The Gods Five Dragon [Wattys2018]

Chapter 11

Mariss POV

I don't know if kaya ko pa, dahil ang sakit-sakit nung mawala siya. Wala man lamang na naglahad ng isang lamay para sa kanya na galing manlamang sa kanyang kamaganak.

It's been 2 months simula nung pumunta kami sa bahay nila Zac at nakitang sunod yung kanilang bahay, pero parang kahapon lang nangyare ito dahil sariwa parin sa dib-dib ko ang sakit na iniwan ng sarili kong kaibigan.

Alam kong lahat sila naapektuhan dahil hindi ko alam kung bakit sa pagkawala ni Zac ay wala din si James. Lahat kami nina Jorsia ay nag hihinagpis sa pagkawala ng mga kaibigan namin.

Flashback ....

Luha, pagod, sakit, hinagpis, at iba- iba pa. Lahat yun nararamdaman namin sa mga oras na ito. Hindi ko alam kung totoo ba ang nakikita ko isa lamang itong palabas, pero masakit eh.

I was in state of shock but suddenly my own feet moved by itself and I started running away from them and from.... him

I dont know. Umiiyak ako ng sobra dahil masakit talaga ang mawala, pero ano pang magagawa ko?

Takbo lang ako ng takbo sa loob ng kagubatan ng ito, hindi ko alam kung saan pupunta hanggang sa matanaw ko ang isang puno at sa likod nito ay isang maliit na talon.

Ramdam ko na ang mga tuhod ko ay nanghihina na, nanlalambot at sumisigaw na hayaan ko na lamang ang lahat ng ito. Pero bakit? Bakit sa araw na ito pa? Hindi ba pwedeng patagalin niyo muna ang samahan namin?

Sobrang daming katanungan pero pilit ko itong sinasabi.

"Bakit? Hu-huhuhu.. bakit ngayon pa?, ang sakit oh? Sobrang sakit! Grabe" nasabi ko nalamang at sapilitan kung inisubsub ang mukha ko sa aking binti at niyapos ko ito. Hinayaan ko na pumatak ang mga luha ko

ramdam na ramdam ko yung sakit na dala ng pagkawala niya sa akin puso, bakit ganun? bakit ganun ang epekto niya gayong hindi naman parehas ang tingin niya sa akin! ganto ba? ganto ba talaga mag mukhang tanga sa taong ginusto mo? pero mas masakit parin mawalan ng taong kaibigan na nagaaruga sayo, tumutulong sayo, at higit sa lahat nagpapasa sayo. bakit ikaw pa? bakit ikaw pa ang nawala? ang dami- daming taong kawala-walang kwenta dito sa mundo pero ikaw ang kinuha nila sa amin? sa akin?. hindi mo man lang nalaman yung nararamdaman ko para sayo, kung ano yung tunay na pagtingin ko sayo.

hindi ko na alam ang sinasabi ko sa sarili ko dahil sa nararamdaman ng puso ko. pinipilit ko intindihin kung bakit siya nawala sa amin. 

wala na akong ginawa kungdi ang umiyak ng umiyak sa kung nasaan man ako, wala akong pakialam kung mawala man ako dito sa loob ng gubat na ito. 

"Mariss?, Mariss where are you?" 

"Mariss? " 

hindi ko pinapansin yung sigaw nila sa paghahanap sa akin, nanatili lamang akong nakahalukip-kip sa aking tuhod para ilabas muna ang aking nararamdaman.

"Mariss??" sigaw ni jorsia.

"Mariss please, come out. you are not the only one whose affected for what happened" sigaw ni Mariss.

tama si mariss sa sinabi niya pero kahit na kelangan ko munang ilabas itong nararamdaman ko kahit saglit. wala eh, nararamdaman ko na yung dapat kung maramdaman ngayon.

"there you are Marissa. We've been looking to you, are you all right?" Jorsia said.

tumango nalang ako bilang sagot ko sa kanya.

"c'mon Mariss, this is not a nice place to let your pain burst. c'mon we need to get back. ihahatid ka namin sa bahay niyo. tara?" inalalayan ako ni Jorsia para makatayo sa pagkakaupo ko.

I know they are all worried kasi bigla nalang akong tumakbo palayo sa kanila at dito pa sa loob ng gubat ang pinasukan. sino nga bang kaibigan ang hindi magaalala kakahanap sa taong bigla nalang tatakbo sa loob ng masukal na gubat.

sinamahan nila ako hanggang sa makauwi ako ng bahay, hindi na rin naman sila nag tagal dito sa bahay namin at agad naman silang nagpaalam sa akin dahil gagabihin narin sila pauwi ng kani-kanilang bahay. 

naiiyak ako sa tuwing naaalala ko yung nakita ko kanina. It's his Birthday. he deserves a very special day, pero bakit kamalasan ang nangyare sa kanya?

hindi na ako nakakain ng hapunan sa kakaisip kay Zac, kung anung kalagayan na niya? o ano ba talagang nangyare sa kanya. Sa kakaisip ko nakatulog nalang ako dito sa kwarto ko.

****

-ImYourSideStory

sorry po guys sa mga cursed words ko sa chapter na ito.

and specialy po na sobrang natagal ang pag uupdate ko huhuh please huwag pong magagalit huh bawi po ako sa susunod na chapter. ;) HAPPY NEW YEAR GUYS