*****İRİS*****

*****Bölüm iki*****

  Müzik bitti ama sesler susmadı sahnenin önündeki merdivenlerden inmeye başladım hiçbir zaman sahne arkasından inen biri değildim yürümeye başladığımda insanlar kenara çekiliyordu önceden bana dokunmaya kalkmışlardı iki kişinin herkesin içinde kolunu kırmıştım. Şimdide kimse dokunmaya cesaret edemiyordu vücuduma atılan keskin bakışlar eşliğinde ortalarından geçtim Abel elinde siyah bornozla beni bekliyordu yanına yaklaştığımda arkama geçip bornozu omuzlarıma koydu yavaş ve sakin bir şekilde giydim. Başka bir müzik başka bir dansçı işine çoktan başlamıştı yine de gözler bendeydi.

"Yine harikaydın."

Bir şey söylemedim Abelle birlikte bara geçtik bakışlarımla barı kontrol ettiğimde en arkalarda bir çocuğun kaçamak bakışlarla beni izlediğimi gördüm yanındakiler bir şeyler söyleyip güldüler çocuğun kızdığı utandığı barizdi ilgimi çekmişti. Sanırım bu geceki oyuncağımı bulmuştum Abelin sorusunu duyduğumda sırıtmam daha da büyüdü.

"Hemen gidecek misin?." Dönüp göz kırptım çocuğa tekrar döndüğüm Abelde benle baktığım yere baktı.

"Oh tanrım hahaha hangisi?."

"Ortadaki.?"

"Ah şu kırmızı yanak mı?." Başımı salladım. "Haha dikkat ette aşık olmasın."

"Çok geç güzellik oldu bile."

"Haha kolay gelsin."

Bardağımı kafama dikip ayaklandım ortalıkta dolanan garson kızı durdurdum masayı gösterip kulağına sarın çocuğu odama çağırdığımı iletmesini söyledim. Garson masaya gidip söylediğimi iletti an bakışları bana dönmüştü içtiği içki boğazında kalmıştı arkadaşı sırtına vurup duruyordu. Şaşkın olduklarını o kadar çok belli etmişlerdi. Abelin kahkahaları onların halleri beni de güldürdü.

"Tanrım şunları haline bak çok aptallar."

Gülerken zorla konuşmuştu odama yürüdüğümde Abelde arkamdaydı odanın kapısını açıp girdiğimde yatağımda kıvrılıp uyuya kalmış çocuğu görmüştüm ben bu çocuğu tamamen unutmuştum. Abel de şaşırmıştı çünkü odama kimseyi almaz yatırmazdım müşteri olsa bile işim bittiği an postalardım.

"Bu kim?."

"Bilmiyorum."

"Bilmiyorsun ama odanda ve yatağında ki sen asla böyle yapmazsın."

"Haklısın onu tamamen unuttum."

Neden sesiz konuştuğumu inanın bende bilmiyorum Abelde bana uymuştu ama bununla sonra uğraşacaktım kolundan tutup kapıyı tekrar kilitledim.

"Abel kim olduğunu öğren."

"Direk mi sorayım?" dediğinde sen salakmısın bakışı atmıştım.

"Tamam tamam ağzını ararım milletin ama sen ne yapacaksın sarışınla bu gece." Bu gece planını unutmuştum.

"Ben onu hallederim senin işin var mı?."

"Yok bir şey mi oldu?." Onayladım.

"Benim bir iki saat işim var gözün odada olsun ben dönene kadar."

"Tamam."

Abel gittiğinde odaya tekrar girmek zorunda kalmıştım duş alıp kıyafetlerimi giydim odadan çıktığımda duvara yaslanmış sağa sola utangaç bakışlar atan sarışını gördüm kapıyı kapatırken bakışı beni buldu sırtını duvardan çekip duruşunu düzeltti. Onun önünde durduğumda yutkunmuştu vücuduna bakmıştım benden kısa ve zayıftı yeni yeni oluşmaya başlamış kasları vardı spora başlamış olmalıydı.