Ceketimi Daha Giymedim

Farkındalık darbenin bir diğer adıdır

Gecenin sabahı var değil mi? Aslında bu çok güzel bir şey.Tanrı sana bir gün daha uyanma fırsatı vermiştir.Peki Cemal? Gözleri açmak neden acıtır ki kalbi?Ölmek ne zaman uyanmak oldu? Dünya düzeni bu kadar sarsıntılı değişmemişti asla. Sabah saat 9:01 Cemal öldü,kahvaltısını yaptı,üstünü giydi. Mutfaktan bıçağı alıp patates soydu.Kızartmak istedi ancak gaz kesikdi.Kahvaltıda yaşanan bu anlamsız olay daha sonra anlamını bulacaktı.Meğerse anlam bulmak için önce anlamsız olması gerekiyormuş bir çok şeyin. Cemal trajedinin oyununun kurbanı olmak için fazla iyi.Ancak trajedi de iyileri avlar gibi gözüküyor.Yeşil kapıyı araladı,ayakkabılarını giymedi,dışarı çıktı. Ve iyi bir hissin bile kötüye yardım ve yataklık etmesinin şahidi olacaktık.O banka gitti, her tarafta insanlar belirdi.Selam Cemal diye gayipten gelmeyen sesler işitildi.Bu mahalleden "o" banka giden yolda sağır olmak yetmedi,bir de dilsizlik oldu. Simit almak istemedi,çay ise bank'ın lütfuydu.Sigara paketini almak için elini yanlış cebine götürdü.Bu cep aslında hem yumruk,hem de bir duyguydu,fazla ileri gidersek hislerin saklandığı yerdi. "Farkındalık" cehenneminden mektup var. Insan çay içerken bu kadar çökemezdi.Içtiğine ters olay efendi,ters işte. En sevmediği renk beyaz,beyaz mendil.Vehbi abi! Abi Aysel yok abi.Abi
duysana be adam. Uyuyor musun abi,Cemal ben. Sessiz çığlık derdiler gülerdim ya. Gülmek nedir sahi? Şimdi daha da kahrol Cemall dedi trajedi. Aysel ondan saklamıştı gerçeği.Demek ki, önem vermiyodu Cemale ki, söylememişti. Bak ağızdan kaçan kelimelere nasıl da yumruk oldular birlik oldukça.Mendil ilk kez kullanıldı.Ancak yetmedi.Dünyadakı tüm mendilleri bedava yapın acımasız insan topluluğu! Çıplak bacaklarına batan cam kırıkları olsaydı keşke.Insan bir tek kendi canının derdinde olunca farkındalık hissini kaybeder.O hissi yoketmek insanlık için zararlı,Cemal için yaşama dönmek idi.Şimdi Ayselin ona önem vermemesi mi,yoksa aşkın affı mı gelecekti aklına.En kötüsü geldi,kötüler davetsiz misafir olmayı sever değil mi? Başımızı Amerika istikametine çevirelim. Tedavi başarılı olmamış.Tedavi mucize kelimesini silmiş,yerine kullanılıyor.Aysel artık mutlu olmanın son adımı,sevdiği adama kavuşmak olduğunu düşünür. Eğer gerçekten sevmek sadece güzel şeyleri paylaşmak olsaydı insanlar evlenemezdi.Bunu idrak edemedi ya, işte kendi canı karşılığında mendil verdiği adam telef olacaktı. Bu onun suçu değil desem,ona aşkın böyle empoze edilişi desem onu tekrar vefalı yapa bilir miyim? Tekrar vefalı yapa biliyorsam,demek şuan vefasız öyle mi? Ama Aysel vefalı biri. Eğer aşk ona böyle empoze edilmiş ise gerçekten. Aradan geçen zaman Aysel ile Cemali iki farklı yolcu yaptı.Aysel "hayat yolcusu", Cemal "ölüm yolcusu" olmuş. Suçu kanser'e atarsak peki? Amerika'ya bakmaktı bizim suçumuz. Hadi her şeyin arkasında bu ülkenin payı var dersek üstüne. Sigorta şirketi yıllık izini kısa vermiş,belki Cemal konuşmaya mecbur kalırsa içini döker de rahatlar ve çözüm bile bula bilir belki de. Bakın çaresizlik şimdi de "belki" olmaya yeltenmiş oldu. Her gece ölüme "günaydın" demek için uyuyan bir Cemal vardı ya.Şimdi Cemal var dersek yalan söylemiş oluyor muyuz? Herkesin bir kere yalan söyleme hakkı vardır.Biz hakkımızı burada kullanmaya mecburuz..