ÖMÜR BOYU BEDEL

9.Bölüm

Kübra odasına girip kendini banyoya attı midesi kötü olmuştu içindekileri çıkarıp biraz rahatladı.Odaya girip yatağa uzandı amaçsızca böyle ağlamazdı aslında o hele birinin yanında ama hamilelik onun istemediği şeylere itmişti.Derin derin nefesler aldı yine ağlamaya başlamıştı gözleri yine ondan izinsiz onu dinlemeden akıyodu yaşları.Daha ne kadar öyle aşağlanıcanı düşünmeye başladı.Herkesin içinde onu çarıp amcasının yengesinin elini öpmesini istedi.Bunda bişey yoktu yenge kızını öldürmeye çalışmasaydı.Böyle zamanlarda daha bi vuruyodu anne babasızlık daha binderinden hissediyordu.Elini karnına koyup okşadı acaba anneside onu böyle hissetmişmişdir diye düşündü.Ağlamaları yine hıçkırıklara döndü kimsesizlik bazen öyle bi vuruyodu ki öyle içine işleyip ağrıtıyodu ki nefes almak istemiyodu insan.Nefes aldıkça canı yanıyodu nefes aldıkça nefessizleşiyodu.Evet insan nefes alırkende nefessiz kalırdı.

Kübra gibi

Demir karısının arkasından sadece bakmakla yetindi.Şimdi gidip konuşmayı düşündü ama biraz zaman geçsin dedi kendine ve salona geçti.Salonda muhabbete pek katılmadan oturdu sadece evet hayır gibi kelimelerle geçiştirdi.

Salonda ailecek oturan ev ahalisi ögle yemeği gelince oturup yemek yediler Demirin iştahsızlıgıni fark etti Berfin hanım ama bişeyde demedi.Yemekten sonra çaylarınıda içen Selim beyler izin isteyip kalktılar.Onları yolcu ettikten sonra tekrar oturdular salonda ailecek.Berfin hanım gelinini merak ettiği için kızına

"Ayşe hadi git yengeni çaar gelsin "dedi Ayşe hemen kalkıp çıktı salondan.

Kübra uyurken kapı sesiyle açtı gözlerini yine ağlayarak uyumuştu gözlerini silip aynaya baktı.Gözleri biraz kötü gözükuyodu ama mecbur kalkıp açtı kapıyı Ayşeyi görünce

"Efendim Ayşe"dedi Kübra Ayşe Kübranın gözlerini ve halini görunce sabah olanlara üzüldügünü anlayıp

"Şeyy yenge annem gelsin oturalım dedide ben onun için geldim uyuyomuydun"dedi

"Evet ben biraz kendimi yorgun hissettimde uzandım uyumuşum.Şeyy dinleniyomuş desen kendimi pek iyi hissetmiyorum"dedi

"Tamam yenge benn söylerim sen dinlen iyisin dimi ağrın falan"dedi

"Yok ağrım yok Ayşe sağol"dedi Ayşe başını sallayıp gitti.Kübra kapıyı kapatıp derin bi nefes verdi yüzü kötü görünüyodu şimdi inmemişti ama akşam yemeğe inicekti mecbur.Kendine gelmek için duş alıyım diye düşünüp dolaptan kıyafetlerini alıp banyoya girdi.

Salona inen Ayşeye baktı Berfin hanım Ayşe annesinin yanına oturup.

"Anne yengem dinleniyodu yorgunmuş biraz"dedi Ayşe

"Eyi dinlensin yemeğe kadar madem"dedi Berfin hanımda

Demir kardeşinin söyledikleriyle gerildi Kübra reddetmezdi gelirdi.Demekki çok kırılmıştı kaşlarını çatık rahatsızca yerinde kımıldayıp kalktı.

"Bende uzanıcam yemeğe kadar"diyip çıktı salondan onun ardından Berfin hanım kafasını iki yana salladı.Kendi kendine 'benim oğlum bu akılla gidersen sende daha çok düşünürsün karar kara'dedi.

Demir salondan çıkınca Baharın elinde tepsiyle onların odasına gittigini gördü.Oda odaya doğru yürüyodu Bahar kapıyı çaldı ama cevap alamadı beklerken Demir yanından durdu.

"Noldu ne bu tepsi"dedi Demir

"Şeyy ağam gelin ağam yemek yememiştide Dicle abla yemek gönderdiydi."dedi Demir kaşlarını çatıp tepsiyi alıp girdi odaya Kübrayı odada görmeyince tepsiyi yatağa bıraktı.Banyodan su sesini duyunca banyo yaptığını anladı yatağın diğer tarafına uzandı.Sağ kolunu gözlerine kapatıp bekledi Kübra çıkınca konuşucaktı.