Ceketimi Daha Giymedim

En afilli yenilgi

Cemal bir süre sonra yorgun düştü. Ezgiler seslendirdiği köşede uyuya kaldı. Sabah gözlerini açtığında bir sakinlik mevcut idi. Soğukkanlı bir biçimde yerinden ayağa kalktı. Kahvaltı masasını alışılmışın dışında bir güzellikte kurdu. İnsan canı yandıktan sonra acısını kabullenir bazen. Böylece bir sakinlik gelir. Acı aslında hiç kaybolmaz. Yüreğin en derin ve naçizane kısmına yerleşir. Cemal bugün yeni başlangıç yapmıştır. Sanılmasın ki, o artık zayıf bir kişilik içine büründü. Daha güçlü bir kişilik eklendi gezegenimize. Üzerinde trajedik oyunlar oynandı. Netice olarak yenilgiye uğradı. Ancak sıradan yenilgi değildir bu. En afilli şekilde yenilgidir yaşanan. İnsan için önemli olan şartlardan biridir ki, fikirler. Ölümsüzlüğün farkedilmeden çözülüşüdür fikirler. Düşleri çıkmadı. Kendine kapandi. Bu kapanış ışte büyük bir fırsattır. Baş kaldırış hikayesidir. Bilimsel olarakta mümkündür. Bilimin gücü aşkına arşa yükselme zamanıdır. Dışarı çıktı. Öncelikle kendine bir çanta aldı. Aldığı kitapları, kalem, iki defter, Türkçe sözlüğü topladı içine. Bundan sonra iş sırasında her fırsatta kitap okuyacaktı. Sigorta şirketine vardı. Fırsat kolluyordu hep kitabını okumak için. Her küçük anda gün içinde okudu. Ara sıra acıları yüreğinden vuruyordu. Dalıp dalıp uyanıyordu. Ruhtan hiç düşmeden okuyordu. Mesai sonu aynı eylemi daha rahat bir ortamda gerçekleştire bilmesi için gerekiyordu.  Sürekli yeni fikirler onu kasıp kavuruyordu. Havamın kararması ile beraber içerinin ışığı camda ayna etkisi oluşturmuştu. Saçlarına baktı bir süre. Bir yıl, kırk dört gündür berbere gitmemişti. Mesai bitişi geldiğinde hızlı şekilde çantasını toplaı. Kimseye aldırış etmeden çıktı şirketten. Berber'e uğrayarak saçlarını kısalttı. Hemen vakit harcamadan eve gitti. Bu gece yorgun düşünceyedek okuyacaktı. Bu sefer de en afilli şekilde uykuya yenik düşmek için. Yenilgi yaşanacaksa eğer, haybeye olmamalı...