In My Dying Days

Chapter 3

Chapter 3

Sabi nila may pag-asa, muntik na akong mawalan ng pag-asa sa buhay pero ngayon,

I'm here at . . . . University. I'm happy that finally nakapag-aral ulit. I miss studying kahit na madami ang tamad na mag-aral pero sa katulad ko na nahinto at akala ay wala ng pag-asa ay sobrang nakakaexcite pumasok. Dito pa din naman ako sa old school ko kaso ang nakalulungkot lang ay graduate na yung mga kaklase ko and well ako 3rd year na. 2nd year college kasi ako ng nahinto o rather kinailangan huminto.

Kasama ko si Kuya Derry siya kasi yung nurse na na-assign to asist me. OJT lang naman siya and also nag-aaral sa university na ito. Graduating na siya pero mas matanda ako sa kanya. Pero okay lang naman, nalaman ko din na Heartrob pala siya ng school at ako'y nacoconcious dahil halos lahat ng tao ay napapatingin sa akin. Kasama ko kasi siya, hahatid daw niya ko sa room ko.

Dahil Educ student ako at Nursing student siya medyo magkalapit lang yung building namin.

"TJ, talaga bang okay lang yung pakiramdam mo? Hindi ka ba nakakaramdam ng pagod? Talaga bang okay ka ha?" nag-aalala pa ding tanong niya.

Ngumiti ako sa kanya, masyado kasi siyang na-woworried eh. Baka daw kasi masyadong ma-stress ako lalo na at first day of school. Ilang beses ko na ngang sinabi sa kanya na I'll be okay pero makulit pa din siya, parang kada minuto ata ay tinatanong ako ng taong ito.

"Derry, I'm okay. Seriously. Huwag ka ng mag-alala masyado para ka ng sirang plaka eh." natatawang sabi ko sa kanya.

Mukhang di pa din siya convince kasi nakikita kong medyo tense pa din yung posture niya at kunot na kunot yung noo. So humarap ako sa kanya at tiningala siya. Mas mataas kasi siya sa akin ng ilang inch pero sabi ko nga okay lang yung kasi even I'm small for a guy I'll be forever thankful because I'm alive.

I touch his cheeks. And truly smiled at him. Yung smile na alam kung nagpapakalma sa mama at papa ko whenever na nag-aalala sila na alam ko din ay makakapagpakalma sa kanya.

"I'm okay, I'll be okay promise." sabi ko kay Derry.

He took a deep breath and sigh.

"Hmm, sabi mo e. Pero basta if ever magkaproblema call me ha." he said.

I pat his hair.

"Yes BOSS!" and smiled cheekily at him.

He laughed and kissed my forehead.

"Be careful okay."

"Opo, pumasok na po kayo. Baka ikaw naman ma-late niyan e." pagtataboy ko sa kanya.

Umalis na siya after niya ulit magbilin ng magbilin. Good thing konti pa lang yung mga estudyante sa room kaya nakapili ako ng puwesto na gusto ko. I went on the right side, at the back near the windows. Gusto ko kasi malapit sa window, yung nakikita ko yung labas. Ayoko na kasing ma-feel yung parang nakakulong sa isang kwarto kaya kung nasa isang room man ako lagi akong tumatabi sa may bintana kasi pag nandun ako nafefeel ko na malapit lang ako sa labas na anytime I'm free to have a life that I've been dreaming since ng magkasakit ako.

Nag-umpisa na ding dumami yung mga estudyante na pumapasok. Hindi ko muna sila pinansin kasi busy pa ako sa panunuod sa mga iba pang taong naglalakad sa baba.

"Ahm, hello? Are you new here?"

Napatingin ako sa nagsalita.

"Yes and no." sabi ko.

Napakunot lang siya ng noo yung istura na parang gusto niyang i-explain ko pa lalo.

"I mean, I had been a student here but I stopped because of some peronal reason. I'm new here because I just went back in school and I don't know you guys." paliwanag ko.

Napatango-tango na lang siya and smiled.

"Oh well, I'm Kaye by the way. Ako yung president ng section na ito. Ahm, Welcome in the class!" masayang bati niya.

I smiled at her.

"Thanks."

Natulala siya, alam niyo yung itsura pagnafrefreeze yung palabas ganun yung mukha niya ngayon.

"Ahm, miss are you okay?" I asked her. I'm starting to be worried na kasi she's not moving kanina pa. Baka kung ano na yung nangyari sa kanya.

She coughed and look away. Okay what have I done?

Bakit di na siya makatingin sa akin ngayon? May nagawa ba ako?

"Ah, I'm sorry." bigla ko na lang nasabi. Napayuko pa ako, ano ba yan first day na first day nakagawa na kaagad akong kapalpakan.

Siguro dahil medyo na distress yung pakiramdam ko nakaramdam ako ng kirot sa puso. Napahawak ako sa chest part ko then pinilit kong huminga ng malalim. Gosh, mukhang wrong decision ata talaga itong pagpasok ng school ah. Napakunot na din ako ng noo at pilit nagconcentrate.

TJ, hinga ng malalim. Don't panic, okay. Breath. Breath slowly. Breath, just breath. Yan ang patuloy na mantra ko sa utak. Paulit-ulit ko yung iniisip hanggang sa naramdaman ko na lang si Kaye na hinawakan ako sa likod.

"Ahm classmate, are you okay?" tanong ulit niya.

Tumango lang ako then closed my eyes.

I need to relax, I really really need to take a deep breath.

So unti-unti kong pinilit na kumalma, si Kaye naman mukhang attentive kaya agad niyang hinagod-hagod yung likod ko.

"Relax, just relax baby. Breath okay, don't panic." patuloy din niyang sabi.

Na-touch naman ako dun sa pagtulong niya sa akin kaya after kong kumalma ay niyakap ko siya.

"Thank you." I said sincerely.

She smiled a more genuine smile.

"Sus okay lang yun noh. You need me and I can help you. So ahm friends?" she said habang inaabot yung kamay.

I took and shake it.

"TJ, I'm Terrence Joshua Hernandez." pagpapakilala ko.

"I'm Kaye, Katrina Floresia Floreno."

"Ayaw naman ng magulang mo sa F ah." biro ko.

Natawa siya, ako naman napangiti.

"Halata ba?"

"Hindi naman medyo lang."

At nagtawanan kaming pareha.

Nakakatuwa akala ko disaster na buti na lang sumaya.

Sana madami pa akong maging kaibigan.

--------------------- Hope you enjoy guys!

Advance Merry Christmas!:)