"Just friends" they said... (Dutch)

Chapter 31

[Vandaag een speciaal chapter :)

WARNING: kissing smut hier. Ik heb je gewaarschuwd]

[Susan's POV]

O my god! Ik ga uit! Ik-ik!... O mijn god. Ik kan niet eens normaal praten. Dammit, Jenna. Door haar heb ik nu een afspraak met Tobias! Woaaah! Die had ik niet zien aankomen! Ik ken hem al sinds ik hier naartoe ben verhuisd en ik had nooit gedacht dat ik hier zou eindigen! 

Maar vandaag dus 'de dag' en ik heb geen idee wat ik aan moet! Girl problems you know? Ik snap niet hoe Jenna überhaupt in een relatie komt. Ik kan me niet eens voorstellen dat ik in een relatie zou zijn. Ik zie mezelf nou niet kussen en knuffelen, maar dat zag ik Jenna ook nooit doen. Niet na Luke en elk geval. 

Op Luke ben ik nog steeds mijn wraak aan het plannen. Het schooljaar eindigt bijna en hij gaat van school. En hey, geen beter afscheid dan met een groots gebaar toch? Ik ben nog aan het plannen en gelukkig hielpen mijn vrienden mij. Nou, mijn wat oudere vrienden. Mike, Emma en Brit. Dus eigenlijk de vrienden van mijn zus, maar die was er nu even niet. Nou, nu wel, maar straks niet meer. Dan is ze naar Amerika, for godssake zeg. 

Oke, oke, ik geef het toe, ik ben jaloers. Mijn zus mag de hele wereld overreizen, mét haar vriendje, om een boek te schrijven over míjn favoriete boyband. Hoewel ik natuurlijk superblij voor haar ben. 

Mijn aandacht ging weer naar de stapel kleren op het bed. Wat moest ik nou aan? Precies op dat moment wordt er op de deur geklopt. "Suus? Mag ik binnenkomen?" vraagt Jenna. "Kom maar!" roep ik en ze doet de deur open. "Je komt echt precies optijd! Ik heb je advies nodig! Ik weet niet wat ik aan moet doen! Help?" Ze lacht. Dit is níét, grappig. Dit is een serieuze crisis. Ze haalt haar schouders op. "Draag wat jij lekker vindt zitten en waar je jezelf in kan zijn. Je wilt toch wel dat hij jou leuk gaat vinden, als hij je nog niet leuk vindt, om jou? Lijkt me logisch," zegt ze verstandig. Ze heeft wel een punt. Misschien moet ik gewoon in een spijkerbroek en t-shirt gaan? Of een rokje met tanktop? Hoewel, hier in London? Ik weet het niet!

Jenna pakt wat kleren van de stapel op mijn bed en geeft ze aan mij. "Trek dit eens aan," zegt ze. Ze draait zich om zodat ik me kan omkleden. Ik kijk er niet echt naar en trek ze gewoon aan. Misschien staan ze wel heel mooi bij elkaar.

"Ik ben klaar," zeg ik. Ze draait zich om en kijkt naar de kleren die ik aanheb. "En?" vraag ik nieuwsgierig. Ze knikt. "Ik vind het mooi. Kijk zelf anders even in de spiegel." Ik loop naar mijn spiegel en kijk naar mijn spiegelbeeld. Ik heb zwarte skinny jeans aan en een wit shirt erop. Op dat witte shirt zit één zo'n vakje, zoals in blouses altijd zitten. 

"Best wel goed voor blind pakken hè?" zegt ze zelfvoldaan. "Best wel ja. Ik ga niet eens verder zoeken. Ik neem dit." 

Nu nog een uur, twee minuten en dertig seconden. Dat klinkt vast heel eng. Ik voel me net zo'n stalker. Tobias en ik gaan, ironisch genoeg, naar de London Eye. Ironisch omdat het daar allemaal startte voor Jenna. Maar ik heb geen idee hoe dit voor mij gaat worden. Het kan super anders gaan lopen. Jenna en Niall kusten ook niet gelijk toen ze elkaar voor het eerst zagen, er was een spelletje voor nodig om ze hun gevoelens te laten toegeven. Ik weet het nog als de dag van gisteren.

Ja, je dacht vast dat er nu een flashback kwam. Nah, geen zin in. Flashbacks zijn saai. Het is al gebeurd. Maar hoe cool zou het zijn als ik flashforwards zou kunnen hebben? Dan zou ik echt zo'n toekomstvoorspeller zijn. Zo'n waarzegger ofzo. Lijkt me wel vet. Kan ik en elk geval zien of ik en Tobias wat krijgen. Hoewel, de toekomst kan toch veranderen? Door keuzes die je maakt toch? Lijkt me logisch.

Als ik nu zou besluiten om een tosti te maken zou dat nu in mijn toekomst staan. Maar stel dat ik van gedachten verander en een gebakken ei wil? Dan verandert mijn toekomst toch automatisch naar dat gebakken ei? Dat klinkt afgezaagd.