Tylko On

twenty three

Anastazja poprawiła mi włosy. Razem z resztą dziewczyn zajęłyśmy swoje stanowiska. Przyszło do mnie kilku zainteresowanych. Do baru wszedł stały klient razem z... Robertem. Nie mogłam zejść ze stanowiska. Miałam nadzieję, że mnie nie rozpozna. Usiedli blisko mnie. Robert dziwnie mi się przyglądał. Poszli w miejsce na poboczu, gdzie zamawia się dziewczyny. Na moim podium wyświetlił się prawie niezauważalny napis "zmiana, klient". Zeszłam i poszłam do chłopaków. Zauważyłam, że zamówili też Anastazje.

-Można je gdzieś zabrać? - Spytał Robert.

-Tak, można. - Odpowiedział mu. - Paulina, zajmij się moim kolegą - dodał. Robert pozwolił mi iść i w coś się ubrać. Kiedy wróciłam, objął mnie ręką w talii i zaprowadził do swojego samochodu.

Zawiózł mnie do swojego domu. Jazda minęła nam w ciszy. Wysiadł pierwszy, ja za nim. Poszedł szybkim krokiem do wnętrza budynku, a następnie do mieszkania. Usiadł na kanapie i odwrócił wzrok w moją stronę. Spojrzał mi głęboko w oczy.

-Dlaczego...- można było wyczuć niepewność w jego głosie. -Paulina, pytam kurwa dlaczego - wstał i do mnie podszedł.

-Nie zrozumiesz...

-Zrozumiem. Rozwiązanie jest pewnie prostsze niż myślisz.

-To nie jest takie łatwe... gdybyś chociaż raz w życiu miał ciężko jak ja... Emil nie jest moim bratem... Emil to mój chłopak. To on mnie wtedy tak załatwił. To on mnie do tego zmusił. - Łzy zaczęły mi lecieć po policzkach, a głos się załamywał. - Mam już tego dość... Nie daje rady. -Przytulił mnie mocno. Wziął na ręce i usiadł na kanapie. Trzymał mnie chwilę na kolanach i przytulał.

-Pomogę ci.

-Nie... nie proszę nie. Ja...

-Paulina przestań. Będzie dobrze. Obiecuje.- Przytuliłam się do niego. Chciałam żeby tak było zawsze. W jego objęciach czułam się bezpieczna.

Troszkę ciężko mi się piszę kilka książek na raz... więc najpierw skończę tą, a później zacznę dodawać do Joshlera i może pojawi się coś jeszcze.
Do następnego :D