ÖMÜR BOYU BEDEL

63.Bölüm

Said ellerini gözlerine kapatıp geriye yaslandı.Demirle konuştuktan sonra hemen internetten haberleri takip etmeye başlamıştı.Bir sürü haber vardı yalan yanlış bir sürü haber vardı.Bazı magazinciler Zaferin Hazala aşık olduğunu aşkına karşılık bulamayınca öldürdüģü gibi saçma haberler bile vardı.İfadeleri merak etmişti ama henüz yoktu.Kafası o kadar karışmıştı ki ne düşünüceğini bilmiyordu artık.Çalan telefonuna Demir diye hemen uzandı ekranda Zührenin resmini görünce derin bir nefes aldı.Oda duymuştu tabiki ne diyecekti ne tepki vericekti hiç bilmiyordu.Ama Zühreyi kırmaktan üzmekten deli gibi korkuyordu.O bunları düşünürken telefon kapandı Said telefonu bırakıp banyoya gitti.Bi duş alıp rahatlamak istiyordu sonra rahat rahat karısıyla konuşucaktı.

Zühre ise olanlarla napıcaģını şaşırmıştı.Zehra hanım haberlerde ve eltisinden öğrendikleriyle çok kötü olmuş 'Allah sen kimsenin evladına kıyma'diye dua etmişti.Onlarada Berdin hanımın söylediklerini söyledi şoförün ifadesinin bazı kısımları duyunca Zührede ürpermişti.

Bir insan nasıl bu kadar canileşirdi.
Oara hırsı insanın gözünü nasıl bu kadar kör edebilirdi.Duydukları anlatılanlar öyle aģırdıki bi süre kendini toparlayamamıştı.Onun gibi Aybukede napıcağını şaşırmıştı.Zehra hanım Said biliyormu diye içi içini yedi ama elinden geldiģi kadar gelinine belli etmemeye çalışsada Zühre anlamıştı.Arayamamıştı Zühre saatlerce arayamamıştı.

Bi yanı deli gibi merak etsede diğer yanı korkuluydu.Korkuyordu kocası ya bu duyduklarımdan sonra kötü olursa diye korkuyordu.Sesinde bi gariplik sezse napıcaktı bilmiyordu.
Öģle olmuş,ikindi olmuş,akşam olmuş geçmişti.Masada yemek yemekten çok susulmuştu kimsede iştah yoktu.Selim bey ayıp olur yarın seninle gidelim demişti eşine ve yarın için İstanbula bilet aldırmıştı.Bunu haricinde kimse konuşmadı sora sessiz sedasız çay içip herkes odasına çekildi.Zühre çok terddüt etsede sondu aramıştı kocasını ama cevap alamayınca bu kezde endişe sarmıştı kalbini.Burda deģildi orda kim bilir nasıldı ve Zühre burdan hiç bir şey yapamıyordu.Napıcaģını bilememiş sadece dua etmişti Hazal.için kocası için Melike hanım için Ege için Hazalın ailesindeki herkes için dua etmiş Allahtan onlara sabir vermesini dilemişti.Onların yerine kendini koyamıyordu bile bu korkunçtu.

Abdestini tazeledi ve yataģa geçti uykuu yoktu ama üşümüştü.Yatağa uzanıp kocasını düşünmeye başladı gerçi düşünmediği an yoktu aklı hep ondaydı.Çalan telefonuyla hemen yatakta oturup komidindeki telefonunu aldı.Kocasının aradığını gorür gormez hemen açtı.

"Said"dedi Zühre sesinin endişeli ve üzgün çikmasına engel olamadı.

"Nasılsın "dedi Said hemen.

"İyiyim ben.........sen nasılsın"

"İyiyim bende"dedi ama buna kendo bile inanmıyordu ki karısı inansın."Sanırım bu yalan oldu"dedi sonra tekrar konuştu.

"Ben....ben seni çok merak ettim.....hep aramak istedim ama yapamadım............çok üzüldüm........bunu bunu kimse hak etmez nolursa olsun.........o adam bir caniymiş"dedi Zühre.

"Evet bunu kimse hak etmez............çok tuaf  seninle bunları konuşuyor olmamız"

"Ben.....ben seninle bunu bile bile evlendim sen bana yalan söylemedin.Hem .......elimde olsa şuan yanında olmak isterdim.........seni dinlemek acını hafifletmek isterdim"dedi Zühre.Evet korkuyordu ama eğer üzgünsede kocasını o teselli etmek istiyordu.

"Kadın sen nasıl bir insansın"dedi Said evet işte şimdi direnci bitmişti.Ararken kendini toparlamıştı ama karısının bu sözleri onu tekrar dağıtmıştı.Bu nasıl bir kadındı kocası başka kadın için üzülüyordu ve o kocasıni teselli etmek istiyordu.Üstelik bunu öyle içten söylüyordu ki Said bunda samimi olduğubu biliyordu.