(Zawgyi)
တစ္ပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္သာက်န္ေတာ့တဲ့စာေမးပြဲအတြက္ သင္ခန္းစာေတြကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ျပန္ရွင္းျပၿပီး အေရးႀကီးတာေတြကို အားလံုးဂ႐ုစိုက္မွတ္သားေနၾကခ်ိန္ အိတ္ထဲက အိတ္ေဆာင္ျပကၡဒိန္ေလးကိုသတိတရနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ထုတ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ... ဒါေတြ ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင္ထားေလ့မရွိေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ကုန္လြန္လာတဲ့႐က္တိုင္းကို မွတ္သားထားခ်င္မိတယ္ ...က်န္တဲ့လေတြမွာ ရက္အခ်ိဳ႕ကိုမွတ္သားထားတဲ့ ၾကက္ေျခခတ္အမွတ္အသားေလးေတြရွိၿပီး ဒီလမွာေတာ့ကုန္လြန္ၿပီးသားရက္တ္ိုင္းမွာ တူညီတဲ့ၾကက္ေျခခတ္အမွတ္အသားေလးေတြရွိေနတယ္ ... ဘယ္ေလာက္မွမလိုေတာ့တဲ့ကာလကို ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုပဲလက္ခ်ိဳးေရၿပီးေနရေတာ့မွာလားလို႔လည္း ေတြးမိတာ အခါမေရႏိုင္ေတာ့ ...
လူေတြက္ိုမေစာင့္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ေတြက တျဖည္းျဖည္းကုန္လြန္သြားရင္း သတိရလို႔ေတာင္ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို အလြယ္တကူမျမင္ႏိုင္ေတာ့မယ့္ေန႔ရက္ေတြ ... ကၽြန္ေတာ္ ဒီလိုပဲေစာင့္ေနရမွာလား ... သူနဲ႕ဆို အတၱေရာ ေလာဘေရာ ႀကီးထြားဖို႔ဝန္မေလးတတ္တဲ့အမူအက်င့္ေလးေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာရွိေနတတ္ၿပီ ... ဒါေပမယ့္ အသံုးမလိုလြန္းစြာ နာက်င္စရာေတြပဲျဖစ္ေစလာတတ္ၿမဲ ... ေနာက္ဆံုး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ဆန္နဲ႔အဆံုးသတ္ျဖစ္ခဲ့ၿမဲ ... အျပည့္အဝေပ်ာ္ရႊင္စရာရယ္လို႔မွမရွိခဲ့တာ ...
ေခါင္းေလာင္းျပန္တီးသံၾကားေတာ့မွ အသိနဲ႔သတၱိကပ္လာကာ သင္ခန္းစာ စာအုပ္ကိုကိုင္ၿပီးထြက္သြားတဲ့ဆရာမကို ေယာင္ဝါးဝါးနဲ႔သာ လိုက္ၾကည့္မိတယ္ ...
"အင္း ..."
ခပ္ပါးပါးၾကားလိုက္ရတဲ့ အေနာက္ဘက္က သူ႔အသံေၾကာင့္ မသိမသာ မ်က္ဝန္းေထာင့္ကေန ခိုးၾကည့္မိတယ္ ...
"အင္း ... ငါစဥ္းစားၾကည့္ပါဦးမယ္ Kris"
ခိုးၾကည့္ေနမိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လံုးေတြကို ႐ုတ္သိမ္းကာ စားပြဲခံုေပၚမွာတင္ထားတဲ့ အိတ္ေဆာင္ျပကၡဒိန္ေလးဆီကိုသာ ...
တလႈပ္လႈပ္ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုသားတစ္စံုက ႐ုတ္တရတ္နာက်င္လို႔လာတယ္ ... ဒီလိုေတြခံစားေနလို႔မျဖစ္ဘူးဆ္ိုတာ ကၽြန္ေတာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာလည္း အဲ့ဒီ့အရာက အၿမဲနားမေထာင္ပါဘူးေလ ...
YOU ARE READING
Reject
Teen Fictionplz reject my valueless love and then leave my heart in the silent and dark place...