Reject

Episode - 8 (Changed)

(Zawgyi)

တစ္ကိုယ္လံုး ေအးစက္ေနသလို ခံစားရေနေပမယ့္ မ်က္ႏွာျပင္တစ္ဝိုက္မွာေႏြးေထြးမႈတစ္ခ်ိဴ႕က လာေရာက္ထိေတြ႕ေနတာေၾကာင့္ ထင္သေလာက္ ေအးစိမ့္မေနပါ ...

တေျဖးေျဖးမွိတ္ထားတဲ့ မ်က္လံုးေတြေပၚ ခပ္စူးစူးအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ အိမ္မက္နဲ႔အျပင္ေလာကနဲ႔ ကပ္လိုက္ကြာလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ေတြ အသိဝင္လာတာနဲ႔ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခ်ိဳ႕က ကၽြန္ေတာ့္ကိုအိပ္ရာကေနႏွိုးထေစတယ္...

စူးရဲေနတဲ့ ေနေရာင္ေၾကာင့္ အိပ္ရာႏႉိးႏွိုးခ်င္းမ်က္လံုးကို ဖြင့္ရတာေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပခ်င္ ... မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ျမင္လိုက္ရတဲ့ ကုတင္ေျခရင္းဘက္က မွန္နဲ႔ကာထားတဲ့ နံရံရဲ႕ အျပင္ဘက္ဆီမွ ရႈခင္းေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ လန္းဆန္းလာသလို ခံစားရတယ္ ...
လိုက္ကာေလးလွပ္ထားၿပီး မွန္အၾကည္ေတြနဲ႔ကာထားတဲ့ နံရံငယ္ေတြကတစ္ဆင့္ျမင္ေနရတဲ့ စိမ္းလန္းတဲ့ ရႈခင္းတစ္ခုက ထိုင္းမႈိင္းေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားေဆးတစ္မ်ိဳးလိုပါ ... ခရစ္စမတ္သစ္ပင္လို ထင္ရႉးပင္ခပ္ငယ္ငယ္ေလးေတြရံထားတဲ့ ေဘးဘီဝဲယာနဲ႔ အလယ္ေနရာတစ္ခ်ိဳ႕မွာ ပန္းပင္ေလးတစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိေပမယ့္ အစိမ္းေရာင္ ဥယ်ာဥ္သပ္သပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားမွန္း သိသာတယ္ ... ေရကူးကန္ထဲက ေရျပာေရာင္ေတြက ထပ္မံပံ႔ပိုးထားေတာ့ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ခုကို အျမင့္တစ္ေနရာကေန ၾကည့္ေနရသလိုပင္ ...

Oh sehun ...
ဒီလိုျမင္ကြင္းမ်ိဴးကို ေန႔တိုင္းျမင္ေနရတာေတာင္ သူ႔စိတ္ေတြက ႏူးညံ႔မလာပါလား ...

ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ မဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္ ... သူ ဒါမ်ိဳးကိုေရာ တစ္ေန႔ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ေလာက္ၾကည့္လဲ...သတိေရာ ထားမိပါ့မလား ...
ကၽြန္ေတာ္ အေနာက္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမင္ကြင္းထဲေရာက္လာတဲ့ အျဖဴေရာင္ကုတင္တစ္လံုးနဲ႔ အခန္းအက်ယ္အဝန္း ...
ဒါ သူ႔အခန္းတဲ့လား ....

ညက ပံုရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕က အေတြးထဲမွာ ေရာင္ျပန္ဟပ္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ႏွာေတြပူထူလာမိတယ္ ...ကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ထိေတြ႕ခဲ့တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးတစ္စံုကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္မေတြးဘဲမေနႏိုင္ဘူး ... ျပန္ေတြးမိတိုင္း ရင္မခုန္ဘဲမေနႏိုင္ဘူး ... အခုတေလာ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းကိုေပ်ာ့ညံ့လြန္းတယ္ ခံစားခ်က္ေတြသိပ္လြယ္တယ္ ... မွီတြယ္ခ်င္စိတ္ေတြမ်ားလာတယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္တတ္လာၿပီဆိုတာ မေန႔ညကမွသိခဲ့တယ္ ...