Jervin's POV
"Stop it Sandy! You're getting in my nerves!" naiinis kong sabi
"What? Does that bitchy Wendy can kiss you much better huh!"
She's kissing me torridly here inside my car. She's being aggressive and I don't like it.
"Tigilan mo ako Sandy. Stop talking about Wendy." sabi ko
In-start ko na yung sasakyan. Meron pa kaming usapan ni Wendy mamaya.
"Why? Affected ka? Tarantando ka Jervin! Umayos ka ng sagot mo!" she glared at me at hindi ko nalang siya pinansin
This is wrong. Fuck! I'm so stupid and jerk to choose this girl over Wendy. Dammit!
Binilisan ko ang pagpapatakbo ng sasakyan. Hinawakan ni Sandy and left arm ko.
"Baby, drive slowly. I'm getting nervous." she said
Binagalan ko ng kaunti ang pagpapatakbo. Alam ko, nakakasama sa kanya ang nerbyosin.
Pupunta kami ngayon sa District Mall dahil gusto kumain ng babaeng toh ng JCO donut. Kahapon pa ako nito binubwisit kaya pinag bigyan ko.
Habang nag dadrive ako,si Wendy ang nasa mukha ko. Hindi matanggal sa isipan ko ang maganda niyang mukha na umiiyak nang malaman niyang may ugnayan kami ng babaeng ito. Halos hindi ako makahinga dahil parang tinutusok ang puso ko sa sakit habang nakikita kong umiiyak ang babaeng mahal ko.
Oo, mahal ko si Wendy. Mahal na mahal. Napamura na naman tuloy ako sa isipan ko. Ayaw kong iwanan siWendy. God knows how much I want to be with Wendy always.
Pagtingin ko kay Sandy, nakatulog na pala siya. Hawak hawak niya yung rose kanina na binigay ko sa kanya. Actually, ipapadala ko sana kay Wendy kanina yan. Kaso nung naisip ko kung gaano ko siya nasaktan, para naman akong nabuhusan ng malamig na tubig. Hindi ko naman direktang binigay kay Sandy yan. Kinuha niya lang ito sa akin at inisip niya na sa kanya iyon. Kaya hindi na ko nag paliwanag pa.
Tumingin akong muli sa daan. Tulad ng traffic ngayon, sobrang traffic din ang utak ko. Hindi makausad dahil hindi ako makaisip ng solusyon para tuluyang lumuwag ang iniisip ko.
Si Wendy lang naman ang mahal ko. Wala ng iba. Maniwala kayo sakin. Malalaman niyo rin ang dahilan ng pag iwan ko kay Wendy.
Shit!
Lumabas na naman ang mga luhang pinipigilan ko. Tang ina! Sana maayos ko tong gulo na nagawa ko.
Wessley's POV
"Direk, hindi pa talagang mag half day muna ako ngayon? It's very urgent."
Nandito ako ngayon sa pictorial shoot ng isang commercial. Kinakausap ko si direk habang sinusuotan ako ng coat.
"I'm sorry Wess but you can't have that. We need to finish this, urgent." ginaya niya yung tono ko ng urgent at umalis na siya
"Arrrrrrghh!"
Tapos ginulo ko yung buhok ko. Damn! Paano ko nito mapupuntahan at makakamusta si Wendy kung whole day ako ngayon. Tsk!
"We are about to start the shoot in 5 minutes. Pls. be ready eveyone!" sigaw ng prod director
Ay bwisit talaga.
Tinawag ko nalang si Art (yung PA ko) para utusan na padalhan ng bouquet of rose si Wendy.
Maybe bukas nalang ako makakapunta kay Wendy. Tapusin ko nalang muna to lahat para wala ng istorbo bukas.
"Okay! Start na tayo! Wess, punta na sa gitna!" sigaw ng camera man
BINABASA MO ANG
My "Little" Sweet Revenge...(On-Going)
Fiksi RemajaMinsan akala natin "siya" na yung the right one para sayo. Dahil sa sobrang pagmamahal mo sa kanya, nagagawa nating ibigay ang lahat. But then, in the end, masasaktan ka lang lagi sa huli. Katulad ko, isa sa mga tangang ibinigay ang lahat, iniwan a...
