Forever with the Bad Boy

Chapter 45

Chapter 45

Always

Nanlaki ang mga mata ko nang itinutok niya ang baril.

Hindi ako makapagsalita dahil sa busal sa bibig ko. Gusto kong sigawan si Apxfel na bitawan na lamang iyon. It's scaring me!

Tumawa si Bianca dahilan ng pag-igting ng panga ni Apxfel.

"You let my wife go or I'll shoot you. Choose!" sigaw ni Apxfel.

I was looking at him intently. His eyes are bloodshot and he is fuming mad. Saglit akong naniwala na ano mang oras ay papapaputkin niya iyong baril na hawak niya.

Bianca laughed again.

Mas hinigpitan pa nito ang pagkakahawak sa akin kaya mas lalo akong inubo. I can't barely breathe!

"Shoot me if you can." Bianca dared.

Ang sunod ko na lamang narinig ay ang isang putok ng baril. Malakas ang kabog ng aking dibdib. Lumuwag ang hawak ni Bianca sa akin at ilang saglit ay bumagsak na siya sa sahig.

Gulat na gulat akong tinignan siyang nakahandusay sa sahig. She was shot in her shoulder. Nanginig ang buong katawan ko sa takot.

The bullet did not even touched me.

"Wife." he called.

Agad akong lumingon dito. Halos nanlabo ang mga mata ko dahil sa mga luhang isa isang bumabagsak.

He hugged me... tight.

Halo-halong gulat, takot at galit ang aking nararamdaman. Emotions are getting me. It's tearing me down.

"I'm so scared." I said as I rest my head on his chest.

"I'm here." he said.

Yinakap ko siya ng mahigpit at agad kong naramdaman na ligtas na ako.

My Apxfel. He never fails. He's always there to save me. To protect me, at all cost.

My husband.

Sunod kong nakita ang iilang pulis na dumako kung nasaan kami. Ipinikit ko na lamang ang mga mata ko. I'm tired.

Pag gising ko ay nagulat ako nang makita kung nasaan ako.

It's our old room. Iyong una naming bahay ni Apxfel bago pa kami lumipat sa mansyon.

Iginala ko ang aking mga mata. Hindi siya mukhang luma at walang tumitira. Buhay na buhay ito. Malinis at maayos ang mga kagamitan.

Dumating si Apxfel na may dalang tray.

"You're awake." he said.

Ipanatong niya ang tray sa lamesa at lumapit sa akin. Sinuri niya ako.

"Okay ka lang ba?" tanong niya.

Ang simpleng tanong na iyon ay nagbigay dahilan ng pagtulo ng aking luha. Hindi ko alam.

Bigla bigla kong naalala ang lahat ng sinabi ni Bianca. Nakakapanginig laman.

"Wife, don't cry." Apxfel said.

Agad niyang pinunasan ang aking luha gamit ang kamay niya.

"Our daughter died because of her. Calix died... also because of her." hikbi ko.