My "Little" Sweet Revenge...(On-Going)

*BENTE-OTSO*

Wendy’s POV

      “Whuuuut?” maarteng tanong ni Liya sa akin

       Pinandilatan ko siya ng mata kaya napahawak siya sa bibig niya. Huminga ako ng malalim saka uminom ng iced tea. Nandito kami ngayon sa Annie’s Restaurant. It’s 8 pm in the evening. Hinatid ako sa bahay ni Wess ng 6pm and ito nga, tinawag ko si Liya to meet me up. Feeling ko kasi, hindi ako mapapakali hanggat hindi ko nasasabi ang nasa loob ko. I need some piece of advice.

      “Grabe naman yang mommy ni Wess! She’s such a control freak! As if namang susunod si Wess sa gusto niya!” sabi niya

      “Tsk, I bet she’s more on favor kay Charisse. Like hello, childhood friend siya ni Wessley and they know each other more than I know him.”

        Nagulat ako ng may lumipad na tissue sa mukha ko. Tinignan ako ni Liya nang di makapaniwala at saka ko naman siya tinignan ng masama.

        “Are you nuts? Seriously Wendy? Dahil lang sa pagiging “childhood friend” nila kaya ka n ate-threatened? Ay nako, eh kung iumpog ko ang ulo mo ngayon sa table na to? Like duh! Sa kanya narin mismo nanggaling diba? Wala siyang naramdaman na kahit na katiting sa babaitang yun! Sayo lang siya tinamaan ng husto Wendy! Sayo lang siya baliw na baiw!”

           Hindi ko napigilan ang pag ngiti sa  mga sinabi ni Liya sa akin. It seems like I pissed off my bestfriend. Napagod yata siya sa mahabang speech niya kaya napainon siya ng iced tea niya.

          “Whoah! I cant believe you can all say that Liya. Thank youuuuu!’’ sigaw ko sabay tayo sa upuan at punta sa kanya para yakapin siya

           I don’t care kung pagtinginan man kami dito. Gash, I am so overwhelmed sa sinabi ni Liya!

          “Don’t you dare to break up with Wessley, Wendy. You guys are made for each other. Sasabunutan talaga kita pag naghiwalay kayo.” Pagbabanta niya sa akin

          Nag thumbs ako sa kanya sabay taas ng right hand ko. “Opo Liya. I will never get tired of fighting Wessley. I love him and he loves me. That’s all that matters.”

----

       ALAS DIYES  na ako ng gabi nakarating sa bahay. Dumiretso agad ako sa kwarto ko at nag ayos na para matulog. Nakahiga na ako sa kama tapos kinuha ko yung cute pink phone ko na galing kay Wessley. Nakalimutan ko dalhin to kanina. Nung binuksan ko, ang daming text at tawag sakin ni baby.

   Dinial ko yung number niya. Wala pang 5 seconds nang sinagot niya ang tawag ko.

    “Hello?”

     (“Baby? Hay, I’ve been waiting for your replies. Where have you been?”) siya

     Humiga ako sa kama at pinatay na ang ilaw sa kwarto ko. Yung lamp shades nalang ang nagsisilbing liwanag ko ngayon.

    “Hmmm, Im with Liya kanina.” Matipid kong sagot

     (“May I know why? I mean, gabi na at madilim na kanina. Pano pag may nangyari sayo? Sana sinabi mo sa akin para ako ang nag drive sayo papunta doon.”) nag aalala niyang sabi

    Napangiti ako ng matamis sa sinabi niya. See how my darling boyfriend cares for me? Eh kung ganito sana lahat ng lalaki diba?? I’m pretty sure, wala nang masasaktan.

     “Eh, alam kong pagod kana baby kaya I didn’t tell you. Wait, are you in your condo now? Have you eat your dinner?”

     (“Yes, I’m in my condo right now. Kumain na rin ako. Next time na may lakad ka, you tell me baby okay? I wont mind if I’m tired. I always want you to be safe.”)

    Shiiit! Kinikilig akels! Hahaha! Nag roroll up tuloy ako sa kama ko habang may malaking ngisi sa labi ko.

    “Okay fine baby. Just as you said. San ka kumain kanina?”

     Ewan ko kung may nasabi ba akong masama kasi hindi agad siya nakasagot.

    (“Uh, in…in here. Nag-Nagluto ako.”)

     Parang….di siya sigurado sa sinasabi niya?

     “Hey baby. Are you alright? Hmm, maybe you are just tired. Sleep now Wessley. I’ll see you in the school tomorrow, kay? I love you baby.” Sabi ko sabay hikab

     Narinig ko ang paghinga niya sa phone ng malalim. (“Alright baby. You sleep tight okay? Just remember that I love you so much. Take care.”)

   Ibababa ko n asana ang phone ng may marinig akong mahinang boses ng babae. Hindi ko nalang iyon pinansin dahil sobrang antok na rin ako. Maybe I’ll just ask Wessley tomorrow.

Charissa’s POV

     “What the hell are you doing in here Charissa?!”

      I didn’t mind his question instead I entered in his condo. Iginala ko ang paningin ko sa malaking condo niya.

     “Nice color. Very relaxing.” Sabi ko sabay upo sa couch niya

     Nakatayo siya sa harap ko at may nagdududang tingin. Tinignan ko siya at sumenyas na na umupo sa tabi ko.

      “I’ll repeat my question, why are you here?”

       Tumawa ako ng mapakla sa tanong niya. “C’mmon Wessley, I’m just paying a visit!”

       Masama nya kong tinignan. “Visiting me? In this hour?! Cut it up Charissa. You go home now. Bukas na tayo mag usap.” Sabi niya

     Imbes na making sa kanya, hindi ako gumalaw sa pagkakaupo ko sa couch. I just stared at him. Siya parin yung lalaking minahal ko at minamahal ko. Mas lalo siyang gumuwapo ngayon. Lucky bitch! Just imagine that this guy is so crazy in love with her!

     Tumayo ako sa upuan at pumunta sa kinatatayuan niya. “I miss you so much Wessley. So much.”

     Hahaplusin ko sana ang mukha niya pero maagap niyang pinigilan ang kamay ko. “Stop playing games with me Charissa. Uulitin ko, umalis kana.” Malamig niyang sabi

    Tinignan ko siya ng may hinanakit sa aking mga mata. “What? You’ll sue me again like a dog? You always treat me like this Wessley! Ano bang meron ang babaeng yun na wala ako ha?!” sigaw ko

     Binitawan niya ang kamay ko at umalis siya sa harap ko. “What does she have? Wala Charissa. Wala dahil ang buong pagkatao niya ang mahal na mahal ko. Si Wendy at hindi ikaw.”

     Namilipit ang puso ko sa lahat ng sinabi niya. Parang bomba na may sumabog sa puso ko. Hindi ko na napigilan din ang mapaluha.

       “Hin-Hindi. I still have my chance in you Wessley. Babawiin kita sa kanya!” sigaw ko

      Tinignan nya ko ng masama. “Babawiin? Wala kang babawiin sa kanya dahil hindi mo ako kailanman naging pag-aari Charissa. If you want to still be my friend, stop your craziness. Hinding hindi mo ako maaagaw kay Wendy dahil sa kanya lang ako. Hindi sayo, at hindi sa kahit kanino pa!”

    Tuluyan na akong tinakasan ng lakas at napaluhod nalang ako doon. Umalis na din siya sa harap ko. Tuloy tuloy lang ang buhos ng mga luha ko sa mata ko. Ang sakit. Sobra.

     “Lock the door when you leave. I’m warning you Charissa, you stay away from us.” Mahigpit at mariin niyang sinabi

      Narinig ko ang pagsara ng pinto ng kwarto niya. Hindi ako tumayo dahil wala pa akong lakas. Iyak lang ako ng iyak.

     Nang makatayo na ako at makalabas, iisang plano lang ang bumuo sa isipan ko.

    I will get him from that bitch. Hinding hindi ako susuko hanggat hindi sila naghihiwalay!