Hard tegen Hart - Deel 1 (Verborgen Agenda's - Boek 1) (Internet) (Netties 2017)

11.1: Tussen hamer en aambeeld - Katharina

De vier onbezorgde dagen met Koenraad waren voorbij gevlogen. Net voor hij vertrok, duwde hij het bootje dat hij had opgevist uit één van haar boeken in haar handen met de woorden: "Je hebt eindelijk gevonden wat je wenste. Laat hem niet gaan uit angst."

Ze moest het niet openen om te weten wat erin stond. Al die jaren had ze hetzelfde gewenst: iemand die genoeg van haar hield om haar te beschermen. Ze klemde het bootje tegen zich aan terwijl haar broer afscheid nam van Victor en zijn familie. Daarna stapte hij in de auto en verdween uit het zicht. Voor Victor haar kon overladen met zijn affectie, vluchtte ze naar haar kamer. Het was laat genoeg om te gaan slapen. Ze hoopte dat de nacht voor één keer raad zou brengen, dat alles de volgende ochtend duidelijker zou zijn.

Ze kon echter de slaap niet vatten. Alle gevoelens die ze de voorbije dagen had genegeerd, drongen zich op de voorgrond. Haar emotionele uitbarsting bij Victor en de daaropvolgende gesprekken met Koenraad hadden een deur geopend die ze met alle wil van de wereld niet meer kon sluiten. Die duivelse prins had het op haar hart gemunt. Ze wist dat hij de strijd niet zou opgeven voor het hele verraderlijke orgaan aan hem toebehoorde. Sinds Koenraad het idee in haar hoofd had geplant, kon ze het geluk dat ze met hem zou kunnen ervaren bijna proeven. Ze wou het zo graag: elke ochtend wakker worden in zijn armen, iemand hebben met wie ze al haar geheimen kon delen en die aan haar zijde stond. Kortom: een man waar zij van hield en die deze gevoelens beantwoordde.

Toch kon ze zich niet in zijn armen smijten. Hoe heerlijk dit alles ook leek, hoe goed het ook aanvoelde, ze was niet bereid om hem op te offeren voor haar eigen plezier. Ja, ze hield van hem; ja, ze wou alles met hem en wel meteen en ja, hij was waarschijnlijk de perfecte man voor haar. Dat alles was echter net de reden waarom ze het risico niet durfde te nemen: hij was te bijzonder. Ze ging nog liever dood dan hem bloot te stellen aan haar vaders haatdragendheid. Langs de andere kant wist ze dat ze door hem af te wijzen niet alleen zichzelf zou kwetsen. De gedachte dat zij de oorzaak zou zijn van Victors verdriet, deed haar fysiek pijn.

Wat ik ook doe, winnen kan ik nooit. Welke weg ik ook neem, op het einde van de rit wordt onze liefde vernietigd. Ofwel later door vader, ofwel nu door mijzelf. Dit is kiezen tussen de pest en de cholera ... Wat breekt een hart het minste? Weten hoe heerlijk het is om lief te hebben om het daarna weer te verliezen? Of je hele leven spijt hebben van iets wat er nooit geweest is? Kan je missen wat je niet kent? Ze legde zich op haar andere zij. Zou er een derde optie bestaan? Heeft Koenraad gelijk? Zie ik het te somber in en is mijn gepieker pure tijdsverspilling? Ze keek naar haar wekker. Bijna middernacht. Ze kreunde. Gelukkig heeft Victor mij morgen vrijaf gegeven. 'Op je verjaardag wordt er niet gewerkt, Kate!' Ze gaf haar poging tot slapen op. Ze knipte haar licht aan, nam haar e-reader van het nachtkastje en maakte zich op voor een leesmarathon.