Hard tegen Hart - Deel 1 (Verborgen Agenda's - Boek 1) (Internet) (Netties 2017)

1.2: Als een kind tijdens een vuurwerkshow - Victor

Victor keek geïrriteerd op van het boek dat hij probeerde te lezen. Met de nadruk op probeerde. Door het zenuwachtige geijsbeer van zijn moeder kon hij zich niet concentreren op Koenraads nieuwe boek, wat bij nader inzien niet zo slecht was. Hij had zijn vriend in een zwak moment beloofd om het te lezen, ondanks het onderwerp. Hij klapte het dicht, wierp een blik op de titel en gromde ontstemd. 'De repressie van magie te Rome (1ste eeuw voor – 1ste eeuw na Christus)'. Wie interesseert dat nu? Die mensen zijn al eeuwen dood, laat ze toch gerust. Waarom kon Koen nu niets belangrijkers bestuderen, zoals economie of financiën, zoals ik? Hij gooide het boek op de salontafel. Zijn ouders schrokken op.

"Victor!" berispte zijn moeder hem.

"Het spijt me, mam," antwoordde hij met een schalkse glimlach, "de lectuur was zwaarder dan ik dacht."

Voor ze kon reageren, stapten Rich en Elly de kamer binnen. Ze werden vergezeld door de mooiste vrouw die hij ooit had gezien. En die hem merkwaardig genoeg bekend voorkwam. Hij fronste. Is zij het echt? Zijn blik viel op Koenraads foto op de achterkant van zijn boek. Nee! Onmogelijk!

"Vader, moeder, Victor, mag ik jullie voorstellen: prinses Katharina van Saval," stelde zijn broer haar plechtig voor.

God, ze is adembenemend! Hij staarde haar even gefascineerd aan als een kind naar zijn eerste vuurwerkshow. Vol bewondering, opgewonden en een tikkeltje nerveus. Haar roodbruine haar viel licht golvend tot onder haar schouders. Haar middel liep vloeiend over in verrukkelijke heupen die zachtjes heen en weer wiegden op het ritme van haar stap. Zijn ogen gleden naar haar gezicht. Amberkleurige ogen, lippen die er om smeken om gekust te worden en dan dat haar! Een steek van verlangen schoot door hem heen. Ik kan niet geloven dat zij het is. Koens tweelingzus. Na al die jaren eindelijk binnen handbereik.

"Aangenaam kennis te maken. Koning Richard. Koningin Daria. Prins Victor." Ze boog voor elk van hen na het vernoemen van hun naam. Haar melodieuze stem prikkelde zijn verbeelding. Een serie beelden schoten door zijn hoofd. Katharina in zijn armen, wachtend op hun eerste kus. In zijn bed, onder hem, haar rode haren uitgespreid over zijn kussen. Zijn lichaam reageerde. Meteen drong hij de beelden weg. Niet nu. "Ik zou willen vragen om mijn echte naam niet meer te vernoemen. Ik ben al jaren Kat. Veiligheid boven alles."

"Natuurlijk, lieverd," stelde Daria haar meteen gerust. Hij merkte op dat Katharina zich ongemakkelijk voelde bij de gebruikelijke gemoedelijkheid van zijn moeder, maar zij draafde gewoon door. "We staan hier in Tolosa niet op etiquette en rang, dus geen buigingen meer, lieverd. Het ontbijt is om acht uur 's morgens, het middageten om twaalf uur en het diner om zeven uur 's avonds. Allemaal in de grote eetzaal. Victor geeft je morgen een rondleiding. Hij zal je daarna uitleggen hoe alles hier in zijn werk gaat. Heb je nog vragen?"

Katharina staarde haar aan, alsof ze verwachtte dat de woordenstroom zou verdergaan. Toen er niets meer kwam, herpakte ze zich snel. "Voorlopig niet, mevrouw. Zou ik mij mogen terugtrekken naar mijn kamer? Het was een lange reis." Ze glimlachte verontschuldigend.

"Geen enkel probleem, lieverd. Maar het is Daria. Mevrouw klinkt zo oud, vind je niet?" vroeg ze met een knipoog.

"Euhm, als u dat wilt, mevrouw. Daria," verbeterde ze zichzelf na een vermanende blik.

"Goed zo, lieverd!" complimenteerde zijn moeder haar. "Vanaf nu geen mevrouwen en meneren meer. En ook geen prinsen en prinsessen. Wij zijn Daria, Richard, Rich, Elly en Victor. Elly, toon jij Kat waar haar kamer is?"

De twee prinsessen liepen samen de kamer uit. "Geen nood, het went snel," hoorde hij Elly nog zeggen voor de deur achter hen dichtviel.

Daria keek haar jongste zoon ernstig aan. "Victor, ik heb wel gezien hoe je naar Kat keek. Ze is duidelijk niet zoals andere vrouwen en ze is een knappe verschijning. Dat je geïntrigeerd bent, is logisch. Maar ze heeft al veel meegemaakt." De intensiteit waarmee ze sprak, verraadde haar emotionele betrokkenheid. "Kats moeder was mijn beste vriendin. Ik ga haar nagedachtenis niet onteren door haar dochter te kwetsen. Ze krijgt deze opdracht om haar te helpen, zowel financieel als emotioneel. Ik wil zeker zijn dat je dit serieus neemt. Anders laat ik haar begeleiden door Rich en stuur ik jou naar het buitenland!"

"Rustig, mam." Hij stond op om haar kort te omarmen. "Dit is echt. Zij is het."

Haar gezicht klaarde op. "Ah, zit het zo. Goed, goed! Maar ik houd jullie in het oog. Geen onrespectvol gedrag. Geen verleidingen. Leer haar kennen. Wees gewoon jezelf. Volg je hart, niet je ..." Ze keek veelbetekenend naar zijn kruis en kuchte.

Hij voelde zijn bloed naar zijn wangen stijgen. Zo snel hij kon, vluchtte hij weg, achtervolgd door Richs lachsalvo. "Beloofd!" riep hij nog over zijn schouder voor hij uit het zicht verdween. God, dat was vreselijk.