Badboys & Maffia-guys //ON HOLD//

Hoofdstuk 17

POV Annabelle

Ik word wekker door de wakker. Ehhh wakker door de wekker, zie je ik ben al helemaal wekker, ehh wakker.

Zo ziet mijn hele ochtend eruit. Ik ben nog steeds kapot moe en ik heb veel over Jace en Oliver nagedacht. Ik heb gisteravond tot laat met Oliver gepraat. Ik vertelde dat Jace wilde praten maar dat ik dat niet wilde. Ik legde uit dat hij nooit echt een goede indruk bij me had achtergelaten en dat ik hem niet mocht. Oliver luisterde alleen maar aandachtig en gaf af en toe commentaar. Hij is echt heel lief. Alleen jammer dat hij niet bij ons op school zit. Waar dan wel, weet ik eigenlijk niet.

Ik loop naar mijn eerste uur, Engels. Ik loop regelrecht naar de docente en overleg met haar of ik misschien ook in mijn eentje het project mag doen. Ik laat haar al mijn onderzoek zien en leg uit dat ik echt liever niet meer met Jace samenwerk. Ze kijkt me twijfelachtig aan. Uiteindelijk staat ze het toe.

POV Jace

Ze komt het lokaal binnen lopen. Ze heeft een high wasted korte broek aan, met een losse crop top. Haar haren zitten in een hoge paardenstaart. Ze ziet er prachtig uit. {hot bedoel ik. Waarom haal ik het bij haar altijd door elkaar?}

Ze loopt gelijk naar onze docente. Ze vertelt over iets terwijl ze iets uit haar tas pakt. Ze laat een stapel papieren aan de docente zien en kijkt haar vragend aan. De docente lijkt te twijfelen maar knikt dan. Ze loopt naar een tafel op de derde rij.

De docente kondigt aan dat iedereen aan zijn project moet werken. Ik kijk Annabelle vragend aan. Ze loop naar me toe, een meter voor mijn tafel blijft ze staan. "Ik heb met mevrouw Hathaway overlegt en je zult dat project nu zelf moeten maken." Ze vertrekt weer naar haar eigen plek en laat me verbouwereerd achter.

De bel gaat. Ik heb het hele uur niks kunnen doen. Ik voelde me alleen op een bepaalde manier alleen maar heel erg afgewezen. {dit kan niet, doe niet zo belachelijk}

Ik loop het lokaal uit en trek Annabelle met me mee. We lopen naar buiten naar een plek waar bijna niemand komt. "Annabelle, wil je alsjeblieft even met me praten?" {oh god ik zei alsjeblieft} "Ik wil gewoon dat je uit de buurt blijft Jace." Haar gezicht staat boos.

Ik snap gewoon niet dat ze niet even wil luisteren. Ik merk dat ik boos word en mezelf niet meer onder controle heb. Ik sla haar. Gelijk duikt ze in elkaar van de pijn. Ik zie tranen in haar ogen maar ze kijkt me alleen boos aan. Ik kijk geschokt naar mijn hand en sta als bevroren aan de grond genageld. Annabelle wurmt zich langs me heen en loopt naar binnen. "Klootzak." Roept ze me nog na. Ik kan haar stem horen breken.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

POV Annabelle

Ik loop huilend de school in. Verschillende mensen die ik niet ken kijken me raar aan, maar het kan me allemaal niet schelen. Jace heeft me geslagen. Dat is het enige wat door mijn hoofd spookt.

De bel gaat en van allerlei kanten komen leerlingen. Normaal gesproken zou ik niet willen dat iemand me zo zou zien, maar nu boeit het me allemaal niet meer.

"Belle." Ik zie Beau verbaast op me af komen lopen. Direct achter haar loopt David en daarachter komen Claire, Jamie, Thomas en Charlie. Beau trekt me gelijk in een knuffel. Er stromen nog meer tranen over mijn wangen.

"Wat is er gebeurt?" Charlie kijkt me bezorgt aan. Ik wil het wel uitleggen maar het lukt niet. Inplaats daarvan mompel ik: "Jace." Charlie en David kijken elkaar aan. David knikt en loopt weg. Charlie vraagt of hij me even mag lenen van de rest en Beau loopt alvast naar de conciërge om mij ziek te melden.

Charlie neemt me mee naar een rustig plek net buiten het schoolterrein. Ik ben ondertussen al weer een beetje bijgekomen. Van de schrik niet van wat er is gebeurt.

"Dus, wat is er gebeurt?" Charlie kijkt me aan met een blik van medelijden gemixt met verbaasdheid.

"Het begon er eigenlijk mee dat ik zaterdag een soort van date had. Die jongen en ik gingen naar een club en daar was Jace ook. Die jongen en ik hadden gezoend maar Jace stormde op ons af en sloeg die jongen. Toen nam hij mij mee naar buiten. Ik ben toen boos op hem geworden en ik heb hem gezegd dat ik hem niet meer hoefde te zien." Charlie knikt. "Heet die jongen toevallig Oliver?" Ik kijk hem vragend aan. "Ja, hoe weet je dat?"

"Toen Jace thuis kwam ging hij gelijk naar zijn kamer toe, dat is normaal al niet zo'n goed teken. Ik zat beneden maar na een paar minuten hoorde ik harde bonken van boven komen. Ik liep naar boven om te kijken wat er aan de hand was. Jace stond in zijn kamer met bebloede vuisten. Hij sloeg de hele tijd tegen de muur terwijl hij maar door bleef gaan over ene Oliver. Uiteindelijk heb ik hem rustig gekregen maar hij wilde het er niet over hebben." Ik kijk even verbaast naar Charlie. Deed het dan echt zo veel met Jace? Dat kan toch niet, Jace is een klootzak zonder gevoel oh én hij slaat mensen. "Maar maak je verhaal af."

Terwijl ik het verhaal van Charlie nog moet verwerken ga ik verder. "Jace had me zondag nog een aantal keer gebeld en gewhatsappt. Maar ik had helemaal geen zin in hem. Vandaag had ik in onze les Engels aan mijn docente gevraagd of ik alsjeblieft het project alleen mocht maken. Ze stemde toe. Blijkbaar vond Jace dat al helemaal niet leuk want hij trok me na de les mee naar buiten. Daar heeft hij gevraagd of hij wat kon uitleggen maar ik wilde gewoon weg van hem zijn. Blijkbaar was dat de laatste druppel want toen heeft hij me geslagen." Er volgt een lange stilte na mijn verhaal. "Hij heeft je geslagen?" Brengt Charlie langzaam uit. Ik knik.

Hij trek me in een knuffel. Nieuwe tranen stromen weer over mijn wangen. Na een paar minuten trek ik me terug uit de omhelzing. Charlie pakt zijn mobiel en stuurt een berichtje, waarschijnlijk naar David, om te vertellen wat er is gebeurt.

Hey alweer een nieuw hoofdstuk! Hoe gaat het met jullie? En vinden jullie het boek nog leuk? Tips zijn altijd welkom, Loads of love