Ceketimi Daha Giymedim

Şifre çözümü

Binlerce yıl geçti gitti. Toplumlar türedi, gruplaşma, diğer adıyla kutuplaşma çağları rüzgarını estirmeğe başladı. Her devrde kutuplaşma üzerine makaleler yazılıp duruldu. Bir tanesi de Cemal'den ısmarlandı. Pek fazla kişiye ulaşamadı, ancak kritik yerlere ulaşmış bile. Helen müzik eşliğinde ve Cemalin şaşkın bakışları altında dolabından dosyalar çıkardı. Ve o şaşkın bakışların önüne bir sayfa koydu. " Bu benim yazdığım makale" dedi Cemal. Helen ısrarla tekrar okumasını istedi.
Cemal: " Merhaba! Ben Cemal! Çok kısa süre önce işimi bıraktım. Bir kaç meraklı dışında kimse umursamadı. Bizim dünyamızın derdi umursamazlık diye düşündüm. Lakin değilmiş sayın okuyucu. Bizim derdimiz "yalnızlık". İnsanoğlu yalnızlık uğruna can veriyor. Bütün savaşların sebebi de bu, açlığın, hastalığın ve.s hepsinin tek sebebi budur. Sırf yalnız kalmamal uğruna devletler kuruluyor. Kimse umursamayınca da bir olay çıkıyor. Böylece dikkatler eşliğinde ferahlama doğuyor içlerine. Kimse olayın sebebini çakmıyor. Ben anladım. Kutuplarınıza çekildiniz. Ben sorun çıkarmadım diye umrunuzda olmadım. Şimdi ben de yalnızım, lakin tarafsızım. Olay çıkarsam beni de hatırlar mısınız?"
Helen hemen kağıdı alıyor. Başka bir kağıt dolu dosya veriyor. " Yaz Cemal'im, yaz. Sana düzenli olarak maaş vereceğim" dedi Helen. Cemal bu duruma sevinse de, sormadan duramazdı. " Neden bu iş için para alacağım". " Kendi çıkarlarım için Cemal. İnsanlar edebiyata meyillidir. Sen yaz biz kazanlım. Sen de kazan". Müzik sesi kesildi. Helen odayı terketti. Kağıtlar önünde, kalem solunda duruyor. Aldı eline ve yazmaya başladı. Tam iki saat sonra bitirdi. O da odayo terketti. Resepsiyondan Heleni sordu. " Çıktı " cevabını aldı. Dışarı çıktı ve bir şöför kapıda bekliyordu. " Cemal bey, ben Bülent. Sizin yeni şöförünüz". Hiç ses etmeden bindi ve yola koyuldu. Evine gidip biraz olayları algılamaya ihtiyacı vardı...