When Playboy Falls (#Wattys2017)

Chapter 43.A: Disastrous

Chapter 43.A: Disastrous

"Yes, hello. Just cancel all my appointments. I have to attend to something very important." I told my secretary.

Maraming gagawin sa kompanya ngayon lalo na at medyo napabayaan ko ito noong mga panahong sobrang broken ako dahil kay Nathan pero stable na rin naman ang lagay ng kumpanya.

And Nathan is helping me too. Kahit pa nga busy rin sya, hindi nya ako hinayaang mahirapan.

Si Nathan na ang nagha-handle ng lahat ng business nila. Although katulong nya si Kuya Joshua--half brother nya, sa pagpapatakbo ng kanilang negosyo ay hindi rin naman biro ang maging CEO ng pinakamalaling kompanya sa buong Pilipinas.

"Are you okay, love?" I asked him. Agad kong pinunasan ang noo nyang stress na stress na.

"Naka-kunot na naman noo mo. Nagmumukha kang lolo. Smile na, love. Smile." Inunat ko ang noo at pisngi nya.

"Hey, stop. It hurts." Saway nya sa'kin pero hindi ko sya pinakinggan. Tawa lang ako ng tawa.

"Kasi naman, ang aga-aga stress ka na agad? Ngayon pa naman yung photoshoot natin." Nakanguso kong sabi sa kanya.

He laughed and my heart melted. I'm so in love with this guy. I don't know if I could ever love this way again. Kasi parang ito na talaga yung true love eh. I won't ask for anything, anymore. Nathan is enough already.

"Don't pout in my front, love. You're such a tease." He said and then patted my head. Nauna syang lumabas.

Minsan naiinis ako sa pagpa-pat nya sa ulo ko. Para kasi akong aso kapag ganoon although, sweet gesture daw yun. Pero kahit na.

"Wait lang Nate. Hindi na pala natin hihintayin si Papa. Sabi nya kasi may unexpected check-up daw sya today. And besides, photoshoot daw natin yun kaya okay lang kahit wala sya." I told him as he opened the car door for me.

Okay lang naman talaga sa'kin na gentleman sya pero minsan nakakainis na rin, para na kasi akong lumpo.

"Okay. Just update Tito Gab about our wedding photoshoot." He said before he maneuvered the car.

And yes, tama ang basa nyo. Ikakasal na nga kami ni Nathan. Balak naman talaga naming sundin yung three months na sinabi ko kaya lang ay masyado atang excited si Nathan.

Ewan ko kung paano pero nagawaan nya ng paraan na mas mapaaga pa sa three months ang kasal namin.

Three weeks preparation for everything; pagsukat ng mga damit, paggawa ng invitation cards, listing of guests' names, mga ninang at ninong, bride's maid, etc,. Hiring of designer, chef, manager, organizer at kung anu-ano pang may er.

The venue, gusto ko sana ng beach wedding pero mas gusto ni Nathan na sa simbahan daw kami ikasal. Ulitin na lang daw ulit namin yung kasal sa beach after the church wedding.

And then, the one week left is for the photoshoot, and for our own preparation.

Four days left, kasal na namin.

...

"Closer." The photographer told us.

We're in a beach house resort, I guess. At first, I thought Nathan rented this but then I'm wrong. Sa kanila pala kasi itong resort. Sabi ko sa inyo eh, mayaman ang fiancé ko.

"Closer daw." Bulong ni Nathan. Magkaharap kami. Iyon ang pose namin sa ngayon. Magkadikit na ang ilong namin ni Nathan tapos gusto pa nila ng closer?

Sabihin na lang kaya nila kung gusto nilang maghalikan kami ni Nate rito. Okay lang naman sa'kin although nakakahiya pero bakit ba? Ikakasal na kami, natural na lang yun.