Diary Ng Chubby

chapter 3:Past

Paglabas ko ng classroom dumiretso ako cr.
Nakakainis talaga..

Ano bang akala nya na gusto ko sya? Na crush ko sya ? Ew... Never.

Pagka hugas ko ng kamay..

Lumabas nako.

Pupunta na sana ako ng classroom.

"Pssssttt!"

Tumalikod ako.

Minamalas ka nga naman oh.

" hi Sam? Miss me?"

" ha? Sorry ha? Ano bang akala mo? Na gusto kita?" Tanong ko.

" bat Hindi ba?"

Gusto ko sanang sapakin to eh kaso babae ako baka mamaya ... You know....

" ahh ganun? Anlakas naman po pala? Masyado atang mahangin dito?" Sabi ko.

" haha jk lang. Alam Kong Hindi ka ganung klaseng tao sam.." Sabi nya.

So? Ano? Kilala nya ba ko? Yabang nito.

" kilala na kita, Hindi ka easy to get. Mahirap kang makuha. Nagulat din ako eh. Kase magkaaway kayo ni Patrick samantalang yung ibang babae dito, Hindi kayang gawin yun sakanya dahil may gusto sila kay Patrick"

" kilala? "

" Sam, nakalimutan mo naba?"

" imbento ka?" Sabi ko tas tumalikod ako.

" Sam jeron Capistrano"

Teka parang kilala ko yun ah

" anong alam mo sa kaibigan ko? Bat mo siya kilala?" Tanong ko.

Sinuot nya yung yung eyeglass na hawak nya.

" akala ko walang kalimutan sam."

Ha.. Mygawd! Sya si .... Sya si jeron....

" jeron?"

" Sam"

" jeron, ikaw na ba yan?"

" sino paba?"

Niyakap ko sya. Grabe! Namiss kotong kaibigan kong ito.

Ibang iba na sya. Sya yung jeron na mataba dati, yung may kulot kulot na buhok, medyo maitim, tas pango ang ilong.

" baka maramdaman mona yung abs ko."

"Che! Ikaw na ba talaga yan jeron?"

" oo hahahaha. Sorry kung ininis muna kita, namiss kase kita eh. Lalo na pag napipikon kana." Biro nya.

Binatukan ko sya.

" ouch!" Sabi nya.

" abnormal ka talaga."

Nakita namin si prof.
Kaya binilisan namin pumasok ..

Pag pasok namin.

Nakatitig samin yung mga kaklase namin... Pati mga babae ang sama ng tingin sakin.

-may gusto siguro sya Kay ken..

-may landi palang tinatago..

- anlandi naman nya...

- Hindi Naman siguro sya papatulan ni ken, pangit kaya nya...

Bulong bulungan ng mga babae.

" hayaan mo nalang sila." Sabi ni ken.

Umupo na kami.

" hoy nerd"

Tumalikod ako.

"Oh?"

" wag si ken"
"Ano naman ang gagawin ko sa kaibigan mo? Kaibigan ko rin kase sya eh.." Pagtataray ko.

Tas humarap nako.

Yung ugok na yun, ano bang pakialam nya ha?..

" sorry jeron" Sabi ko.

" ken na ako ngayon, wala ng jeron, araso?!" Sabi nya.

" okay. Pero nakakamiss kase si jeron eh." Sabi ko sabay pout.

" wag ka magalala, nandito Naman ako." Sabi nya.

Gumaan yung pakiramdam ko sa sinabi nya .. Parang feel ko na secure ako ngayon...

Dati ko siyang fiancée, pinagkasundo kami ng mga magulang namin, mga bata palang kami, magkaibigan na kami.
Oo, gusto niya ko noon kaya pumayag din sya, pero ako Hindi. Dahil wala akong anumang nararamdaman sakanya. Sobrang sakit para sakanya yun kaya umalis sya at pumunta ng Korea.
Oo alam ko, na hanggang ngayon, may nararamdaman parin siya.. Hindi madaling kalimutan ang mga bagay na nangyari samin noon...
Masakit para sakin lahat ng iyon, dahil Hindi ko man lang nasuklian ang pagmamahal na binigay nya sakin.. Pinilit kong mahalin sya pero wala.. Wala akong naramdaman.

" Good morning class!"

" Good morning sir!"

Hindi ko napansin na dumating na pala yung professor namin.

Si Professor Kim.

" okay ka lang ba, sam?
Tanong ni ken.

" ah Oo, okay ako." Sagot ko.

Dahil wala namang masyadong gawain, maaga kaming pinag break ni professor.

" Sam, magkita tayo sa gym." Sabi ni ken.

" sige" sabi ko.

- hoy! Babae!

Narinig ko mula sa likod..

" may tinatago ka rin palang landi, sa likod ng pagiging nerd mo?"

" ano bang problema mo, marga?

" problema ko? Yang pagiging malandi mo.. Hindi kaba nahihiya o ambisyosa ka lang?" Sabi nya.

" Hindi ko alam ang sinasabi mo." Sabi Ko.

Tinalikuran ko sya.
At naglakad palayo.

" matapang ka naba Samantha?" Pagtataray nya , napahinto naman ako...

" bakit? Akala moba magugustuhan ka ni ken?" Dagdag pa nya.

" alam mo Samantha, layuan mo si ken kung may natitira ka pang respeto sa sarili mo... Masyadong mataas yung pangarap mo.." Sabi ni lia, kanang kamay ni marga.

" isa kalang namang nerd, ugly, fat, loner and bitch!" Sabi ni Hannah..

Diko na mapigilan yung sarili ko... Parang gusto kong pumatol..

Humarap ako sa kanila.

" anong Sabi mo?" Tanong ko Kay Hannah.

" bakit lalaban kana?"

" oo," hinawakan ko yung braso nya ng mahigpit..

" aray!!, ano ba!?" Sabi nya.

"SABIHIN MO NA LAHAT.. PERO HINDI AKO BITCH!WAG NA WAG NIYO AKONG ITUTULAD SAINYO.. AKO, NAGTITIMPI LANG SAINYONG TATLO AH. NGAYON NYO KO SUBUKAN, MAGKAKALAMAN TAYO.. NAIINTINDIHAN MO?" tanong ko.

Hindi sila nakaimik, binitawan ko yung kamay nya... Mukhang takot na takot sya. Ano bang akala nila, diko kaya lumaban??...

Naglakad narin ako palayo, at baka ano pang magawa ko sa tatlong iyon.

------------------------------------------

😉😉😉😉😉😉😉
Pls. Vote.