dat papa nog een tijdje thuis zal werken. Er is boven een kamer waar papa zijn atelier krijgt en daar zou hij de komende weken te vinden zijn." Antwoordt mijn moeder.

Eerlijk gezegd vind ik het wel fijn als mijn vader iets vaker thuis is, ookal is het op een kamertje ergens in het huis, hij is er tenminste. Na het eten ruim ik af en loop vervolgens naar mijn kamer.  Ik pak mijn nieuwe schooltas en haal er een stapeltje formulieren uit. Ik pak het papiertje met klassenindeling erop.  We zijn de laatste week van de zomervakantie, in Engeland dan, verhuisd naar hier. Ik dacht eerst dat, dat zou betekenen dat iedereen in een nieuwe klas zou komen maar ik kwam er al snel achter dat iedereen elkaar waarschijnlijk gewoon al kent. Nouja dat zien we morgen wel.

Ik zeg mijn ouders beneden nog gedag en loop dan weer naar boven om vervolgens in de douche te springen. Na zo'n tien minuten loop ik de douche weer uit. Ik poets nog even snel mijn tanden en ga dan op bed liggen. Ik kijk een tijdje naar het plafon .

{Wat nou als niemand mij aardig vind?} na een half uurtje laat ik het gepieker toch maar los en val in slaap.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Triiiiiiiiiing. Het geluid dat verboden zou moeten worden. De wekker. Ik heb de neiging door te slapen maar ik weet dat ik dan te laat kom, dus ik sta toch maar op. Ik douche kort, poets mijn tanden, ik doe een dun laagje mascara op en doe een donker blauwe spijkerbroek aan met een simpel shirtje. Netjes maar casual, helemaal mijn style.

Ik loop maar beneden op mijn witte all stars (I know dat witte snel vies worden maar ze waren zo leuk dat ik ze niet in de winkel kon laten liggen) en zie dat mijn moeder op het punt staat om weg te gaan. Ik geeft haar nog snel een knuffel en dan ga ik aan de ontbijttafel zitten. Ik pak wat boterhammen en beleg ze met kaas.

Even later komt ook mijn broer aan tafel en 5 minuten later zit ik samen met hem in zijn(!!!) auto. Ja hij heeft een auto gekregen voor zijn verjaardag. Op zijn 16,5 is hij begonnen met autorijlessen en hij is gelijk geslaagd. Op zijn 18 mocht hij dan eindelijk alleen rijden en hebben mijn ouders een auto voor hem gekocht.  "Je moet wel snel vrienden maken waar je mee kan rijden. Want je weet dat ik je morgen niet meer breng, hè?!" Zegt hij met een grijns. Ik negeer hem en staar uit het raam.

Veel eerder dan verwacht zijn we er. "Ik moet mij op een andere plek melden dus ik zie je later wel weer, hè klein zusje?!" "Ik ben niet veel jonger!!" Roep ik hem geïrriteerd achterna, terwijl hij in de hal naar rechts gaat en ik naar links.  En nu?? Ik kijk om me heen of ik ergens bordjes zie maar ik kan niks vinden. "Zoek je iets?" Een meisje met kastanje bruine haren, bruine ogen en een dikke laag make-up kijkt me vragend aan. "Ehh, ja. Ik ben Annabelle van Westen en ik ben nieuw dus ik moet mij aanmelden bij" ik kijk snel op het formulier. "Mister Chalet".

Het meisje kijkt even naar wat van haar vrienden en loopt dan naar me toe. "Zal ik even meelopen?" "Graag" antwoord ik snel. Ze loop zo snel door allemaal gangen dat ik gelijk de weg weer kwijt ben. "Hier is het." Ze loopt zelf weer terug naar de hal, althans dat denk ik en laat mij alleen achter.

Ik klop op de deur en loop naar binnen. Een kleine man met een bril kijkt mij aan. "Kan ik iets voor u betekenen?" Zijn overduidelijke Schotse accent valt me gelijk op. "Ja, ik ben nieuw hier op school, Annabelle Van Westen." Mijn naam probeer ik een beetje Engels uit te spreken maar ik denk niet dat ik het er daarmee veel beter maakt. De man kijkt me kort aan en vraag dan om mijn formulieren. Ik overhandig ze en hij typt iets in op de computer. "Allemaal in orde, ga maar snel naar je eerste les." Ik loop snel het kantoor uit en bekijkt de plattegrond.

{Ook echt super handig dat ze geen bordjes hebben in deze school.}

Na een kwartier kom ik denk ik bij het goede lokaal aan. Ik klop één keer en loop dan naar binnen. 23 paar ogen kijken mij aan. De docent kijkt mij vragend aan. "Hoi, ik ben Annabelle, ik ben nieuw hier in de klas." Zeg ik daarom maar. De docente kijkt tevreden en ze wijst me een plek aan. Aangezien er geen plekken meer naast iemand anders zijn, word ik alleen achterin gezet. {Is dat niet even gezellig...} na vijf minuten lopen er drie jongens naar binnen.

POV Jace
David, Charlie en ik lopen zelfverzekerd het lokaal binnen. Ik zie dat de docente iets wil zeggen maar zich inhoud. Ik grijns even. Altijd leuk om te zien dat mensen bang voor je zijn en weten dat ze je beter niet kunnen lastig vallen.  Als ik naar onze vaste plek achterin wil lopen valt me iets op; er zit een verlegen uitziend meisje op mijn stoel. Bij elke normale les zou ik meteen een boze blik hebben gegeven, en was ze al lang weggeweest maar er is iets mis. Ik herken haar niet, en laat ik het zo zeggen, ik ken elk meisje hier op school.

"Mister Watson, would you pleas sit down?" Zegt de docente een beetje bang. Ik zet een grijns op en loop naar het nieuwe meisje. Ze veert een beetje op als ze merkt dat ik naast haar kom zitten.

POV Annabelle
De voorste van de drie loopt mijn richting uit, even staat hij stil maar door de stem van de docent belandt hij weer op aarde. Hij grijnst naar me en loopt naar de stoel naast mij en gaat zitten.  Hij heeft bruin haar dat overeind is gezet met wax (of weet ik veel wat die jongens allemaal gebruiken) groene ogen en donkere wenkbrauwen en wimpers. Net op het moment dat ik merkt dat ik staar en wil omdraaien zegt hij:"Do you like what you see?" Zijn ogen zijn nog steeds niet op mij gericht en dat is maar beter ook, want ik merk dat ik bloos.

Ik hoor de andere twee jongens, die achter ons zijn gaan zitten, lachen. Ik voel mijn wangen nog roder worden. Ik kijk maar gewoon naar voren en probeer me te focussen op de les. Tot ik plotseling een hand op mijn bovenbeen voel. Boos en geschrokken kijk ik om. "Wat?!" snauw ik. Hij moet zachtjes lachen maar haalt wel zijn hand weg.  Ik probeer weer verder op te letten in de les. Want ik kan natuurlijk niet op de eerste dag al achterlopen.

Na een tijdje voel ik zijn ogen branden op mijn huid, dus ik kan niet laten om te kijken, en jahoor hij keek.

Zo toch al ook hoofdstuk 2. Na vijf minuten wachten trok ik het niet meer en moest ik het toch plaatsen. Ik hoop dat je het leuk vindt en al iets meer in het verhaal kan komen. More is commming, loads of love!