Black Magic

Kabanata Sampu

Kabanata Sampu: weird dream

Thalia POV

Sa araw-araw na pag pasok ko sa school hindi na ako nakakalakad ng maayos dahil sa kakatakbo at pagtakas kay July, Ang hirap niya minsan takasan lalo na kapag na ta-trap ako o kaya ay wala na talaga akong matakbuhan. At sa araw-araw na pandadakip niya sa akin ay naririyan lagi si PAg-ibig para iligtas ako.

Bukod sa araw na ito. Kinaumagahan ng sabado nag hahanda na ako para sa aking pag pasok ng biglang dumating ang matagal ko ng inaabang sa kaniyang pag balik.

"Mommy..."

"Oh, Iha?" nakatalikod siya sa akin kaya hindi niya pa ako nakikita,

"Mommy... I miss you so much..." niyakap ko siya mula sa likuran ng sobrang higpit at ako din niyakap niya pabalik.

"I miss you too baby." Sabi niya pa sakin at bigla niya ako hinarap sa kaniya..

*Nasana hindi nalang niya ginawa*

*Nasana hindi ko nalng siya pinuntahan*

*Nasana hindi ko na siya niyakap pa*

Dahil hindi ko akalain na ganito ang magiging reaksyon niya...

"S-sino ka?!" takot niyang sinabi

"A-anong ginagawa mo dito?! MANANG?! MANANG?!" sigaw siya ng sigaw kay Manang

"B-Bakit po?! Ano pong ng Yari MA'AM?!" nag aalalang pumasok si Manang sa kwarto ni Mommy

"Sino tong babaeng ito?!" dinuro niya ako na parang hindi niya anak...

"Mommy?" dumating din si muse na medyo maayos-ayos na dahil sa boyfriend niyang gwapo. Iba talaga ang nagagawa ng Pag-ibig. Tumingin sa akin si Muse na parang nag aalala, tsk. Sanay nakaya ako sa ganitong salubong sa akin ni Mommy. Pero syempre may part parin sa akin na sasaktan dahil ganito siya sa akin.

"Mommy si Thalia po ako..." Mahinahong kong sabi sa kaniya.

"Thalia? Ikaw? Anong ng yari sayo!!!" galit na lumapit sa akin si Mommy at tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. "Bakit naging ganiyan ang itsura mo?"

Hindi ko sinagot ang tanong ni Mommy, nginitian ko nalmang siya at nagpaalam na aalis na ako dahil may pasok pa ako.

Huminga ako ng napakalalim at tinignan muli ang aming bahay, buti pa yung bahay walang pakialam kung sabihan mo siya ng magada o pangit.

"Manong sa School po" intusan ko na si Manong na ihatid ako sa school.

Dumating ako sa school na tahimik at wala man lang ng hahabol sa akin, pero bakit? Nag sawa na ba si July na humabol sa akin?

*wooooshhh*

Pero bakit nga tahimik sa buong Campus? Wala din ang mga maiingay kong kaibigan, wala yung mga barkada ni BAD nang gugulo na dapat at wala rin si Pag-ibig na dapat ay sinasalubong na ako ngayon.

Tinignan ko yung oras at mukhang maaga talaga ako nakapasok ngayon.

"Tu-tulong!!"

"tulong!"

Kinalubutan ako sa narinig kong boses, saan nag mula iyon? Sinundan ko yung tinig...

"Tulungan niyo a-ako!!" mas lalo pang lumakas ng lumakas yung tinig ng mkapasok ako sa may lumang classroom.