Hard tegen Hart - Deel 1 (Verborgen Agenda's - Boek 1) (Internet) (Netties 2017)

2.1: Op verkenning - Katharina

Eindelijk alleen. Opgelucht nam ze de ruime kamer in zich op. Tegen de muren stonden lege boekenkasten, in het midden van de kamer stond een salontafel, omringd door drie comfortabele zetels. Onder het raam zag ze een bureau. Langs beide kanten van de kamer bevond zich een deur. Ze kon haar ogen niet geloven. Dit is een gastenkamer, geen kamer voor personeel.

Achter de linkerdeur lag een gezellige badkamer uitgerust met bad en douche. Haar tandenborstel stond op de wastafel en haar handdoeken hingen aan enkele haakjes aan de muur. Heeft iemand mijn koffer uitgepakt? Nieuwsgierig liep ze door de andere deur de slaapkamer in. Tegen de rechtermuur stonden een hemelbed en een nachtkastje, met daartegenover een grote kleerkast. Tegen de muur hing een televisie.

Fronsend liet ze haar ogen nogmaals door de kamer dwalen, op zoek naar haar koffer. Ze opende de kleerkast. Daar waren al haar kleren, netjes gesorteerd en zorgvuldig opgehangen of neergelegd. Haar koffer lag bovenop de kast. Ze plofte neer op het bed. Deze kamer is luxueuzer dan mijn appartement! Als dit de maatstaf is voor de manier waarop ze hun personeel behandelen, wordt het een zalig jaar. Grinnikend rekte ze zich uit. Na enkele ogenblikken rust besloot ze Matias' verslag over zijn opdracht in dit paleis nog eens door te nemen. Daarin stonden, naast algemene informatie over de beveiliging, belangrijke inlichtingen over alle personeelsleden en de leden van de koninklijke familie. Volgens Matias vormde het personeel geen bedreiging, aangezien ze extreem loyaal waren aan hun werkgevers. Ook over de koninklijke familie zelf was hij lovend. 'Gedragen zich als gewone mensen, geen greintje arrogantie te bespeuren. Begaan met hun volk, hun personeel en elkaar. Zijn een doorsnee gelukkig gezin. Steunen elkaar door dik en dun.' Hoewel haar eerste indruk over de familie zijn observatie bevestigde, bleef ze sceptisch. Als geen ander wist ze dat uiterlijke schijn net dat was: schijn. Zeker bij koninklijke families. Trouwens, een 'doorsnee gelukkig gezin' verlaagt zich toch niet tot dreigementen om iemand te kunnen aanwerven?

Ze schrok op uit haar gedachten toen iemand op de deur klopte. Wie is dat nu nog zo laat? Mopperend verstopte ze Matias' verslag en opende de deur. Daar stond hij. Prins Victor. Ze nam zijn brede schouders, duidelijk afgetekend door zijn kleren, enkele ogenblikken in zich op. Wanneer het tot haar doordrong wat ze deed, schoten haar ogen omhoog, om meteen te verdrinken in zijn lichtgroene. Gele vlekjes dansten in zijn irissen. Ze zette een stap dichterbij en merkte lachrimpels op aan zijn ogen en mond. Als ik zo knap en geliefd was, zou ik ook veel lachen. Ze knipperde met haar ogen om te ontsnappen aan zijn hypnotiserende blik. "Jij!" zei ze uiteindelijk om de stilte te doorbreken.