Chapter TwentyEight - His Gift

95 4 2
                                    

Sammy's POV

Hindi ko namalayan na nakatulog ako habang umiiyak. Naalala ko na naman ang nangyari kahapon. Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko man lang magawang sagapin ang buhay nya kahit na alam kong wala na syang mailabas na hininga nung mga oras na yun.

I hate myself! Ugh! Fuck!

Tumayo ako para mag-ayos at para rin magpunta sa bahay nila Georg.

Matapos kong mag-ayos, dali akong bumaba sa sala at hinanap ang shoes ko na naiwan lang sa tapat ng pinto kagabi, pero iba ang nadatnan ko sa nakita ko.

"Yaya! Kanino 'tong mga 'to?" Sigaw ko ng bigla namang nag-sibabaan ang dalawa kong alagad. Maxine at Lexie

"Do you like it?"pang-aasar naman sakin nila Maxine at Lexie habang humalakhak.

Stupid!

"Mas magiging masaya ako kung sasabihin nyo sakin kung sino ang nagbigay at naglagay nyan!" nang-gigigil kong sigaw sakanila.

Oh c'mon! Lemme get a knife and kill 'em all

"WHO THE HELL IS HE/SHE!" Bulalas ko ulit at nagpadyak padyak pa na parang batang adik na inagawan ng candy. Psh

"Do you wanna know her or his name?"
Wika ni Maxine atsaka ngumiti ng napakasweet na akala mo pinakain ng asukal.

"Ay hindi! Wag mo nalang pala--" natigilan ako ng bigla akong hawakan ni Maxine.

"It's Lucas!! Ayiee kilig sya" asar nila.

Ako? Kikiligin? Mukha ba akong kinikilig? Wtf!

"S-sinong nagsabing kinikilig ako?" Nauutal ko pang tanong. Ugh! Whats wrong with me!

"Why? You don't like it?" rinig ko mula sa likod ko. And hell yeah, it's Lucas.

Aamin na 'ko, kinilig ako at nagustuhan ko, pero hindi ko alam kung bakit napakalakas ng epekto sakin kapag ganito si Lucas. Mahal ko na nga ba sya?

Siguro nga, ika nga nila, The More You Hate,The More You Love. Ngayon ko lang din ito naramdaman. Sa lahat lahat ng pinagdaanan ko ngayon lang talaga.

Parang bago lang ang lahat, para lang akong 18 years old na kinikilig. Mahal ko na nga sya. I can't hide my feelings anymore. I love him more than anything in this world. I love you, my life

(Iniba ko na po yung age nya.(^.^))

"Nagustuhan ko, oo. Kinilig ako, oo. Thank you for the Kylie Makeup Set and cute puppy" wika ko at niyakap sya. Ito namang dalawang 'to, naglupasay pa sa kilig. Well, ako rin naman kinikilig! Yiee

"Sammy, I love you" bulong ni Lucas sakin. Napa-pikit nalang ako sa kilig at tuwa. Sammy! Say 'i love you too'!

"I love you too, my life" tugon ko at kumalas sa pagkakayakap.

"May tawagan agad tayo?" Mahahalata mo sa mukha nya ang salitang excited. Gawd! You drive me crazy Lucas!

"Yes, i love you my life!" Wika ko. I can't stop saying that word. Its killing me softly

Nagulat ako ng buhatin ako ni Lucas "i love you more, my life" tugon nya at kiniss ako sa cheeks. Oo na! Pero walang forever, sa taong bitter.

"Ok guys, tama na po ang landian. Kakain na tayo" seryoso si Lexie dyan ah. Natawa nalang kami sa reaksyon ni Lexie.

°°°°°°°°°°°

Nag-iinuman lang kamu dito para icelebrate ang naudlot kong birthday. Ngayon, 20 years old na ako. Nakakmiss maging bata noh?

"Anong ipapangalan mo sa aso na yan?" Tanong sakin ni My Life.

"Ikaw mag-isip!!" Kulit ko naman sakanya.

"What if snowpuff?" Suggest naman nya.
Tumango ako at paulit ulit na binanggut yung name nya.

"Meron din ako. Same kind of dog, husky" wika nya at ipinakita nya sakin ang cute na cute na maliit na husky.

"Anong name?" Tanong ko.

"It's muffin" wika nya na ikinatawa namin. Ang cute! Snowpuff at Muffin.

"Is it a girl or a boy?" Tanong ko ulit.

"Yung sayo, lalaki. Yung akin, girl. Para kahit wala ako sa tabi mo, parang ako na rin ang puppy na yan" paliwanag nya.

Napangiti nalang ako. Ang sweet namin. Wala paring forever! Sa taong bitter.


(EDITING) My Plastic Friend~ (SUPER DUPERSLOW UPDATE)Where stories live. Discover now