Hinabol ni Devon si Sam hanggang sa labas.
Pumasok sa Sam sa kotse at pinaandar na ang sasakyan.
Kumakatok si Devon sa bintana ng sasakyan pero hindi na niya pinansin ang dalaga. Mangiyakngiyak si Devon sa nangyari at dahan dahan na tumutulo ang mga luho niya sa kanyang pisngi.
Lumalapit si Ivan sa kanya, he really feels for Devon at sinabing “I’m sorry.” At hinawakan ang kanyang balikat na akmang patatahanin pero bumalikwas si Devon patalikod,
“Iwanan mo na lang ako please.” At tumalikod kay Ivan. Wala naman magawa ang binata at umalis na lang at may naririnig si Devon na tumatawag sa pangalan niya,
“Buti na lang nandito ka… Anong nangyari bakit andito ka sa labas? Bakit ka umiiyak? Si Ivan?” na parang nagaalala para sa kaibigan.
“Dumating si Sam bigla at nagalit sa akin. Nakita niya ako kasama si Ivan. Gusto ko sanang magpaliwanag pero hindi niya ako pinakinggan at umalis.” At tahimik na humahagulgol si Devon.
“Sorry friend, sana nandoon ako. Para matulungan ka magpaliwanag kay Sam pero hindi ako makalabas sa CR. Hindi ko mabuksan ang pinto buti na lang narinig ako ng janitor at pinagbuksan ako.” Saad ni Kyra kay Devon.
Totoo. Hindi makalabas sa CR si Kyra kahit anong pilt at gawin hindi talaga mabuksan ang pinto. Hindi naiya alam ang kanyang gagawin buti na lang may narinig sa kanya na humihingi ng tulong mulsa sa loob.
Niyakap ni Kyra si Devon ng mahigpit at binagayan ng marahan na tap sa kanyang likod upang patahanin at hinatid na ito sa kanyang apartment.
Habang si Sam naman ay bumalik na lang sa kanyang condo unit. Galit na galit ito pumasok at pumunta agad sa kanyang bar, uminom at magpalamig. Hindi pa rin nagsisink in ang mga nasaksihan niya kanina.
Pagdating kay Devon napakaseloso niyang tao at napakapossesive din nito. Kaya di din maiiwasan ang na maging ganoon ang kanyang reaksyon. Para sa kanya nasakatan siya ng sobra at sa mga nasaksihan niya ngayon para sa kanya si Devon ang kanyang kahinaan.
Kinabukasan sa kanilang school, pumasok si Devon ng maaga para hintayin dumating si Sam na maaga din pumasok at para makapagusap sila.
Pero nung nakita na niya ito, nilapitan niya ang binata pero si Sam patuloy pa rin sa paglalakad at umarteng walang nakita.
Hindi kaya ni Devon na balewalain lang siya lalo na ni Sam kaya tinawag niya ito, “Sam!” ng dalawang beses pero patuloy pa din siya naglakad. “Mine… Araw araw maghihintay ako sayo. Gagawin ko lahat para mapatawad mo ako.” Saad ni Devon.
“Just don’t give a damn. Gawin mo gusto mo dahil wala na akong paki sayo.” At tumalikod at nagpatuloy maglakad. Gusto na ba ni Sam makipaghiwalay sa kanya? Masakit pero kailangan na niyang tanggapin,
”Hinihingi ko lang kaunting oras galing sayo magpapaliwanag ako. Pero kung gusto mo ng humiwalay sa akin. Gagawin ko yun kahit masakit man para sa akin.” Sinabi iyon ni Devon tama lang para marinig ni Sam.
Walang gaanong tao kaya di narinig ang kanilang pinaguusapan. Then silent tears flowed down through her cheeks at she seems sobs endlessly kaya tumalikod ito at tumakbo palayo.
Habang si Sam nagulat sa narinig at parang sumkit ang kanyng dibdib dito. Kaya naba ni Sam na mawala sa kanya si Devon?
Lumingon ito pero di na niya nakita ang dalaga sa paligid.
