The Campus Slave And Her Secret Identity Book 1 (COMPLETED)

chapter 44: Magkapatid kayo!?

Hi there i am your writer..saying happy new year to all of my dearest readers! And this is my new year update!
Enjoy!
_____________________________________________________

Jonathan's pov.

Hindi ko akalaing ganun kalaki parin ang galit niya... Sakin.. Hanggang ngayun hindi parin siya mawala sa isipan ko..

"Its my fault! Im so stupid!" Nanggagalaiting sabi ko sa sarili ko..
Nung time na nagwalkout siya sa prescon.. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kase silang lahat feeling ko nagtataka na sila at sobrang naghihinala.. Bukod kase samin ni Kc yung manager niya at mga stafs yung nakakaalam ng tungkol samin nuon

Asa bahay nako ngayun.. At talaga nga namang para kong bakla na nagliligalig dito ng dahil lang sa isang babae..

"Bakit kase naisipan ko pang hiwalayan siya noon! Antangatanga mo jonathan" sabi ko sabay sabunot sa sarili ko..

"Siguro umiiyak parin yun hanggang ngayun.. At hindi ko kayang makita siyang ganun ng dahil lang sa isang malaking katangahan na ginawa ko.."

"Pangako gagawin ko ang lahat para maibalik yung dati.. YUNG DATING TAYO mahal na mahal kita at kahit kailan walang magbabago dun"

Krisha's pov.

"Arrrgggggh! Anu ba bakit ba hindi mawala wala sa isip ko yung gagong yun! May photoshoot pa kami bukas.. Malelate nanaman ako! Nakakainis ka talaga JONATHAN REYES! Bakit ba ayaw mong magpatulog! Sasapakin talaga kita bukas haysst!" Gigil na gigil na sabi ko.. Eh kase naman tuwing pipikit ako susulpot sa isip ko yung nakakainis nyang pagmumukha..

Feeling ko ang pangit ko na sobrang paga na yung mata ko kakaiyak..

Lalo niya lang kase pinagugulo yung utak ko.. Bakit niya ba kase sinabi yung katagang yun..

FLASHBACK

"Mahal na mahal parin kita"

"Mahal kita"

"Kc mahal na mahal parin kita"

END OF FLASHBACK

paulit ulit sa tenga ko yung mga salitang yun lalo na yung nakakairita niyang boses.. Habang naiisip ko yung mga pinagsasasabi niya sakin kanina.. Mas nasasaktan lang ako..tuwing lalapit siya mas ginugulo niya ko.. Tuwing titingin siya lalo akong nagagalit kaso bakit ganun tuwing nasa isip ko siya lalo ko siyang minamahal..

Ang gulo mo Krisha! Kanina lang andrama mo may pawalkout walkout kapa.. Tas may paiyak iyak kapa.. Nagmumuka ka tuloy mahina.. Simula bukas.. Pangako di na ko magpaladala sa mga bwiset na kasinungalingan  niya.. Galit na galit parin ako sayo!.. Ang sakit sakit parin!..

*the next day*

"O anyare sayo Krisha" bungad sakin ng manager ko .. Napuyat lang naman ako.. Late na nga muka pakong bruha..tas paga pa yung mata ko..

"Ano po.. Stress?" Patanong kong sabi..

"Nako krisha.. Sabi ko naman sayo alagaan mo yang sarili mo" ambait talaga ni manager kahit kailan..

"O siya sige na.. Mga makeup artist kayo na bahala sa kanya ibalik nyo siya sa dati niyang anyo" biro ni manager..

"Haha." Mahinang tawa ko .