The Beginning Of Something New. {MainStreet Fanfiction.}

38

Bo

"Hou op.", zeg ik geïrriteerd tegen Rein.

Hij zucht, haalt zijn arm van mijn rug, en focust zich terug op zijn spelletje. Er heerst een gespannen stilte en de regen tikt zachtjes tegen de ramen.

Ik ben hier al enkele uren en het is het tegenovergestelde van wat ik verwachtte. In het begin was het gezellig, zoals gewoonlijk, maar als snel ging het bergafwaarts.

Rein werd boos op me omdat ik de koekjestrommel liet vallen en daarop werd ik ook geïrriteerd. Daarbij komt ook nog dat ik enorm veel stress heb voor mijn examenuitslag en Rein binnenkort zijn rijexamen aflegt, en dus ook niet de gezelligste is in huis.

Ik kijk naar Rein, die geconcentreerd naar zijn beeldscherm staart. Zijn gezicht staat neutraal, maar hij heeft een frons in zijn voorhoofd die hij alleen heeft als hij gefrustreerd is.

"Kan je stoppen met staren?"

Ik schrik op en zie hoe Rein me aankijkt. Ik kijk hem uitdagend aan.

"Sinds wanneer is het verboden om naar mijn vriendje te kijken?"

"Sinds wanneer mag ik mijn vriendin niet meer knuffelen?", kaatst hij terug.

Ik rol met mijn ogen.

"Ik heb gewoon niet zo'n zin om te knuffelen."

"En ik heb geen zin in jouw ogen op mijn gezicht.", zegt hij boos en staat op.

Voor ik kan vragen wat hij gaat doen, loopt hij zijn kamer uit en even later hoor ik de voordeur met een luide klap in het slot vallen.

Een kreet van frustratie rolt over mijn lippen en ik laat me achterover vallen op het bed. Sinds wanneer kunnen we niet meer tegen elkaars aanwezigheid? 

Hoe is deze ruzie eigenlijk gekomen? Komt dit door een domme koekjestrommel?

Ik zucht en plaats mijn gezicht in mijn handen. Ik focus me op de stilte, die in de kamer heerst en probeer mijn gedachten te ordenen.

Buiten begint het harder te regenen en ik vloek als ik besef dat Rein naar buiten is. Ik sta recht en loop naar de woonkamer. Chrisje zit op de bank een boek te lezen en kijkt op als ze me ziet.

"Is Rein nog niet terug?", vraag ik ongerust.

Ze schudt met haar hoofd.

"Hij is boos naar buiten gegaan. Hebben jullie ruzie?"

"Soort van.", zucht ik.

"Het komt wel terug goed. Jullie zijn allebei erg gestrest en dan kan het wel eens botsen."

"Ik hoop het.", mompel ik.

Ze knikt glimlachend en klopt naast zich.

"Zullen we een film kijken?", stelt ze voor, in de hoop me wat op te vrolijken.

"Moeten we je broer niet gaan zoeken?"

"Hij komt wel terug. Als klein kind waren we hem soms uren kwijt, maar hij kwam altijd terug opdagen.", antwoordt ze.

Ik knik met tegenzin en Chrisje start een film op. In het begin krijg ik iets mee over vampieren, maar al snel ben ik terug in gedachten verzonken.

Rein is al bijna anderhalf uur weg. Wat nu als er iets gebeurd is? Als hij opnieuw aangereden is?

De paniek overvalt me en ik merk dat mijn ademhaling onregelmatig wordt.

"Gaat het wel?", vraagt een bezorgde Chrisje naast me.

"Wat nu als hem iets overkomen is?"

"Als hij over een half uur nog niet terug is gaan we hem zoeken, oke?"