Unconditional Love ;))

Chapter 65

Sinisipag na po ako. :)

Di ko alam kung tutuloy ko pang ang UL or hindi na. Medyo malungkot na din kasi ung takbo ng readers eh :( 

Happy Readi ng pa din po :) 

~~~

Thea's POV

I woke up with headache. Sobrang sakit ng ulo ko to the point that I want to bang my head on the wall. Ayoko gisingin si Nico dahil for sure mag aalala sya. Dahan dahan akong tumayo sa kama at lumakad papuntang kusina.

Nakakailang hakbang pa lang ako ay napansin kong gumigewang ang lakad ko. Malapit na sana ko sa ref ng biglang nag balck out ang paningin ko. I stopped from walking and shaked my head. Paulit ulit kong ginawa un.

"Bam?" bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ang boses ni Nico. I dont want him to see me like this. Dahan dahan kong iminulat ang mata ko. I want to cry for him but I stay still. 

Laking tuwa ko ng maaninag ko sya na papala[it sakin. I ran for him and hugged him. 

"What's wrong Bam?" tanong nya sakin. Wala akong maisagot kaya umiling na lang ako habang nakayakap sa kanya ng mahigpit. Natakot ako sa biglang pag black out ko. Natakot ako na baka hindi ko na sya makitang muli.

"Gutom ka ba? You want me to cook something for you?" tanong nya habang unti unti akong kumakalas sa pag kakayakap. 

"nauuhaw lang ako kaya ako tumayo. Sorry for wake you up." i said pouting.

Nagulat ako ng bigla nya kong binuhat. "Stop pouting. Ibabalik na kita sa kwarto at ako na lang kukuha ng water." Dumantay ako sa dibdib nya at pinakinggan ang tibok ng puso nya. I want to stay like this forever.

~~~

Nico

I woke up without Thea at my side. Tumayo ako at hinanap sya. I saw her near the counter table shaking her head. Kinabahan ako sa nakita ko. Paulit ulit nyang niyuyugyog ang ulo nya. 

"Bam?"

Tinawag ko sya at unti unting lumapit. bigla syang nanigas sa kinakatayuan at nanatiling nakapikit. Pabilis ng pabilis ang tibok ng dibdib ko. Alam kong may mali. Narramdaman ko. Minulat nya ang kanyang mata at tumakbong yumakap sakin.

"What's wrong Bam?" tanong ko sa kanya habang napakahigpit ng kanyang yakap. Umiling lang sya pero ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso nya.

"Gutom ka ba? You want me to cook something?" 

"Nauuhaw lang ako kaya ako tumaya. Sorry for waking you up." sagot nya habang naka pout. I felt her shaking. I carried her so that she won't walk. Kailangan kong mapanatag. I want to know whats wrong.

We went to bed after that. I let her sleep before I stood up. I grabbed my phone. I have to call mom so she could check on her. Doctor si mama at alam kong kailangan ko mag consult sa kanya ngayon.

I went out of the room and caled her.

"Mom. Its Nico."

"How are you  son?"

"Im okay. can I ask you a favor?"

~~~

"Bam. Bam." gising ko kay Thea. I kissed her forehead down to her nose then her lips.

"Hmmm" She's cute. Kahit bagong gising ang cute nya. I could stare at her forever. "Bam maaga pa."

"Bam may lakad tayo. Bilis na." I kissed her forehead as she stood up. Tinititigan ko bawat hakbang nya. i know something is wrong with this girl. I have to know everything because i love her. I saw her holding the knob but before she opened it i saw her shaked her head as she slowly collapsed. 

Natakot ako. Napatayo ako at sinalo sya. I am trembling to death. Hindi ito ang first time na makakita ako ng nahimatay na tao pero iba pala ang feeling pag Siya na ang pinag uusapan.

~~~

Thea's POV

Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko. Ang bigat bigat ng ulo ko. Hindi ko alam kung bakit ganito ung nararamdaman ko. I found myself connected to IVF. Nasa hospital ako. Inikot ko ung paningin ko para hanapin si Nico. 

Wala sya.

Ano bang nangyayari? Bakit ako nasa Hospital. Dahan dahang bumukas ang pinto at nakita kong niluwa nito ang taong hinahanap ko. Nahagip agad ng paningin ko ang mga mata nya. Kitang kita ko ang pagkislap nito kasabay ng kanyang pag ngiti.

"Bam." hindi ko alam kung paranoid lang ako o sadyang bakas sa boses nya ang lungkot. Nakangiti man sya ay kitang kita sa kanyang mga mata ang problema. 

"Sorry nahilo ako kanina. naout balance ako." sagot ko sa kanya habang patabi sya saakin sa kama. Umusog ako at pinatabi sya sa akin. Sumandal ako sa kanyang dibdib at hinayaan syang haplusin ang aking buhok. "Bam bat may swero pa ko? Uwi na tayo. May lakad pa tayo diba?" 

Hindi sya umiimik. Pinakinggan ko lang ang tibok ng puso nya. Hindi payapa. Mabilis ito at malakas ang pag pintig. Inaamoy ko ang tshirt nya ng maramdaman kong humihikbi sya. Dahan dahan ko syang nilingon.

Sumakit ang dibdib ko ng makita ko ang pagtulo ng kanyang luha.

Kumirot ang dibdib ko. Bigla akong kinabahan sa nakikita ko. Anong problema? Ako ba? May sakit ba ako? 

"Bam bakit?" Bumangon ako at tinignan sya sa mata. Nagulat ako ng bigla nya kong hablutin papalapit sa kanya at yakapin ng mahigpit. 

Patuloy ang pag hikbi nya. Unti unting bumigat ang mata ko. May mali. Bigla na lang nag unahan ang mga luha ko sa pag bagsak. Ang sakit marinig ang mga hikbi nya. Hindi madalas na lage kong nakikita ang weak side ni Nico. Masakit. Hindi ko alam ang dahilan.

"Bam anong nangyari?" pumipiyok kong tanong sa kanya habang humigpit lalo ang yakap nya.

"Please wag mo ko iwan." basag na basag ang boses nya at ramdam na ramdam ang sakit. parang kinukurot lalo ang dibdib ko. 

"Hindi kita iiwan Bam. Mahal na mahal kita. Ao bang-" pinutol nya ang sagot ko habang patuloy ang pag luha ko. kinakabahan na ko. Anong nangyayari?

"Bam may sakit ka at hindi ko kayang iwan mo ko." rinig ko ang pag hikbi nya sa bawat katagang binibitawan nya. Nanigas ako sa sinabi nya. May sakit ako? No. Hindi pwede. Hindi totoo. "Kayanin mo, please. Ikakamatay ko pag nawala ka."

Sadyang nanigas ako sa huling katagang binitawan nya. Nasasaktan si Nico. Dahil sa akin. Dahil may sakit ako. Hindi ko alam ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung natatakot ako dahil may sakit ako o natatakot ako iwanan sya. 

Anong mas masakit? Malamang may sakit ako at maaaring mamatay o ang Malamang baka hindi ko na makasama ang taong pinapangarap kong makasama habang buhay? 

Bakit kung kailan masaya na ang buhay tyaka na lang babawiin ng ganon kadali? Bakit ang dali mawala ng kasiyahan gayong napaka hirap makamit ng kasiyahan? 

Bakit ang hirap humanap ng taong mag mamahal sayo pero ang daling bawiin ng wala ka man lang laban. Gusto kong umiyak ng umiyak. 

Ayokong bitawan si Nico. Hindi ko kaya. Hindi pa ako handa.

~~~

Right side is Thea.

Emotional ako.

Epic Fail ata ako.