Forever with the Bad Boy

Chapter 25

Chapter 25

Mansion

Pagkababa namin ni Apxfel sa Mercedes, bumungad agad ang laki ng mansyon.

It was a lot different from our house. Ibang iba talaga.

The mansion was made of polished white rock. Marble statues stood tall and mighty by the entrance.

Bago pa man kami makapasok sa double glass doors ay pinagbuksan na kami ng isang matandang babae. Nang magpakilala ito ay napag alaman namin na siya pala si Manang Josefina, ang care taker ng mansyon.

Iganaya niya kami sa loob. Bumungad agad sa amin ang makintab at mataas na spiral staircase. It is really extravagant.

Inilibot ko pa ang aking mga mata. Hindi ako makapaniwala sa ganda ng pagkakagawa rito.

The white tile floor where we are stepping at is glowing. Mukhang bagong linis lamang ito. A doorway was on either side of the room, one admitting you into the kitchen, the other into the living room. The walls were painted white with silver brush swipes crossing over it, creating a shimmer effect. I couldn't take my eyes off from the brilliant details on them.

Glorious paintings are hanged at the other side of the wall and persian carpets are at the middle of the living room.

Agaw pansin rin ang malaking chandelier sa hindi kalayuan. Everything screams luxury.

"Do you like it?" tanong ni Apxfel na ngayon ay hawak na ang aking baywang.

"I do. It's so beautiful." sabi ko. Ngunit para bang nakaramdam agad ako ng alinlangan. "But isn't too much?"

Umiling si Apxfel.

"You deserve everything, wife." sagot niya na nakapagpatigil sa akin.

He never fails to send me butterflies and all each time he said words like that.

Si Anton at si Robert ang nagbubuhat ng aming maleta. Bago pa kami makaakyat sa marangyang hagdanan ay pinigilan kami ni Manang Josefina.

"Sir at Ma'am, ipakikilala ko muna sandali sa inyo si Badeth at Mirna. Sila ang tumutulong sa akin dito sa mansyon." ani Manang.

Nakipagkamay kami sa dalawa. Mukha silang mabait at madaling pagkagaanan ng loob. Kung titignan ay mas bata ang dalawa kumpara kay Manang. Siguro ay kasing edad lang ni Badeth at Mirna sina Robert.

"Gusto niyo bang ilibot ko muna kayo rito?" tanong pa ni Manang.

Umiling si Apxfel. "Sa susunod na lang po, Nang. Magpapahinga po muna kami."

Umakyat kami sa itaas. Inilahad din ni Manang Josefina ang daan para sa Master's bedroom.

When we've reached our room, I am once again stunned. This room is like triple the size compared to our room before. And our room before wasn't even small. It just that this Master's was just too big!

The white sheet of the super king size bed is so soft when touched. The pillows seem very soft as well.

Nilagpasan ko ang iba at tumungo sa balkonahe. Mas lalo pa akong hindi makapaniwala sa nakita. May isang olympic size pool at jacuzzi naman sa bandang gilid. Talamak din ang bermuda grass doon.

Kailan pa ito napagawa nila Mommy? At paanong hindi ko nalaman ang tungkol dito? This one is such a big project and I'm sure they've invested a lot for this mansion.

Kinuha ko ang phone ko at nagtipa ng mensahe para kay Mommy.

Mom, we're here at the mansion already. I'm ecstatic. Thank you so much! Love u!

Text ko rito. I just really wanted to thank my Mom.

Maya maya lamang ay nakaramdam na ako ng yakap mula sa likuran.

"Thinking of something?" Apxfel asked.

Umiling naman ako dito.

"This place is big. I think we should build an empire... How about a dozen of kids?" saad niya.

Nanlaki ang mga mata ko at sa kalaunan ay natawa.

Isang dosena?!

"Basta ba ikaw ang manganganak..." biro ko.

Tumawa si Apxfel.

I can't believe how his laugh is just so pleasing to hear. I love it when his happy.

"Sige. Kahit mga sampu na lang." sabi niya at kinurot ng mahina ang pisngi ko.

Kinabukasan, naninibago akong bumangon.

Halos mahulog ako sa kama nang makita ko si Apxfel. And he's freaking top less with just boxers on!

Napasinghap ako sa nasisilayan.

"Good morning, wife. I'll just take a shower first. Tapos sabay na tayong kumain pagkatapos mo." aniya.

Tango na lamang ang nagawa ko.

It's early in the morning and I'm turned on! What the heck?!

"Dadaan ka muna sa bahay?" tanong ni Apxfel sa akin habang inuubos iyong espresso.

"Yes. Nawala kasi sa isip ko iyong iilang documents sa stock room. May kailangan kasi akong i-double check."

"Alright, then. Mauuna na ako sa opisina. Robert and Anton will be with you." sabi nito.

Sumakay na si Apxfel sa kanyang Corvette. Isinakay naman ako ni Robert doon sa pulang Porsche.

Si Anton ang nagmamaneho tapos si Robert naman ay nasa passenger's seat.

Nauna na ang kotse ni Apxfel. Natatanaw ko pa iyon ng kaunti.

Tumunog ang phone ko kaya naman agad kong tinignan iyon.

Take care, wife.

Napangiti ako roon ngunit bigla kong naalala na nagda-drive pala siya.

Don't text when you're driving, please! Take care din hubski!

Reply ko sa kanya.

Malapit na kami sa bahay nang may natanaw akong babae na tila palinga linga.

Nang huminto ang kotse ay napag alaman kong si Bobbie pala iyon. Her black shiny hair stood out. Naka off shoulders ito na floral at naka ripped jeans. She's also wearing a four inches wedge.

Inayos ko ang aking buhok bago napag desisyunang bumaba. Pinagbukasan ako ni Robert ng pintuan. Wearing Louboutin pumps, I stepped out of the car. Ipinalis ko ang gusot sa aking pencil skirt saka naglakad.

Si Anton at Robert ay nakasunod lang sa aking likod.

"What are you doing here?" tanong ko. Agad din akong nagsisi sa tanong dahil alam ko naman na din ang sagot. "Visiting?" dagdag ko pa.

Hindi siya kumibo. Tinititigan niya lamang iyong dalawang body guards sa likod ko.

"What are those for?" takang tanong niya.

Dahan dahan akong lumapit sa kanya.

"To secure me from people like you, I guess." sabi ko sa kanya.

She mockingly laughed.

"Well, hindi naman ikaw ang bibisitahin ko." aniya. Tapos ay tumalikod na at nagsimulang pumasok sa loob.