SİDELYA (Cennet Çiçeği) TAMAMLANDI

Bölüm-19

Bölüm Şarkısı : Barış Manço - Gamzedeyim Deva Bulmam

Odaya dolan acı dolu inlemeyle Elif biraz da olsa kendine gelebilmişti. Mavi gözleri endişe ile kısılırken yavaşça geri çekildi ve gece lambasının düğmesine dokunarak ışığın odayı aydınlatması  ile bakışlarını Giray'a çevirdi.Kocasını endişeyle süzen kızın  içine yayılan korku saniyeler geçtikçe büyürken Giray'ın acıyla kasılan yüzüne tekrar çevirdi bakışlarını. Görünürde bir şey yoktu fakat kocasının mimikleri acı çektiğini ifade eder cinstendi. Elif'in endişeli bakışları ve odadaki sessizlikle Giray onu daha fazla korkutmamak için gülümsemeye çalışsada karısının elleri vücudunda şüpheyle gezinmeye başlamıştı bile. Göğsünde dokunan eli tutarak dudaklarına götürdü ve özlem dolu bir öpücük bırakarak  fısıldadı.

"Bebeğim beni bu kadar özlediğini tahmin etmemiştim doğrusu." Sözlerine muzip bakışlarıda eşlik ederken karısının huzursuz haliyle,tuttuğu elinden çekerek  birlikte yatağa uzandı. " Seni anlıyorum ama evlenmeden olmaz."  Giray'ın  kollarından kurtulmaya çalışan kız onun imalı sözlerini umursamadı. Boşta kalan eliyle tekrar kocasının vücudunu kontrol etmeye başladı.

"Niye öyle acıyla inledin?" Başını kocasının göğsünden hafifçe kaldırarak  korku dolu bakışlarını Giray'ın iri gözlerine  çevirdi ve elleri görevine devam ederken tekrar konuştu. "Giray bir şeyin yok değil mi?" Adam tereddütle gülümsedi ve vücudunda gezinen eli tutmaya çalışarak tekrar fısıldadı.

"Bir şeyim yok güzelim. O acı dolu inleme son günlerdeki yemeklerin şapsız olma..." Karnının üzerinde duran elle gerilen adamın sözleri yarım kalırken Elif,Giray'ın karnındaki sertliğin sebebine odaklanmıştı. Kaşları hızla çatılırken parmakları kocasının gömlek düğmelerini açmaya başlamıştı bile.

"O...o şey neydi?" Karısının titreyen sesiyle sorduğu soru Giray'ı iyice gererken düğmelerini çözen eli tutarak  bakışlarını birleştirmeye çalıştı.

"Canım,sakin ol. Yok bir şey." Kızın inanmayan bakışları gözleri ile buluşunca gülümsedi. " Sakin ol canım. Bak çok yorgunum izin ver biraz dinleneyim." Elif kocasının gerilen bedeninden ve elinin altındaki sertlikten daha çok şüphelenirken dolan gözleri ile kararlı bir şekilde fısıldadı.

"Görmek istiyorum!" Giray'ın mırın kırın etmesine aldırmadan titreyen elleri ile tekrar düğmeleri çözmeye başladı. Onun bu üzgün hali Giray'ın daha çok acı çekmesine sebep olurken yerinde hafif kıpırdanarak Elif'i durdurmaya çalıştı.

"Elif  bak. Endişelenicek bir şey yok. Sakin ol tamam mı? Sadece ufak bir yara." Elif'in gözünden yaşlar damlarken gördüğü şeyle acı çekercesine mırıldandı.

"Aman Allah'ım!" Giray'ın karnının bir kaç santim üzerinde büyük bir bandaj vardı. Elini yaraya doğru uzatan kız kocasının canını acıtmaktan korkarcasına üzerinde gezdirdi. Yaşlarla dolu mavi gözleri Giray'ın gözlerini bulurken üzgünce fısıldadı.

"Canın çok acıyor mu? Nasıl oldu bu? Niye daha önce söylemedin?" Ellerini saçlarından geçiren kız öfkeyle mırıldandı. "Of Giray! Resmen üzerine atladım! Kim bilir canın ne kadar yandı?" Parmakları tekrar yaraya doğru uzanırken Giray karısını bileğinden kavrayarak yanına çekti. Kollarının arasındaki kızın saçlarına yüzünü gömerek kulağına doğru  fısıldadı.

"Sakinleş biraz. Yoksa annemlere basılacağız. Ben iyiyim. Biraz dinleneyim her şeyi anlatırım." Kocasının sesinin gerçekten yorgun çıktığını fark eden kız onu daha fazla üzmemek için başıyla sözlerini onayladı. Ne  olduğunu çok merak ediyordu ve korkuyordu ama öncelikle Giray'ın dinlenmesi gerektiğininde bilincindeydi. Gözünden akan yaşı elinin tersiyle silerken  Giray uyku mahmuru bir ses tonuyla tekrar fısıldadı.