Gönül Hırsızı AŞK-I CEHENNEM...

Bölüm:10 SÜRPRİZ BULUŞMA

'' Seni bekliyorum.'' dedi . Tıpkı karşılaştıkları ilk günkü gibi.

Söylenen tek bir söz Zeynebin kanın kaynamasına kan akışının hızlanmasına yetmişti. O günden beri birbirleriyle ne kadar çok birlikte vakit geçirmişler, bir o kadar da çok konuşma imkanları olmuştu ama hiç bir söz bu kadar etkilememişti onu.

Bu her zamankinden çok farklıydı, ya tonlamasından ya duygusundan tam emin değildi Zeynep ama daha romantik ve daha derinden daha etkileyici bir sesti. Birkaç adım daha yaklaştı Zeynep, bir aydır yakın olduğu hoşlandığı bu adam olabilir miydi ?

''Neredeydin ?'' diye sordu Zeynep.

Mert yavaşça aydınlığa doğru yürüyerek kendini gösterdi, '' şimdi buradayım ya , bu daha önemli değil mi ?'' ellerini uzatıp, '' sana bir şey sorabilir miyim '' dedi.

Bu adam çok farklıydı, gözleri ışıl ışıl bambaşka bakıyordu.Hakan her anlamda daha sıcak daha samimiydi.

Bir an düşünüp o da unun ellerini tuttu. Şu an duygusal olarak etki altında olduğundan hiç bir şey düşünemiyordu, İçini kaplayan büyük bir mutluluk hissi vardı, bu adam hayallerindeki güven veren başarılı ve çok çekici bir adamdı .

'' Ne sormak istiyorsun?''

''Bana güveniyor musun?''

Bunu sorarken adamın ne kadar ciddi olduğunu yeni fark etmişti.

''Tabii ki güveniyorum sana ''

''O zaman beni öpmeni istiyorum''

Bu sözler Zeynep in hiç ummadığı onu şaşırtan sözlerdi'' Seni hiç anlayamıyorum, nasıl bu kadar değişebildin ''

''Sana gerçekte kim olduğumu göstermeyi ve o ilk karşılaştığımız andaki yaşadığımız duyguların gerçekliğini göstermek istiyorum. Aslında yapmak istediğin ve arzuladığın bütün isteklerini yerine getirmek ve seni ayakların yerden kesilinceye kadar sadece öpmek sevmek ve hakkettiğin bütün güzellikleri sana verebileceğimi bilmeni istiyorum. Senin nasıl sevilmeye layık bir kadın olduğunu göstermek ve sadece bir gece değil seni her zaman mutlu etmek istiyorum.''

Zeynep in Hakan zannettiği Mert bir kaç adım daha yaklaşıp yüzünü yumuşakça tutup dudaklarından öptü . Bu öpüşme ikisinin de ayaklarını yerden kesmiş, yer ile gök arasında hiç bilmedikleri uzak diyarlara götürmüştü.

Son bir ay içinde pek çok kez dışarı çıkmışlardı Hakanla ve birkaç kez öpüşmüşlerdi de ama hiç birisi bu kadar tutkulu ve ateşli değildi, neden böyle bir hissi daha önce yaşamadığını sorgularken kendi içinde Zeynep, acaba benim yüzümden miydi? Ben mi uzak tuttum onu kendimden diye içten içe de düşünmeye başladı.Eğer bu şekilde tutkuyla öpüşseler di belki de çok tan beraber olmuş olabilirlerdi.

''Nasıl daha iyi misin '' diye sordu Hakan bir iki adım geriye çekilerek.

Ne diyeceğini şaşırdı Zeynep genç adamı kırmak yada uzak tutmak da istemiyordu, hele böyle ateşli bir öpüşmeden sonra . ''Çok farklısın bu akşam, ama neden beni daha önce böyle öpmedin? ''

'' N'ooldu hoşuna gitmedi mi yoksa?'' bunu söylerken Zeynep i omuzlarından tuttu.

'' şimdi istediğin gibi mi ? '' diye sorarken gözleri arzuyla bakıyordu.Genç kızı yavaşça kendine yaklaştırıp ellerini belinde gezdirmeye başladı, ellerini genç kızın kalçalarına doğru indirirken bedenleri birleştikleri anda küçük bir inleme sesi geldi Zeynebin dudaklarından. Zeynep, loş ışıkta gözleri birleştiğinde adamın tutku dolu gözleriyle karşılaştı.Bu zamana kadar Hakanın kendisine böyle baktığını hatırlayamadı.Bu kadar arzu dolu ve çekici olduğunu hiç görmemek Zeynep'in aklını karıştırıyordu.

Ama istediği tek bir şey vardı o da bu adamın bir daha değişmemesi ve hep bu şekilde arzu ve tutkuyla kendine bakması.

''Aklıma takılan birşey var, sen bugün Merve ve Ayşe ile konuşurken bizi mi dinledin?''

'' Acaba diyorum sende ki bu değişikliklerin sebebi, yemekteyken bizim konuşmalarımızı dinlemiş olman olabilir mi ?

Hakan ''ama sen bir kahraman istiyordun, bak buradayım geldim .Seni uzak diyarlara götürmemi istiyorsan onu da yapabilirim. ''

''Hayır Hakan ben senin başka biri olmanı istemiyorum, kendin ol yeter bana. Ama 1 aydır en çok bu halini sevdim. ''

'' Aslında bu halim benim normal halim inan kendimi değiştirmem gerekmiyor.''

Zeynep bunu duyunca gülümsemesini durduramadı. '' yani sen hep bir kahramansın ha bunu mu demek istiyorsun?''

Aslında Zeynep onun bir kahraman olmadığını bilecek kadar tanımıştı, ama bozmak istemedi genç adamı.

''Tamam o zaman bırak sana bunu seni kahramanın olduğumu kanıtlayayım, ama bir şartım var''

''Peki nedir şartın'' dedi Zeynep merakla ve heyecanla.

'' hemen bu akşam benimle geleceksin ". Bunu söylerken , bu durumdan en çok heyecanlanan Mertti. Her ne kadar bunu kendine itiraf edemese de...