Aşka Emanet [FİNAL OLDU]

17. Bölüm: BANA YALAN SÖYLEDİLER!

Bölüm şarkısı: Bana yalan söylediler

MAFYA MESELESİ adlı hikayeme bakmadıysanız, bakın bence konusu seveceğinizi düşünüyorum❤🤗❤🤗

Keyifli Okumalar; SEVGİLERLE ❤❤

17. Bölüm

Akıldır bizi yöneten ama unutulmamalıdır ki bizi bir yerden bir yere götüren de kalptir her zaman. Akif Mirza aklını yitireli çok olmuştu ama kalbini de hiç bu kadar dinlememişti. Geçen zaman Dilan'ı kalbine gömdürüp ardından yeni bir umut yeşertmişti. O umudun adı Zara'ydı. Minik karısından aklının almadığı, kalbinin ise anlamlandıramadığı şekilde hoşlanıyordu. Genç adam zorlukla da olsa dudaklarını Zara'nın dudaklarından ayırdı. Karısının elini tutup kimseyi umursamadan mekanı terk etti. Arabada geçen zaman boyunca ikisi de tek kelime etmiyordu. Zara içindeki kullanılmışlık duygusuyla ağlamak istese de tuttu kendini. Akif Mirza ise çok mutluydu. Aklını çelen o güzel dudakların tadına bakabilmişti.

Eve geldiklerinde Zara direk yatak odasına çıktı. Minik karısının tek kelime etmemesi Akif Mirza'yı oldukça rahatsız ediyordu. Zara'nın peşinden o da yatak odasına çıktı. Odaya girdiğinde Zara eline pijamalarını alıp banyoya yürüyordu. Hızlı adımlarla genç kadına yetişti ve koluna yapıştı;
"Seni öptüm!"
Zara kolunu genç adamın kıskacından kurtardı.
"Biliyorum, çok klişe ama bende oradaydım!"
"Niye bir tepki vermiyorsun o zaman kadın!"
"Ne tepki vereyim ki ağam! İstersen birlikte oluruz, istersen beni öpersin, istersen döversin de söversin! Ne gelir ki elimden..." diyen genç kadının yüzü kızarmış, gözleri dolmuştu.

"Yapma Zara... bunu yapma işte!" dedi genç adam bağırarak.
Zara çaresizce; "Neyi yapmayayım?" diye sordu. Akif Mirza genç kadının elini tuttu.
"Seni öptüğümde... hiç mi kalbin atmadı? Hiç mi bir şey hissetmedin?"
"Hissettim... midem bulandı!" dedi ve elini genç adamın elinden çekip banyoya girdi ardından kapıyı kitledi. Genç adam, Zara'nın söylediklerinden sonra bozguna uğramıştı ve tepki bile verememişti. Boğazına düğümlenen acılar elini yumruk yaptırmıştı. Kızgındı, kırgındı genç adam. Ama en çok kendine. Çünkü biliyordu ki genç kadını bu hale getiren kendisiydi.

***

Helin üzerindeki ince cekete sarılarak ısınmaya çalışıyordu. Yarım saate yakındır mekanın önünde taksi bekliyordu ve saat gece on ikiyi geçmişti.
"Seni ne halde bıraktığını önemsemeden karısını alıp gitti," diyen sese kafasını çevirdi.
"Acil gitmesi gerekmese, gitmezdi!"
"Tabi tabi.. kendini her defasında böyle mi kandırıyorsun? Zavallı Helin!"

"Sana daha fazla katlanmayacağım!" diyen genç kadın kaldırımdan yürümeye başladı. Taksi geçerken görüp durdururdu. En azından o kaba adama katlanmak zorunda kalmazdı. Bir araba yanında yavaşladığında tedirgin olup daha hızlı yürümeye başladı. Arabanın ön tarafındaki camı açıp bağıran genci duymamazlıktan geldi.
"Hey yavrum hey! Analar neler doğuruyor!"
Helin içten içe korkudan titriyordu. Etrafta taksi de görünmüyordu.
"Birbirimizi memnun edelim mi güzelim bu gece? Biz iki kişiyiz sen bize yeter de artarsın!" diyen sarhoş adam midesini bulandırmaya yetmişti.

Hızlı adımlar atarken ayağını burkan genç kadın dizlerinin üzerine düştü. Helin bir yandan ağlıyor bir yandan da ayağa kalkıp buradan defolup gitmek istiyordu. Arabanın durduğunu anlayan Helin yerden kalkmak için kendini zorladı. Koluna yapışan sarhoş adam kendisini ayağa kaldırdı ve arabaya doğru sürüklemeye başladı.

Helin; "Bırak beni!" diye bağırmaya başladı.
"Korkma güzelim, sende çok eğleneceksin!" diyen adamın sesi ve kolundaki elleri midesini daha da çok bulandırmaya başlamıştı. Çırpınarak kurtulmaya çalışıyordu. Bir el sarhoş adamın elinden daha sert bir şekilde Helin'i çekti ve arkasına aldı.
Sarhoş adam; "Noluyo la.." diyemeden Afran yumruğunu yüzüne geçirdi.