"Just friends" they said... (Dutch)

Chapter 35

[Jenna's POV]

Ik draai me langzaam helemaal om en doe mijn telefoon in mijn kontzak van mijn broek.

"Hey, Brit! What makes you come here this early in the morning?" vraag ik gemaakt vrolijk. Ik ben echt bang, maar dat mag ze nou even niet merken. "And Luke? What is he doing here?" Mijn vrolijke toon verzwakt. Tegen Luke kan ik nog niet eens gemaakt vrolijk doen. Ik moest alleen maar tijdrekken. Misschien doet Mike nog iets als ik ze aflijd. "Be careful with what you say, Jénna." Brit's toon zit vol haat en aan de manier waarop ze mijn naam zegt hoor je dat dit niet goed kan eindigen. Achter me voel ik Mike lichtjes bewegen.

"We were actually busy Jenna," zegt Luke. "Yeah, another question Brit. Why are you creeping here, in this forest with Lúke if your boyfriend's here?" vraag ik zo beleefd mogelijk. Ze kijkt vol afschuw naar Mike. "He," ze wijst naar Mike, "is not my boyfriend. He never was. He's a pervert and he is literally the most boring guy ever." Ik adem langzaam in. Ik moet blijven praten. "But... why did you date him then?" vraag ik. Ik wil alles opgenomen hebben dat ik uit ze kan krijgen.

"I just like to play with people," zegt ze grijnzend. "For four years?" zeg ik vol afschuw. Als dat waar is, dan is ze dus toch de bitch die ik dacht dat ze was. "Some games you play for a long time and others you play quick." Luke loopt langzaam naar voren. "But what has Luke to do with all of this?" vraag ik. Blijven praten, blijven praten. Ik het steeds opnieuw tegen mezelf. Mike beweegt nog steeds langzaam achter me. Ik hoop dat hij of iets heeft om zich te beschermen of iemand belt.

"Oh, I never told you? Luke and I have been together since nineth grade," zegt Brit en mijn mond valt open. Luke drukt zijn lippen tegen die van haar en ze geven elkaar zo'n vieze slobberige kus. Ik wend mijn ogen af en kijk naar de bomen achter hun, terwijl ik het geluid probeer te negeren.

"You really did believe I was in love with you Jenna? A fat girl like you?" zegt Luke tegen me en Brit lacht. Ik kijk naar Brit. Het valt me nu pas op dat ze een piercing in haar wenkbrouw heeft? Sinds wanneer heeft ze die dan? En is dat een tattoo?! 

"Brit. What happend to you?" vraag ik. Ze bekijkt zichzelf. "Oh, these? Well, I finally can take the ones I always wanted," zegt ze blij. Het is niet zomaar een tattoo, het zijn twee hele armen vol tattoo's! Hoe kan ze dat gedaan hebben in twee dagen? Hoewel... ze had lange mouwen aan op mijn verjaardag, die dag bij Emma. 

Ook draagt ze andere kleren. Haar blonde haar vloekt enorm met haar zwarte kleren en haar donkere make-up. Ze is een soort gothic nu. Ook Luke ziet er anders uit. twee van die piercings onder zijn lip en een paar tattoo's. What the fuck is er gebeurd met hun?

"Playing games has always been fun Jenna. That day when Luke almost raped you, I wasn't there, but I wish I were. It would've been hilarious! And you shouldn't be here actually. What makes you come here?" vraagt ze. Moet ik de waarheid vertellen? Ik denk het wel. Of een deel, anders wordt het nooit geloofwaardig. "I wanted to take a walk because I am just alone you know. And I am just tired of being inside all the time," zeg ik. Ik zou er maar niet bij zeggen dat ik nu bij Niall woon. Dat heb ik trouwens nooit vertelt aan iemand behalve mijn familie en Niall en de jongens natuurlijk.

"Whatever. I don't even really care. But what do we do now?" vraagt ze meer aan zichzelf dan aan de anderen. "I guess this isn't going as planned. We'll come back again..." zegt ze duister. Luke knikt en kijkt kwaadaardig. Dan lopen ze achteruit. Ze zwaait naar ons met haar mes en dan zijn ze weg. 

Heel even staar ik naar de plaats waar ze verdwenen zijn en dan draai ik me om en loop vliegensvlug terug naar Mike. "We have to get you away from here. Come, I know a place for you. Come on." Ik kan me maar één plaats bedenken die hier het dichtste bij is. Natuurlijk mijn huis. Waar ik nu woon.