KÜÇÜK SEVGİLİM

5.BÖLÜM - Adını Sen Koy

İçimde garip bir his var
Yüreğimde olur olmaz duygular..
Farz edelim

Küçücük bir oyun bu
Oynayalım bu oyunu
Tahmin edemedim sonunu
Adını artık sen koy..

İlk selam mı yoksa, yoksa son veda mı?
Başı belli sonu değil..
Sanki bir telaşla koyulduk bir yola
Anlatılır gibi değil..
Bulamadım, cevabını duyamadım..

Kulaklarımda sesin var
Yüreğimde serptiğin tomurcuklar..
Sonuna kadar kuralsızca gitmek,

Her şeyi göz ardı etmek;
Selam mı, son veda mıdır, nedir?

Bunu bilmem gerek..

İçimde garip bir his var,
Yüreğimde olur olmaz duygular..

Farz edelim küçücük bir oyun bu ,

Oynayalım bu oyunu
Tahmin edemedim sonunu..
Adını artık sen koy..

 

 

Sabahın ilk ışıklarıyla uyandı genç adam yine. Uzun zamandır uyku girmiyordu gözüne bir türlü. Saate baktığında sabah 05:00’ı gösteriyordu.

‘Neden uyuyamıyorum?’ diye kendi kendine söylendi. Aslında iki haftalık uykusuzluğunun nedenini adı gibi bilse de bir türlü kabul edemiyordu. İki hafta geçmişti o günün üstünden. Ashley’lere gittiği ve onu gördüğü günün..

O günün üstünden iki hafta geçmesine rağmen gözlerini her kapattığında gözünün önüne bir çift zümrüt yeşili göz geliyordu. Nasıl olur da yalnızca birkaç saat gördüğü birinden bu kadar etkilenebilirdi ki bir insan? En önemlisi neden etkilenirdi? Neden?

Gözlerini kapatıp uyumaya çalıştı tekrardan ama kapattığı anda yine o gözler belirdi önünde. Gözlerini açıp kafasını iki yana hızlı hızlı salladı Robert. Bu şekilde onu unutabilirmiş gibi..

‘Tanrım.. Deliriyorum galiba. Neler oluyor bana?’ dedi korkuyla. Sonra da kalkıp buz gibi bir duş aldı ve arabasına atlayıp son iki haftadır doğru düzgün ilgilenemediği işlerine doğru yola koyuldu.

                                          ******      ******

Yaklaşık yarım saat sonra masasındaki yığınla dosyanın başındaydı Robert. Ama aklı onunla birlikte değildi ne yazık ki. Bunu o da çok iyi biliyordu ama kurallarını yıkamazdı.

‘Acaba o da beni düşünüyor mudur?’ diye düşündü bir an. ‘Saçmalama Robert! Senin neyini düşünsün ki? Sen onun abisi olacak yaştasın. Aranızda 12 yaş var! Koskoca 12 yaş..’

Robert bu düşüncelerle boğuşurken kapının tıklatılmasıyla kendine geldi.

“Girin.”

“Efendim yarım saat sonra bir toplantınız var hatırlatmamı istemiştiniz.”

“Sam bütün toplantılarımı iptal et. Ben gidiyorum.”

“Ama efendim..”

“Ne diyorsam onu yap!”

“Emredersiniz efendim.”