I Love You since 1892 (Published by ABS-CBN Books)

Kabanata 18

[Kabanata 18]

OMG! NAHALIKAN KO SI JUANITO ALFONSO!!!

Hindi ko alam pero pareho lang kami naistatwa at gulat na gulat yung itsura niya, hindi naman ako makakibo at makakurap. Gosshh!! Why so careless Carmela?!

"May tao ba diyan----- Sino kayo?!" narinig naming sigaw nung matandang lalaki kanina at may dala siyang gasera, kaya pala lumiwanag ang paligid dahil may dala siyang ilaw.

Agad akong napatayo at napayuko, Gosh! Sobraing lakas ng tibok ng puso ko at nagiinit din yung mukha ko huhu, ibang level ng kahihiyan na'to Kyaaah~

"Ginoong Juanito Alfonso? Kayo po ba yan?" tugon pa nung matandang lalaki tapos inalalayan niya si Juanito tumayo. "O-opo... G-ginoong Valdez" sagot ni Juanito at napayuko siya, hindi rin siya makatingin sa'kin ng diretso. Ohmyy!

"Ano pong ginagawa niyo dito? At bakit kayong dalawa lang?" tanong pa ni Ginoong Valdez, bigla namang nanlaki yung mata naming dalawa ni Juanito.

"WALA PO KAMING GINAGAWANG MASAMA" - ako.

"NAGKAKAMALI PO KAYO NG INIISIP" - Juanito.

Nagtataka namang napatingin si Ginoong Valdez sa'kin tapos tumingin din siya kay Juanito tapos tingin ulit sa'kin at tumingin ulit kay Juanito.

"G-ginoong Valdez, s-siya po pala si B-binibining Carmelita Monte...c-carlos" sabi ni Juanito. Gosh! Mas shock na shock siya. Omg! Oo nga pala nasa Spanish era ako hindi normal makipaghalikan basta-basta sa panahong ito. Waaahhh!!!

Pero parang smack lang naman yun----SHOCKS! KAHIT NA! KISS PA DIN YUN CARMELA! WAAAAHHHH!

Si Juanito Alfonso ang first kiss ko huhu.

Nanlaki naman yung mata ni Ginoong Valdez at agad napa-bow sa'kin "M-magandang gabi po Binibini... pasensya na po kayo hindi ko po kayo nakilala, bata pa po kayo noong huli ko kayong nakita" tugon ni Ginoong Valdez. Payat at hindi ganoon katangkad si Ginoong Valdez pero kahit matanda na siya mukha pa ring bata ang itsura niya. kayumanggi ang kaniyang balat at manipis na din ang kaniyang buhok, maliit lang ang mga mata niya pero matangos ang ilong niya.

Napaisip naman ako... Shocks! Kilala niya si Carmelita dati Oh no! Pano kung magtanong siya nung kung ano-ano Waaahh!

"Marahil ay hindi niyo na po ako naaalala, ako po si Ginoong Valentino Valdez, ako po ay dating kaibigan at abogado ng inyong lolo na si Don Santiago Montecarlos ang ama ng inyong ama" dagdag pa niya. Omg!

"Nagagalak po akong makita kayo muli----" hindi na niya natapos yung sasabihin niya kasi nagsalita na ko. Di ko na keri naloloka na ko parang sasabog na yung puso ko lalo na dahil nandito lang si Juanito, at ayaw mawala sa isip ko nung nangyare kanina Waaahh!

"Ako rin po---Uh... p-pwede na po ba ako umuwi?" tanong ko, napasulyap naman si Juanito sa'kin pero napayuko din agad siya.

"Halos labing-walong taon na ang nakalilipas mula nang huli akong pumunta sa San Alfonso, dalawang taong gulang pa lang ikaw noon Binibining Carmelita nang mamatay ang iyong lolo, tinulungan naman ako ni Don Mariano Alfonso makapasok dito sa Unibersidad de Santo Tomas at hanggang ngayon nagtuturo ako ng abogasya at naging tagapamahala din ng silid-aklatan" narinig kong kwento ni Ginoong Valdez, nasa kalesa na kaming tatlo ngayon, magkatabi si Ginoong Valdez at Juanito habang nasa tapat naman nila ako.

At dahil binabagabag pa din ako ng kahihiyang nangyare kanina, nakatakip ako ng panyo at nagpapanggap na inaantok lang, hindi rin ako makatingin kay Juanito at alam kong ganun din siya sa'kin Gosh!