In My Dying Days

Chapter 2

Ayan, dedicated po ito sa kanya kasi natuwa siya sa kwneto. Ito na po yung update, salamat po sa pag-appreciate at pag-vote sana magustuhan niyo/mo.

Chapter 2




I am sitting on a chair peeling an apple. Hmm. Yum yum yum. Ang bait talaga ni Kuya Nurse Derie yung nag-OOJT na nurse dito. Binigyan niya kasi ako ng mga prutas ng nadaan siya dito sa kwarto. Namili daw kasi siya sa grocery eh nagkataon na napadami yung bili niya kaya naisipan daw niyang bigayan din ako ng sobra. Hindi naman ako maarte. Mas maganda nga yung libre e. Walang gastos, nabusog pa ako.

I'm having my bite for my second apple ng pumasok ng kwarto sina mama and papa.

Oh, this is the day na nga pala. I finally decided na ipaalam sa kanila that I want to study again. Pumayag man sila o hindi.

"Anak, kamusta?" ang nakangiting bati sa akin ni papa.

Papa is a handsome man, of course and super tall in contrast to my mama's very petite height and figure. Si mama kasi parang siya yung pixie type of girl parang tikerbell lang na namana ko pero ang kaibahan lang I have my father's physical feature. My eyes to my you know. Haha:P Even I'm a little one my you know is mapagmamalaki. And I'm proud of it.

I smiled and kiss there cheeks before answering.

"I'm okay naman po. A bit bored but okay." sagot ko.

He ruffled my hair and pat my head.

"It's good to hear." he said.

Simula ng nagkasakit ako ay naging super hands on sila sa pag-aalaga sa akin na kaibahan nung wala pa akong sakit o nung hindi pa talaga malala yung sakit ko. They tend to be busy all year and check me up only once they are free. Alam ko naman na mahal nila ako pero syempre iba pa din kung nandyan sila lagi.

Nagumpisa akong magkwento sa ginawa ko buong araw. Masaya naman talaga ako ngayon kasi nga napagdesisyonan ko na talaga na tuparin ang isa sa mga nasa wish list ko. Ang sana lang ay pumayag sila or at least hear me out. Hindi naman sa wala akong pakialam sa buhay ko, sa kalusugan ko. Gusto ko lang talagang matupad yung isa sa mga pinakapangarap ko noon pa, ang makapagtapos ng pag-aaral. Para kasi sa akin iba pa din yun nakapag-aral, super miss na miss ko na ang school. Yung ingay ng hall way, yung mga praning na prof, baliw na classmates at iba pa. Kaya sana lang talaga ay payagan nila ako. I'll do anything mapayagan lang ako.

"Ahhm, ma pa. Can I ask you something?" sabi ko.

Ngumiti muna si mama and papa then said,

"Ano yun anak?" said mama while holding my hands.

Kinakabahan ako. Bumilis yung tibok ng puso ko, huminga ako ng malalim para kahit paano ay maging normal yung beat niya.

"Mama I ahm, I wanna go back to school." I said, napapikit pa nga ako habang sinasabi yun. Natatakot kasi ako sa magiging reaksyon nila.

Biglang napabitiw si mama sa kamay ko. Si papa naman ay parang may nalaglag sa sahig. Binuksan ko yung mata ko at nakita ko nga kung gaano na shock sila. Mama's mouth is hanging open, yung parang she want to say something but her mind can't process anything.

Napatayo si papa mula dun sa mahabang sofa dito sa room.

"No, baby no. I can give you anything but not that." sabi niya.

Para akong nanlumo sa sinabi niya. Mama is quiet hindi siya nag-rereact.

"Pero papa, I want to study. I want to go to school, to learn again." I insist.