Badboys & Maffia-guys //ON HOLD//

Hoofdstuk 38

POV Annabelle

Vergeten.

Dat gaat er door mijn hoofd.

Gewoon genieten en vergeten.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

POV Jace

Na het gesprek met David over hoe ik me over Annabelle voel hoor ik haar kort gillen in de keuken. Ik versnel mijn pas naar de deur, maar op mijn vraag beantwoordt ze me alleen maar met een, "Nee hoor niks". Haar houding komt overtuigend over maar iets in haar stem vertrouw ik niet.

Ik zucht. Misschien beeld ik me gewoon veel te veel in. Sinds Annabelle terug is raak ik telkens in de war bij haar in de buurt. Ik wil haar zoenen, bij me houden en nooit meer laten gaan. Ik wil er voor haar zijn maar ik wil ook dat zij van mij is.

Ik heb dromen over haar, werkelijk waar het is bizar.

David zegt dat ik gewoon moet doen wat ik het beste kan, haar verleiden en zorgen dat ze met mij naar bed wil. Maar kan ik dat nog wel, kan ik dat wel bij Annabelle?

Veel tijd om na te denken heb ik niet want de bel gaat. We lopen met z'n allen naar de deur waar we open doen voor Charlie, want het zou ook zo lullig zijn als we hem er gewoon laten staan.

Ik groet Charlie even kort maar hij lijkt alleen maar oog te hebben voor mijn broertje, ik kan er maar niet aan wennen. Hij loopt op Thomas af en zoent hem vol. Ik voel mij spieren spannen. Niet omdat ik het allemaal heel erg vind, wel raar trouwens. Maar vooral omdat het me nog steeds boos maakt dat ik het niet eerder had gezien. En Oke, het is ook gewoon heel raar. Een jongen die een jongen leuk vindt, dat hoort toch niet? Althans dat dacht ik. En nu moet ik opeens omgaan met twee mensen die ik heel goed ken die op jongens vallen. Het is gewoon bizar.

Annabelle knijpt zacht in mijn hand en vertelt me te relaxen. Ik knik en voel mijn spieren langzaam iets minder spannen.

We lopen met z'n allen naar de kamer, Charlie en Thomas allebei met een rode blos op hun wangen. De drank wordt gehaald en de muziek wordt aangezet, want allemaal hadden we behoefte aan een feestje, elk voor onze eigen redenen.

Ik sta nu al een tijdje met Annabelle te dansen, soms is ze even weg om een nieuw drankje in te schenk voor zichzelf, ze neemt maar de helft van de tijd iets voor mij mee, en soms om even met Beau of Claire te praten.

Na een uurtje gaan we allemaal zitten en spelen truth or dare, want ja dat hoort er schijnbaar bij. Zelf heb ik nooit zoveel met dat hele spel, tenzij ik natuurlijke knappe meisjes mag zoenen, maar op dit moment wil het enige knappe meisje dat ik zie niks anders dan zoenen met mij en geloof me, het maakt me gek.

Annabelle staat op om voor iedereen nog wat drinken te halen, en ik volg haar naar de keuken. Ze heeft het niet gelijk door dus begint gewoon wat in te schenken. Zodra ze voor iedereen heeft ingeschonken gaat ze zitten met de fles alcohol in haar handen. Ze brengt de fles naar haar lippen en ze begint te drinken. Bij de eerste slok zie ik haar gezicht wat vertrekken maar bij de tweede al niet meer. Na zes slokken houd ik het niet meer.

"Annabelle, stop! Volgens mij heb je nu wel genoeg gehad voor een tijdje." Ze kijkt verbaast op. Ze zet de fles terug op tafel en komt bij me staan, heel dicht bij me staan.

"Je zal wel gelijk hebben." Het had een sarcastische opmerking kunnen zijn maar ze zegt het met zo'n verleidelijke stem dat ik me niet meer richt op de inhoud van haar woorden. Annabelle merkt dat ik naar haar lippen kijk en bijt er zachtjes op. "Annabelle stop, je weet dat ik daar niet tegen kan."

Ze moet kort lachen. "En waarom zou ik het dan precies niet doen?" Ze fluistert de woorden dicht bij mijn oor, waarnaar ze een kusje plaatst op mijn oorlel. Ik weet niet wat ze opeens heeft maar het is geweldig. Een rilling gaat door mijn lijf, een hele goede rilling.

Ik had me er net bij neergelegd dat ik zou moeten wachten, wachten totdat Annabelle het wilde, maar nu. Ze plaatst haar handen over mijn hele lichaam.

Het zou de alcohol kunnen zijn.

Een klein irritant stemmetje vult mijn hoofd. Ja dat zou kunnen maar ze lijkt het nu zo te willen. Wat moet ik daar nou tegenin brengen, wat wil ik daar nou tegenin brengen?

"Jace, ik wil het. Ik wil jou." De woorden verlaten haar mond op een zelfverzekerde manier terwijl ik aan haar lichaam merk dat ze het ook wel spannend vindt. Ik grijns kort. Ook al is het door de alcohol, ze heeft duidelijk aangegeven wat haar intenties zijn.

"Niet hier, Annabelle." Ze kijkt me begrijpend maar teleurgesteld aan.

Ik pak de drankjes op en loop weer naar de woonkamer. "Nog even wachten Annabelle, nog heel even." Zeg ik voordat ik de woonkamerdeur open doe. Ze knikt naar me, niet op zo'n manier zoals je oom naar je knikt als je een goal hebt gemaakt bij voetbal, of de manier hoe je docent naar je knikt als hij blijkbaar dan toch begrijpt waarom je je huiswerk niet heb gemaakt, nee, ze knikt op een hele sexy manier.

Ik voel nog een rilling over me heen komen.

Ik zet de bekers neer en we gaan allemaal gewoon een beetje met elkaar praten.

Elke keer als ik oogcontact maak met Annabelle, doet ze iets sexys.

Charlie vertelt over hoe het de laatste week in het ziekenhuis was, maar hoezeer het me ook interesseert, merk ik dat mijn ogen alleen maar gericht blijven op Annabelle.

Ik merk dat ik steeds vaker en steeds langer naar haar kijk. Ik let niet meer op het gesprek en als iemand mij iets vraagt heb ik geen antwoord.

Iedereen heeft al best wat op dus niemand schijnt het te merken. Annabelle is ook al begonnen aan haar vierde glas sinds de keuken dus dat gaat niet helemaal de goede kant op.

Ze doet heel sexy haar vestje af, haar haren los en kijkt me intens aan. Ik trek het niet meer.

"Het is al laat, ik ga naar boven. Annabelle kom je ook?" Annabelle knik terwijl ik iedereen dag zeg, ook al reageert iedereen maar half omdat ze niet meer echt aan het opletten zijn.

We lopen de trap op, Annabelle voorop en ik achter haar aan. Annabelle wiegt zachtjes haar heupen heen en weer, wat me een nog beter uitzicht geeft.

We lopen mijn kamer in en zodra ik me omdraai van de deur dicht doen staat Annabelle achter me. Ze duwt me tegen de deur en legt haar lippen passievol op de mijne. Ik ga er gelijk in mee.

Ze wil dit niet echt, het is de alcohol.

De stomme stem moet uit mijn hoofd. Ze zegt toch dat ze het wil? Ze doet toch alsof ze het wil? Waarom zou ze het dan niet willen?

"Wat is er Jace?" Haar stem klinkt hees naast mijn oor. Ze kijkt me weer in de ogen aan en zoent me weer. En god, wat zoent zij lekker.

Ik hoeft helemaal niet naar die stomme stem te luisteren. Het mooiste meisje dat ik ken staat voor me. Ik heb hard gewerkt voor dit moment, en zij wil het ook.

Ik draai ons om zodat Annabelle tegen de muur staat, en dan, laat ik me gaan.

Hey allemaal, long time no see. Ik wil jullie allereerst allemaal heel erg bedanken voor jullie lieve berichtjes! Ik heb weer wat ideeën (al duurt het hele verhaal niet heel lang meer.....). Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden en al uitkijken naar het volgende hoofdstuk. Loads of love