"Dear Devon,
Dont worry I already washed the dishes.
Sam"
Marami pa sanang gusto isulat si Sam kaso parang di siya ginaganahan. Di din maintindihan ni Sam ang nararamdaman is he really slowly drifted away... Away from Devon? or he just want to know kung may feelings pa sa kanya si Devon.
He let the letter lies on the table and diretso siya sa study area para mag work sa family business nila.
It would be the best option para madivert siya kakaisip with his feeling for Devon and ang feelings ni Devon para sa kanya.
Hindi na gaanong nagstay si Sam sa condo niya at parang forever ng naghihintay si Devon sa kanya tuwing oras ng kumain at nung nakita niya si Sam ay inaya na ito kumain pero tumanggi ito,
"Sam, aalis ka ba ulit? Kain ka muna."
"Hindi na.. I'm meeting up with my friends and siguro kakain na kami sa labas." diretsong sagot ng binata.
"Pwede ko bang malaman kung saan?" tanong ulit ng dalaga at nagulat si Sam sa tanong ni Devon at napaisip,
"Hindi kaya nagaalala siya sa akin o gusto niya malaman kung may kasama akong iba?" Nakita naman ni Devon ang reaction ni Sam kaya bumwelta si Devon,
"Kasi baka may maghanap sa iyo .. Di ko alam ang isasagot ko."
"Just tell them I'm Embassy Bar they know kung saan yon. I have to go." at di pa hinintay ni Sam na sumagot si Devon at wala naman nagawa ang dalaga.
Wala naman nagawa si Devon at niligpit nalang ang hinain na pagkain at naupo na lang sa sala pagkatapos ng ilang segundo ay dali dali lumabas.
Pagdating naman sa bar ay nagkita kita ang magkaibigan, nandoon sina Yen at Aaron.
"Ohh ano bang meron at nagparty tayo dito sa bar? Bati na kayo ni Devon? tanong ni Yen.
Pero di sumagot si Sam. "Mukhang hindi." sagot sa sarili ni Yen.
"Hindi pa rin" sabat ni Aaron.
"Hangang kelangan ka ba ganito? parang end of the world na." tanong ni Aaron kay Sam.
Pero bago sumagot si Sam ay umorder ito ng whiskey. "Maiintindihan mo ko kung ikaw na sa kalagayan ko bro. Siya lang mundo ko. at ngayon parang nararamdam ko na lumalayo na siya sa akin. syempre end of the world na sa akin yon.." at biglang tumawa si Yen,
"Grabe friend di ko akalain na ganyan na ang tama mo kay Devon. Alam mo yon di na kita mareach. Kelan ka pa naging ganyan? Kelan ka pa hindi nakapagmove on agad sa babae?" tawa ulit ni Yen at umorder naman ng champagne.
"Nako Yen malakas talaga tama nito kay Devon. Mas malakas pa sa tama sa whiskey." tawa naman nito at umorder din tulad ni Sam.
After nila inumin ang kanilang last shot ay nagpasya na rin ang magkaibigan umuwi at hinihintay ni Devon na makarating ng safe si Sam dahil lately lagi na lang ito umiinom kasama ang mga kabarkada.
Then the door bell rang at agad binuksan ng dalaga. Medyo tipsy dumating ang binata at agad naman nitong inalalayan papunta sa kanyang kwarto pero agad din bumitaw si Sam pagdating sa kanyang pinto,
"I can handle myself Devon. Dont worry I should learned to stand on my own. Di naman ako dapat forever nakadepende sa iyo ngayong malapit din naman matapos kasunduan natin." Sam said it blankly.
Then Devon was taken abacked from what he said. Hindi niya inakala na masasabi yun sa kanya ni Sam. Na parang gusto niya ipahiwatig na hindi na siya nito kailangan.
Then she thought, "Wala na ba? Hanggang dito na lang ba yun? Hindi na ba kami magkakaayos?" naluluhang tanong nito sa kanyang sarili.
Hindi rin makapaniwala si Sam na nasabi iyon sa kanya ng diretsahan kay Devon.
Kaya sinirado na lang niya ng marahan ang pinto at dahan dahan umupo pagkatapos sumundal sa pinto. Tianakpan ang kanyang mukha at pagkatapos biglang sinabunatan ang kanyang buhok,
"Fuck Sam! Are you crazy? Why do you have to tell that?!" galit na tanong sa kanyang sarili.
Habang si Devon ay naglakad papunta sa kanyang kuwarto. Umiiyak. Hindi tumitigil ang pagdaloy ng kanyang luha sa kanyang mga mata.
Masakit pero tinanggap niya hanggang dun na lang sila ni Sam.
