The Beginning Of Something New. {MainStreet Fanfiction.}

20

Extra hoofdstukje omdat jullie zo lief zijn en het verdienen. Lees zeker de A/N onderaan het hoofdstuk. Veel leesplezier!!

Bo

Kreunend zet ik mijn wekker uit. Het zou verboden moeten worden om zo vroeg op te staan. Ik draai me om en zie hoe Rein slaperig zijn ogen opent.

"Goedemorgen prinses.", zegt hij met een hese ochtendstem, wat echt heel sexy klinkt.

Ik mompel wat terug en kruip dichter tegen hem aan.

"Ik heb geen zin.", kreun ik vermoeid.

"Toch zal je moeten.", antwoordt hij bijdehand.

Ik zucht en ril als ik de dekens van me afsla. Ik pak ondergoed, een setje kledij, en verdwijn in de badkamer.

Na een korte douche kleed ik me aan en probeer mijn haar in model te krijgen.

Ik zucht geïrriteerd als ik na vijf minuten nog steeds aan het prutsen ben en gooi de borstel met geweld neer.

Ik zet het in een hoge knot en slenter naar mijn slaapkamer, waar Rein ondertussen op zijn mobiel zit.

"Je kan douchen."

Hij kijkt op en knikt.

Aan de keukentafel zitten Bettina en Paul een gesprek te voeren en Nils is druk aan het typen op zijn mobiel.

"Goedemorgen Bo.", glimlacht Paul.

Ik glimlach en maak een bakje yoghurt met fruit voor mezelf. Ik plof naast Nils neer en kijk stiekem mee op zijn telefoon.

"Oeh, wie is Rosa met een hartje?", grijns ik.

Hij wordt rood.

"Iemand waarmee ik vanavond op date ga.", mompelt hij.

Ik knik, nog steeds grijnzend, en Rein wandelt de keuken in. Zijn haar is nog nat en hij draagt een wit t-shirt, waar zijn spieren goed in uitkomen.

Hij schenkt een kop koffie voor zichzelf in en gaat aan de tafel zitten. Ik zet mijn bakje op het aanrecht als er een enorme pijnscheut door mijn pols schiet, gevolgd door nog één.

Ik krimp ineen en bijt op mijn lip. Ik adem diep in, in de hoop dat de pijn stopt. De tranen vormen zich in mijn ooghoeken en ik slik.

"Bo, waarom sta-"

Nils komt pratend de keuken in, maar valt stil als hij me ziet staan.

Hij loopt naar me toe en kijkt me bezorgd aan.

"Hey, wat is er?"

Ik open mijn mond om iets antwoorden, maar door de pijn lukt het haast niet.

"Pols.", piep ik uiteindelijk.

Hij pakt me bij mijn middel vast en ondersteunt me naar de woonkamer. Bettina en Rein staan meteen op als ze mij zien, en Nils laat me voorzichtig op de bank zakken.

"Mam, haal een pijnstiller.", beveelt hij.

Bettina knikt en haast zich naar een keukenkastje.

"Had je al pijn toen je wakker werd?", vraagt Rein zacht.

Ik schud met mijn hoofd.

"Komt het door gisteren?", vraagt hij nog zachter.

Nils kijkt ons verward aan.

"Ik trok haar per ongeluk omhoog aan haar pijnlijke pols.", mompelt hij en ik zie dat hij zich enorm schuldig voelt.

Ik schud meteen met mijn hoofd, daar kan het niet door komen. Bettina geeft me een glas water met een pijnstiller, en ik slik het door.