38.Bölüm(Delalım Delalım)

68.4K 2.5K 159
                                    

Bir dakika

Bir dakika

Lütfen müziği açıp okurmusunuz inanın pişman olmazsınız.

Evet bölüm geldi biraz hüzünlenicez Hazalla babasına ama garinti veriyorum bol bol gülücez hatta bi ara kalkıp halay çekmeye başlaya bilirisiniz.

Dikkat edin etrafınızdakiler sizi deli sanmasın hadi buyrun yeni bölüm....

Bi gün Demir boyle konuşurken bayılmaktan korkuyodu Kubra hayır kalbi böyle dört nala koşmasa iyiydi.
Ama kocası bazen öyle bi konuşuyoduki kendini çok güzel bi romanda o baş roldeki adamın deli gibi sevdigi kadın gibi hissediyodu.Bi kitap okumuştu Dallar Meyveye Durdu.Ordaki kız önce cok haşarı yasayan bi kızdı ve onu islama uygun yaşamaya teşvik eden sevgilisi terk edip yurt dışında yasamaya başlıyodu.Ama sonra orda imanı tazeleniyo ve ülkesine bam başka biriolarak dönüyo ve bir zamanlar terk ettiği adama bu kez kimliğini postayla kendi gönderiyor.Ve sonunda evleniyolardı.
Ordaki kız gibi şimdi kendini mutlu hissediyodu.Evet kocasıyla hala aralarında bi mesafe oldugunun oda farkındaydı elbet ama bunca zamanda bu hale gelmelerine bile yeni yeni inanıyodu.

O hep hayatı o konakta kızını büyütmek olucak gibi düşünmüştü.Hatta Demirin başka biroyle evlenip onların mutluluğunu geriden izleye biliceğini bile düşünmüştü.Ama Rahman ve Rahim olan ALLAH tecellesini göstermişti.Aileydiler onlar kocası koruyo sarıp sarmalıyodu akşamları biliyodu hemen eve geliyodu.Hatta bazen dosyayı getirip salonda çalışıyo 'Defneyi bırak yanımda gezinsin ben onu biraz daha görüyim diye geliyorum'diyodu.

Güveniyodu kocasına evet kesinlikle güveniyodu.

Eskisi gibi değildi biliyodu kocasi ćok değişmişti onu düşünüyo kızının üzerine düşüyodu.İlk baslarda tabiki oda korkmuştu kız diye kızının dışlanmasından hor görülmesinden.Ama önce kaynanasının Berfo ninenin dedikleri sonra Demirin bıyle olması onu yanıltmıştı.Şimdi kızı kocasının kucağın oda kocasının kolunun altında huzurla oturuyolardı.

Bu gün ne olduğunu bilmiyodu ama hem merak ediyodu hemde korkuyodu.Demirin eve öyle sinirli gelmesi o silah sesleri aklından çıkmamıştı.İlk defa merakına yenildi korku kalbini sarınca dili çözüldü.Demirden biraz uzaklaşıp ona baktı Demirde karısına bakıyodu.

"Demir.........kötü bişeymi var .....yani konakta öyle silah sesi gelince ben çok korktum"dedi Kübra endişeyle kocasına bakarken.

Demir bunu beklemiyodu Kübra ilk kez ona böyle bişey soruyodu.Kübra böyle şeyleri sormazdı ilk kez soruyodu.

"Önemli bişey deģil sen boşver bunları"dedi Demir.Bunu karısıyla konuşmak istemedi zaten onun yeterince canı sıkılmıştı.Kübranında canı sıkısın yada korksun istemiyodu elinden geldiği kadar karısını kızını bu olaydan uzak tutucaktı.

"Dikkat et.....ben öyle sesler duyunca korktum Demir "dedi bu kez.

"Merak etme boşver sen bunları"diyip sağ elini karısının yüzüne görürüp elmacık kemiğini okşadı.

"Kafana takma sen bunları sen kızımıza bana bak"diyip göz kırptı Demir bu konuyu kapatmak istiyodu.
Karısı zaten mutlaka duyucaktı olanları ne kadar geç duyarsa o kadar iyiydi onun için.

"Eee hanım akşama ne yiyecez "dedi Demir konuyu deģiştirip unutturmak istiyodu.

"Buzlukta mantı vardı Dicle abla göndermişti mantı yaptım.Defneyede yayla çorbası yaptım biraz"

"Bu gün ziyafet var demekki kızım"diyip Defnenin basını optü Demir.

"Ben hazırlarım hemen sofrayı"diyip kalktı Kübra.

ÖMÜR BOYU BEDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin