Hard tegen Hart - Deel 1 (Verborgen Agenda's - Boek 1) (Internet) (Netties 2017)

12.2: Verjaardagsbrunch - Katharina

Zoals voorspeld was het geen grote verrassing voor zijn familieleden wanneer ze 's middags ontdekten dat Victor zijn slag had thuisgehaald.

Richard hield het bondig, met een korte: "Eindelijk!"

Daria was in de wolken en verwelkomde Katharina triomfantelijk in de familie.

Rich gaf Victor wijze raad: "Laat haar nooit meer gaan. Je hebt eindelijk een goede vrouw te pakken die je fratsen verdraagt."

Elly omhelsde Katharina stevig. In haar oor fluisterde ze: "Je maakt hem dolgelukkig, Kat. Hij wacht al zijn hele leven op iemand zoals jij. Bereid je maar voor op haantjesgedrag. Ze bedoelen het goed, de overbeschermende mannen van Tolosa. Ze gaan enkel wat ver om hun vrouwen gelukkig te maken. Neem het zoals het bedoeld is, niet zoals het overkomt. Afgesproken?"

"Wat moet ik verstaan onder 'overbeschermend'?" vroeg ze voor de zekerheid.

"Niets ernstigs, Kat," stelde Elly haar gerust. "De normale dingen: je willen behoeden voor verdriet, voor je willen zorgen, je beschermen."

"Wat hij al deed, dus." Elly knikte. "Oké. Als hij te ver gaat, zal hij het wel merken."

"Daar twijfel ik niet aan." Ze lachten. "Ik ben zo blij voor jullie!" zei Elly enthousiast voor ze op zoek ging naar eten.

Victor kwam op haar af. "Waar ging dat over?" vroeg hij nieuwsgierig.

"Ze wilde mij waarschuwen voor je slechte kanten. Ze raadde mij aan om weg te lopen nu het nog kan."

Hij versteende. "Heeft Elly je aangeraden om mij te verlaten?" vroeg hij ongelovig. Zijn handen balden zich tot vuisten.

"Nee! Helemaal niet!" verzekerde ze hem. Ze wilde de woede en het verdriet die op zijn gezicht geschreven stonden zo snel mogelijk uitwissen. "Daar ging het niet over. Toch niet echt. Het was een grapje, Victor." Ze kuste hem om het laatste restje twijfel weg te nemen. Hij ontspande en beantwoordde haar kus. "Het was een slechte poging tot humor, het spijt me."

"Geen grappen meer maken over weggaan. Beloof het, Kate."

"Ik beloof het."

"Goed," antwoordde hij zichtbaar opgelucht. "Eten?"

Ze glimlachte. "Eten."

Hand in hand wandelden ze naar de plaats waar het eten stond uitgestald. De namiddag verliep even gemoedelijk als de familieavonden. Katharina amuseerde zich rot. Hoewel Victor geen moment van haar zijde week, stoorde dit haar niet. Zijn constante aanwezigheid en afleidende aanrakingen gaven haar geen verstikkend gevoel. Integendeel: ze voelde zich vrijer dan ooit.

***

Dit was een kort stukje, ik weet het :-)
Niet getreurd: zaterdag komt er een lang deel waarin alles over Katharina's verleden wordt onthuld! Eindelijk zullen jullie weten waarom ze gevlucht is ;-)