not fine at all/l.hemmings ZAWIESZONE

Nine ~All the problems~

Luke

Szedłem z wysoko uniesioną głową, zaciskając zęby i raz po raz posyłając przed siebie uśmiechy w razie, gdyby nagle zza rogu postanowił wyskoczyć ktoś z aparatem. W prawej dłoni ściskałem telefon, natomiast lewa oscylowała niebezpiecznie blisko dłoni brunetki idącej obok mnie.

Arzaylea wyraźnie również nie tryskała entuzjazmem, z powodu naszego porannego spaceru. Zostaliśmy bowiem ściągnięci z łóżek głośnym krzykiem menagera, a następnie wręcz wypchnięci za drzwi tourbusa. Żadnemu z nas nie uśmiechało się chodzić wczesnym rankiem po ulicach Pragi, a co dopiero razem. Co do tej jednej, jedynej, rzeczy byliśmy zgodni.

Chciałem delikatnie spleść swoje palce z dłonią dziewczyny, jednak ta jak oparzona odsunęła rękę, spoglądając na mnie z dezaprobatą. Posłałem w jej stronę krzywy uśmiech, ponawiając próbę połączenia naszych dłoni.

- Co ty wyprawiasz?! – warknęła w moją stronę, a jej oczy zaświeciły się groźnie.

- Paparazzi – wykrztusiłem, najciszej jak się dało, pokazując Rodriguez wzrokiem ludzi stojących za murami budynków, które za chwilę mięliśmy minąć.

Reszta spaceru minęła nam w niezręcznej ciszy, podczas której równie niezręcznie trzymaliśmy się za ręce i posyłaliśmy uśmiechy w stronę aparatów.

~

Jak burza wpadłem do wnętrza tourbusa, omal nie zderzając się z Ashtonem, który prawdopodobnie udawał się w długą podróż do lodówki. Perkusista odskoczył w bok, uderzając w ścianę, co skutkować będzie kolejnym siniakiem na jego ciele, za który oczywiście obwiniać będzie mnie.

- Coś ty taki wkurzony? Mogłeś mnie zabić – Irwin rozmasował obolałe ramie, po czym założył ręce na klatce piersiowej, oczekując na moje wyjaśnienia.

- Nie ważne. Gdzie Hood? – rozejrzałem się po wnętrzu pojazdu, ale nie zobaczyłem nikogo więcej, poza Michaelem, który grał w jakąś gierkę na telefonie.

- Calum? – Ashton zaśmiał się, co zabrzmiało nieco nerwowo, a następnie rozmasował kark. Tak, zdecydowanie był zdenerwowany. – Umm, nie wiem, mówił coś o niedźwiedziach i herbacie. Hej! a może jest w Anglii?! Powinniśmy tam pojechać, już, teraz, zaraz! Chodź Luke, bierzemy długą drogę do domu i podbijamy Anglię! Jak siostry Kardashian!

Blondyn zaczął mnie ciągnąć za rękę, chcąc zaprowadzić tak naprawdę donikąd, ponieważ gdy tylko się obrócił, uderzył głową w ścianę. Tak skończyła się jego długa i emocjonująca podróż do Anglii.

- Ashton Fletcher Irwin, gdzie jest Calum? – starałem się wyraźnie akcentować każde słowo, aby mój przyjaciel na pewno mnie zrozumiał.

- Na pewno nie wyszedł z Nią – Ashton pisnął, następnie zakrywając sobie usta dłońmi i wzdychając ciężko.

Zmierzyłem go bliżej nieokreślonym spojrzeniem, następnie zerkając na Michaela. Liczyłem, że może przynajmniej on przekaże mi jakieś jasne i klarowne informacje dotyczące miejsca pobytu naszego przyjaciela, z lub bez znajomej perkusistki.

- Nie chciał ci mówić, bo wie, co myślisz o wiązaniu się ze współpracownikami. A Nia, jakby nie patrzeć, jest naszą współpracowniczką – Clifford rozłożył ręce na boki, wzdychając ciężko. – To wszystko. Nie chciał, żebyś się wkurzał i niepotrzebnie martwił. I tak masz wystarczająco dużo własnych problemów, Hemmings.

Miał rację. W każdym jednym punkcie i całej swojej wypowiedzi razem. Mimo to chciałem wiedzieć, jeśli mój najlepszy przyjaciel miał w końcu znaleźć swoją drugą połówkę. Już w Polsce coś między nimi iskrzyło, wyszli na kawę, ale nie sądziłem, że może to być tak poważne. Cóż, wygląda na to, że Calum zabujał się po uszy.