Hoofdstuk 8

2.8K 91 7
                                    

POV Annabelle

We klimmen allebei uit het water, iets wat nog best lastig is met natte kleren. We lopen achter meneer Chalet aan naar zijn kantoor.

"Oke, wie gaat me vertellen wat hier is gebeurd?" Ik kijk Jace wanhopig aan, ik heb nog nooit zoiets gedaan en ik vind eigenlijk dat het Jace zijn schuld is. Jace staart alleen maar een beetje voor zich uit, blijkbaar is hij hier heel relaxt onder.

"Ehh, ik ben natuurlijk nieuw op school en Jace wilde mij even het zwembad laten zien." Ik moet toch wat zeggen. "Dus meneer Watson is zo aardig om even het zwembad te laten zien tijdens lesuren terwijl het zwembad is gesloten, en hij inspecteert daarbij ook nog even jouw mond?" Meneer Chalet vindt zichzelf blijkbaar grappig maar hij is niet tevreden met mijn antwoord. Ik weet niet wat ik hier op moet zeggen en staar naar mijn schoenen. Ik heb het ondertussen al best koud gekregen en ik ben een beetje aan het rillen.

"Oke, sinds jullie allebei niet verantwoording kunnen nemen van jullie daden moet ik jullie maar straf geven. Miss van Westen, je bent natuurlijk nieuw en dit is de eerste keer dat je zoiets doet, dus jij hoeft alleen maar morgen na te blijven. Dit is een waarschuwing, doe je weer zo iets dan ben je heel wat meer vrije tijd kwijt. Watson jou wil ik graag nog even spreken. Miss van Westen kun je even buiten wachten?" Ik knik en loop het kantoor uit.

POV Jace

Annabelle loopt het kantoor uit. Ik kijk John aan. "Jace, het loopt me allemaal een beetje uit de hand." Hij kijkt een beetje nerveus om zich heen. Al tijd grappig om te zien dat mensen met een hoge baan toch bang voor me zijn. "Ik weet het, het gaat mij niet aan wat jij met je leven doet, maar ik wil voorkomen dat je de school terroriseert." Ik kijk hem verveeld aan. Wat ik hier op school doe is niks vergeleken met andere plekken, hij moet blij zijn. "Dus als je niet naar de lessen komt dan moet je dat zelf weten maar betrek mede studenten daar niet bij." Ik knik, ook al weten we allebei dat ik me daar niet aan ga houden. "John, ik vind alleen niet dat je Annabelle kan laten nablijven. Dit is de eerste keer dat ze zoiets doet en we weten allebei dat ik toch niet ga nablijven dus dan is het een beetje sneu als zij in haar eentje moet." John zucht.

Hij staat op van zijn stoel en doet de deur open. "Het lijkt me handig als jullie drogen kleren pakken uit het gevonden voorwerpen hok, want zo kunnen jullie natuurlijk niet de hele dag blijven lopen. Annabelle je hoeft morgen niet na te blijven maar je doet dit niet weer.  Als jullie drogen kleren hebben gepakt kunnen jullie daarna naar de les gaan." Ik kijk hem aan. Hier kan ik vast nog wel iets meer uit halen. "John, zie je dan niet dat één, Annabelle nieuwe kleren nodig heeft want dit kan ze niet aanhouden en twee, ze veel te knap is om kleding aan te doen die een of andere puber heeft laten liggen?" Annabelle bloost een beetje bij mijn laatste punt. Ik geef haar een knipoog.

John kijkt een beetje hulpeloos om hem heen. "Oke, jullie kunnen naar huis gaan om droge kleren te halen. Maar ik wil dit echt niet nog een keer zien." Hij zucht diep. Ik moet even kort lachen.

Een kort hoofdstuk maar ik wilde dit nog even posten.
Ik mag mijn zeilopleiding doen voor instructeur {springt vrolijk op en neer en maakt een vreugdedansje} loads of love

Badboys & Maffia-guys //ON HOLD//Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu