Expectations vs. Reality (On-Going)

Chapter 16 [Bicol Words]

Angela's P.O.V

Hmmm. Ang lambot ng kamang hinihigaan ko. Na-miss ko to! *unat-unat* *gulong-gulong* I am here in my fcking bed it really feels home.

Nagising ako sa mabango at nakakatakam na amoy. Waah! Amoy bacon at hotdog tapos fried rice. Nakakaamoy rin ako ng kape.

Ay baka nananaginip lang ako. Nabitin ata ako sa chinibog ko kagabi.

"Hoy tulo laway! Bumangon kana nga dyan!"

Sabi na eh, panaginip lang. Sayang natakam pa naman talaga ako. T-teka.. Boses lalake yun ah! Waaaaah! Naisuko ko na ba ang Bataan ng walang kamalay malay? Pucha! Hindi! wala naman akong nakasamang lalake kagabe e. Except kay.. Tyler?! Naalala ko tuloy yung heart to heart talk namin kagabe hahahha naks. Pero kilala ko boses nun e. And that's not him.

P-pero.. Kung hindi ako nagkakamali.. Boses yun ni-

"KAPAY!" sabay yugyog sakin ng lalaking to. Aba Feeling close ampu-- pta aray! nahulog lang naman ako sa kama dahil kay --

"WAAAH! KANOOOS! Anong ginagawa mo dito? Na-miss kitang gunggong ka!" sabay tayo at sumakay sa likod nya. Piggy back ride tawag nila pero para sakin way ko to para sakalin sya bwahahah.

"Na-miss din kita Kapay!- *ubo* di ako- makahinga oy! *ubo*" sagot nya habang umuubo hehe buti nga!

"Namo. Teka, anong ginagawa mo dito sa kwarto ko?" tsaka ko sya binitawan.

"Dinalhan kita ng breakfast. Baka mas lalo lumala yang pagiging baliw mo pag nalipasan ka. " sabi nya sabay turo dun sa tray. Waaah! Ang galing! Hindi pala yon panaginip hihi.

"Sira ka talaga! Tsk, pero salamaaat Kanos! Gutom na ko!" sagot ko sabay lakad papunta sa may table ko kung nasaan yung tray at yung naghihintay na pagkain. Mwehehe *O*

Hindi pa ako nakakatatlong hakbang ay may naramdaman na akong humila sa buhok ko dahilan para mapaatras ako at bumalik sa kaninang pwesto. Gago talaga to! Alukin ako ng breakfast tapos hihilahin naman buhok ko palayo dun sa pagkain! Psh!

Insecure ata to si Kanos sa hairlalu ko eh!

"Hephep! Maghilamos ka nga muna! Di ka pa nagmumumog susugod ka kaagad dyan sa pagkain! Mahiya ka man lang saakin. Ang bad breath mo tas daldal ka na dyan ng daldal. Morning rituals nga muna Kapay!" saway nya nang nasa harap nya na ako.

"Tsk. Para namang hindi tayo dati sabay maligo dun sa labas sa may hose? Ano ka ba! Magkasama na tayo simula non, naabutan ko pa nga nun kung gaano ka kauhugin eh! Haha! Kaya ba't pa ko mahihiya sayo? Duh?" sagot ko at tuluyan ng pinuntahan yung pagakin. Waaah! Gutom na talaga ako. Tumunog na nga tyan ko eh.

Yan si Kobe Parma. Ang kababata ko at nag iisang boy bestfriend ko. Nag iisang lalakeng pinagkakatiwalaan ko. Nakatira lang sya dyan sa tapat ng bahay ni Lola. Magkasama na kami mula bata, elementary palang ata ako nun nung ampunin ako ni Lola dahil naghiwalay si mama't papa. Hanggang sa mag highschool kami, ay kami ang magkakasama nyan nina LM at Reign. Squad kami nun eh hehe pero kami ang pinaka close ni Kobe.

"hoy! whahg mow nga akhong chichigan pusha" wika ko habang nagttoothbrush lakas makatitig e.

"laki na ng pinagbago mo Nos! Pero mangkanos mo man giraray. Flat pa din! HAHAHAHA" sigaw nya. Aylangya suntukin ko kaya tong uhugin nato -_- (Mangkanos mo man giraray = ang pangit mo pa rin)

"Ah ganon eto sayo! Namo ka e!" sabay wisik ng tubig sa kanya at dahil hindi sya ngpapatalo. The commotion  went on.

Alam nya lahat tungkol saakin. Tungkol sa pamilya ko, likes, dislikes, hobbies at pati na rin yung pagka inis ko sa lalake. Pati yung pagiging playgirl ko alam nya. At alam nya rin ang totoo saakin, na hindi ako malandi. Alam nya yung dalawang rason ko. Sya rin yung tumulong saakin makabangon at matanggap sa sarili ko yung mga nangyare sa pamilya ko dati.