Chapter 34: Life

1.3K 54 11
                                    

Troy's POV

" kontento ka na ba?, masaya ka na ba sa ginawa mo?"

Gustong gusto ko na siyang suntukin..
Pinipilit kong pigilan ang sarili ko na hindi siya saktan..dahil kaibigan ko siya.
Pero sa kabila ng lahat ng nagawa niyang masama samin, diko alam kung ituturing ko pa siyang isang kaibigan..

" MAGSALITA KA!!"

Hindi siya makatingin sakin. Ano? Bakit parang hindi siya masaya. Hindi ba nga dapat masaya siya?!
Oh baka naman dahil hindi niya nagawa na patumbahin kaming lahat..
Bagay siya dito sa kukungan.
Pagbabayaran niya ang lahat ng ginawa niyang kasalanan..
Sa akin at sa kapatid ko.
Mabubulok ka dito sa bilungguan..
At hindi ako makakapayag na di mangyari yun.

" Patawad."

Natahimik naman ako sa sinabi niya.

" Masyado akong nadala ng galit ko."

Tumawa siya

"Ikaw na mismo, ikaw na mismo nagsabi na mahirap lumaki ng walang magulang.."

Nakaramdam naman ako ng lungkot
Pvta Ako pa ata ang nakokonsensiya.
Oo alam ko, kasalanan ko rin naman na kung bakit namatay ang nanay niya.
Pero bata pako nun.
Walang kamalay malay, at walang ka alam alam...

" kaya mo pala ko lalong kinaibigan? Ganun ba?"

" Oo tama ka. Dahil gusto kong maghiganti sayo at sa tatay mo."

" PERO BAKIT MO DINAMAY ANG KAPATID KO?!" Sigaw ko.

" Para maramdaman mo ang pakiramdam ng isang kuya na namatayan ng pinakamamahal na kapatid.." sabi niya.

" Pero wala na. Alanganin na ang buhay ng kapatid ko!! Masaya kana??!"

Hinawakan ko siya sa kuwelyo at itinaas ko siya.

" NAPAKAWALANG HIYA MO! TINURING NA KITA BILANG KAPATID PERO PANO MO TO NAGAWA SAKIN!?" tapos sinuntok ko siya.

Agad naman lumapit samin ang mga pulis para pigilan ako.

Hinawakan kami pareho sa magkabilang kamay.

Nagtataka ako...

Bakit hindi siya gumanti?!

" Sir.. tama napo.."

Ipapasok na sana ulit siya sa kulungan pero tumigil siya sandali.

" Patawad... patawarin moko sa lahat.. Gusto ko lang naman makamit ang hustisya para sa pamilya ko." Sabi niya at pinapasok na siya sa loob.

Kailangan kong malama kung totoo ba lahat ng mga sinabi niya.
Na ang tatay namin ang punot dulo ng lahat ng ito.

Lumabas nako ng presinto.

I need to find out kung ano talaga ang kasalanan ng magaling kong ama dahil ako mismo ang tetestigo laban sakanya.



Dumiretso nako ng ospital.

Gusto ko lang makita ang baby sister ko.

I miss you so much taba.

Gising kana...

Hanap kana ni kuya.

Pagka parking ko.

Bumaba ako ng kotse.

" Troy..."

Pagtalikod ko.

Diary Ng ChubbyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon