MY GIRLFRIEND IS AN AGENT.❤

CHAPTER 28.

TRINA POV :
apat na araw! Apat na araw ng hindi nag papakita ang baliw kong kakambal. My god! Pag di ko pa nakita ang kakambal ko baka ako naman ang mabaliw.

"Trina hindi ka pa papasok?". Tanong ni jaylo.

"Mamaya na lang".

"Hm trina gusto mo ba ng makakausap?".

"Okay lang ako. Sge na pasok kana, susunud na din ako".

"Osge". At naramdaman kong wala na sya.

Nandito ako ngayon sa tabi ng pool namin. Nakakababad ang paa, nagpapahangin. Haaay, ganito din ang ginagawa namin noon ng kakambal ko pag di kami makatulog.

Magbababad ng paa sa pool, magkukwentuhan, harutan, sbhan ng crush. Or kung ano ano pa.

"Kambal umuwe kana oh". Nakatingin ako sa langit. "Miss na miss na kita".

Sobrang miss ko na yung baliw na yun. Minsan na nga lang kaming magkita, gumawa pa ako ng dahilan para hindi pa sya magpakita sa akin.

"Nakakainis naman e. Nung nawala ka doon ko narealized mga snbi ko sayo. Im sorry, hindi ko sinadya na sbhin sayo yung mga yun. Ayoko lang kse talagang mapahamak ka kambal, mahal na mahal kita".

Nramdaman ko na lang na may basa sa pisngi ko. Umuulan ba? Hindi naman aa. Pero bakit basa? Stupid trina! Luha yan gaga.

"Kambal umuwe kana, promise ko sayo sasamahan kita lagi sa mall. Mag sha-shopping tayo lagi, hindi tayo uuwe hanggat hindi nauubos ang pera mo. Hahaha tapos kakainin natin lahat ng makikita natin resto. Dba yun ang gusto mo? Ang gusto mo lagi akong busog? Tapos maglalaro tayo sa arcade. Tapos.. Aa bastat! Marami tayong gagawin. Hahaha".

Kung may makakakita lang sa akin dito, iisipin na nilang may baliw silang nakikita. Tumatawa tapos umiiyak, oh dba baliw lang.

"Kambal please, magpakita kana sa akin. Umuwe kana sa akin". Yumuko ako. "Sobrang miss na talaga kita".

"Talaga miss mo na ako".

Tinaas ko ang ulo, at nakita ko taong nasa upuan. Nakacross arm sya, kahit malayo sya sa akin alam kong nakangisi sya.

"Kambal?". Umiiyak na ako. Nandito na sya.

"Hi kambal". Nakangiting sabi nya.

Teka lang, pipikit ako ulit. Baka nakakakita na ako ng kung ano ano dahil sa pagkamiss ko sa babaeng yun. Pero pag bukas ng mata ko nasa tabi ko na sya, nakangiti sya.

"Totoo ka?".

"Oo naman. Hindi ako multo no".

"Kambal!". Niyakap ko sya.

Wala akong pakelam kahit mahiga na kami sa damo. Nandito na sya, nayayakap ko na sya. Nasa tabi ko na sya.

"Sssh. Stop crying twin, alam mo naman na ayaw kitang umiiyak dba". Niyakap nya ako ng mahigpit. "Namiss kita".

"Mas namiss kita gaga!". Binaon ko yung mukha ko sa leeg nya. "Im sorry, im sorry, im really sorry kambal".

"Okay na yun. Im sorry din kung hindi ko snbi sayo yung desisyon na ginawa ko. Nangako pa mo tayo sa isat isa na ssbhin lahat. Pero ako nilihim ko sayo. Kaya lang naman ako pumasok sa ganito dahil gusto kitang protekhin e, ayaw kitang mapahamak".

"Pero sa ginawa mo kambal mamamatay ako sa pag alala dahil sayo".

"Hindi naman ako mapapahamak e, ang dami ko ng pinasok na kaso. Nakaligtas ako lahat doon". Tinaas nya ang mukha ko. Pinakatignan nya ako. "Wala ka bang tiwala sa akin kambal?".