Hard tegen Hart - Deel 1 (Verborgen Agenda's - Boek 1) (Internet) (Netties 2017)

12.3: Het verleden - Victor

's Avonds, wanneer ze samen in haar bed lagen, voelde hij aan dat dit het juiste moment was om de vragen te stellen die hem al zo lang plaagden. "Waarom ben je thuis weggelopen, Kate? Wat is er gebeurd dat nog erger was dan alles wat je mij tot nu toe hebt verteld?"

"Moet dit echt nu, Victor?"

"Ja, schat. Het is belangrijk voor mij."

"Goed dan. Vader wou zich wreken omdat ik geweigerd had om hem mijn kapitaal te geven. Tegelijk wilde hij ervoor zorgen dat ik hem toch nog geld opbracht."

"Wat hij dan van plan?"

"Mij verkopen aan de hoogste bieder."

"Katharina, mensenhandel is verboden. Zelfs in Saval."

"Dat wel. Je dochter doen trouwen niet."

"Hij kan je toch niet dwingen om te trouwen wanneer je dat niet wilt?" vroeg hij ongelovig. "Je zegt nee en het is opgelost."

Ze glimlachte triest. "Vader had wel een manier gevonden om mij te laten meewerken."

"Koen."

"Ja. Hij kende mij van haar noch pluim; maar dat ik van mijn broer hield, wist hij wel."

"Dus ben je weggegaan voor hij je onder druk kon zetten."

"Was dat maar waar. Hij was vanaf mijn weigering op zoek gegaan naar de geschikte kandidaat. Ik was nog geen vijf minuten thuis of ik werd al geconfronteerd met vader. Koning Igor en prins Roderick kwamen diezelfde dag aan voor een staatsbezoek en hij gebood mij om mij onmiddellijk toonbaar te maken."

"Erik?! Je moest trouwen met Erik? Waarom brengt niemand mij op de hoogte van zulke belangrijke dingen?"

"Omdat het jouw zaken niet waren, Victor. Ga je mij laten vertellen? Of blijf je verder verkeerde conclusies trekken en boos worden om niets?"

"Ik zal luisteren. Het is alleen zo frustrerend om als enige in het duister te tasten."

Ze kuste hem troostend. "Je weet bijna alles. Als je mij laat uitpraten ..."

"Nog even geduld hebben," zei hij berustend.

"Dat klopt. In het begin dachten we inderdaad dat vader een huwelijk wilde forceren tussen Erik en mij. Aan tafel zat hij naast mij in plaats van naast Koenraad, zoals voordien. Niet mijn broer, maar ik moest hem rondleiden en ervoor zorgen dat hij zich niet verveelde. Ondertussen zaten de koningen in vaders bureau. Geen kat die wist wat ze daar uitspookten. Erik, Koenraad en ik vroegen ons af waarom alles zoveel tijd in beslag nam. Dat wijzelf onze partners niet zouden kunnen kiezen, wisten we alle drie. Erik noch ikzelf waren gekant tegen het huwelijk: ik was opgelucht dat vader iemand gekozen had die mij goed zou behandelen en Erik trouwde liever met mij dan met een vreemde. We wisselden telefoonnummers uit, zodat we elkaar onopgemerkt konden contacteren. We wilden elkaar leren kennen zoals we echt waren, uit het zicht van alle nieuwsgierige ogen. Een week later belde Erik mij in het holst van de nacht op. 'Maak dat je wegkomt, mijn vader komt eraan! Ik ben uit de overeenkomst geschrapt, hij wil met je trouwen!'"

"WAT?!"

"Victor, alsjeblieft. Het is moeilijk genoeg om te vertellen zonder jouw onderbrekingen."

"Het spijt me, Kate, echt waar. Maar Igor?" Zijn gezicht vertrok van de afschuw. "Walgelijke man."

"Dat moet je mij niet vertellen."

De betekenis van haar woorden drong langzaam tot hem door. Nee, niet mijn Kate. Niet mijn lieve Kate. Hij klemde haar tegen zich aan. "Wat heeft hij je aangedaan, schat?"