Nagising naman si Coleen dahil parang naririnig niya nagsasalita si Ivan habang natutulog.
Hinipo niya agad ang noo at leeg nito at ramdam niya na mataas lagnat nito. Dali dali siya tumayo upang painom ng gamot si Ivan at sinimulan na din niya punasan ito gamit ng bimpo,
"Coleen... Mahal talaga kita.. Kung alam mo lang.." saad ni Ivan at paulit ulit niya itong sinasabi then,
"Kung si Sam talaga gusto mo.. Magpaparaya ako.. Masakit man pero aalis na lang ako.." parang sinabi ng binata ang kanyang nararamdaman while si Coleen di naman nagustuhan ang pagalis ni Ivan,
"Shh.. Tama na Justin.. Please.." habang busy ito sa pagpupunas. "Magpahinga ka na... Wag ka na magsalita.." saad ni Coleen at di namamalayan na tumutulo na ang kanyang mga luha. May konting guilt itong nararamdaman.
Hindi niya tinigilan na punasan si Ivan hanggang bumaba ang lagnat and when it did.
Nakaidlip si Coleen sa tabi ni Ivan Slightly leaning her head sa right shoulder ng binata.
Pagkatapos ng ilang oras ng pagkakatulog nagising si Coleen at nabigla siya na nawala na si Ivan sa tabi niya at bigla itong kinabahan dahil sa nalaman niya kay Ivan na aalis na lang ito.
Dali dali itong tumayo at lumabas para hanapin ang binata. Pero di niya ito nakita. Pinuntahan niya ang nakapark na kotse baka doon ito naghihintay pero wala ang binata doon.
Pumasok ito sa kanyang rest house. Biglang nanikip ang dibdib niya at kusang tumulo ang mga luha niya, "Iniwan na niya talaga ako.." then she tirelessly sobs, "Ba't ba ganito nararamdaman ko? ang bigat bigat. Parang may nawalang malaking parte sa akin.. Ngayon ko lang narealize na mahalaga ka sa akin.. Sobra.."
Then she sits down and cover her face with her hands still crying, "Ngayon wala ka na.. Shit! Icvan, mahal na ata kita e." na parang she admits to herself.
Still crying someone enters the house, "Ma'am Coleen? Ok lang po ba kayo?" tanong ni Ivan at parang may naramdaman naman ang dalaga na parang lukso ng dugo.
She suddenly stands and wiped her tears then faced him na nakatayo sa door.
She walks straight to Ivan and said, "Dont you ever dare to leave me without my permission." she said na parang strict.
"Huh?" na parang di naman naintindihan ng binata.
"Wag mo kong iwan.." then she tiptoed and grab Ivan's face and kissed him full sa lips.
Nagulat naman si Ivan at di niya alam kung mgarerespond ito sa halik ng dalaga. Then she gently detatched her lips from Ivan,
"Saan ka ba kasi galing?" tanong ni Coleen na parang naiinis.
"Bumili po ko.. Ma'am ng breakfast." saad niya na parang nauutal.
"Diba may sakit ka?" tapos hinipo ang kanyang noo. "Paano kung may nangyari sayo sa labas?" na parang mas lalong naiinis.
"Ok lang ako Ma'am. Sinat na lang naman ito e." paliwanag nito. "Ihahanda ko lang po breakfast niyo Ma'am." saad ni Ivan at dumiretso ng kusina.
Naiinis naman si Coleen kay Justin, "Mahal mo ba talaga ako?" tanong nito.
Nagulat naman si Ivan, "Oo naman.." nahihiyang sagot nito. "Then prove it.." saad ni Coleen na parang hinahamon ang binata.
"What? Di pa ba sapat ito.." saad ng binata na pinapakita ang ginagawang pagprepare ng agahan ng dalaga.
"Ok.." saad nito at may buntong hininga at tumalikod.
Naramdaman naman ni Ivan na mukhang disappointed ang dalaga at binitawan niya ang ginagawa niya then grabs her arm and when Coleen faced him, he just kissed her sweetly,
"I love you. I always do. Remember that." saad ni Justin.
Napangiti si Coleen, "I love you too Ivan.." then they tighlty hugged each other for a while and after Coleen help na in preparing their breakfast.
While sina Sam at Devon ay umuwi na after ng inauguration party at habang nagmamaneho si Sam,
"Thank you for coming with me.. As my date tonight.." saad nito.
"Wala yun. Kasama yun sa deal natin diba? Ginagawa ko lang trabaho ko.." saad ni Devon which is totoo naman.
Parang nagising si Sam sa kanyang panaginip dahil nakalimutan niya na trabaho lang iyon at ganoon din ang nararamdamn ni Devon secretly na parang sana di na lang natapos ang gabing iyon.
