Hilal'den
Üzerimi giyindikten sonra yatakta hala uyuyan Leon'a baktım. Sıkıntıyla iç çekerek yatağa oturdum. Kolunu çekiştirerek bağırmaya başladım.
"Leon! Leon! Uyansana ya!"
"Mitera, biraz daha ya."
"Leon! Ne miterası ya! Saçmalama, kalk artık!"
"Biraz daha."
Derin bir nefes aldım. Bu kadar uykucu muydu bu ya? Aklıma gelen fikir ile sinsice gülümsedim.
"Leon! Mehmet mi o ?!"
Leon aniden gözlerini açarak doğruldu. "Hani nerede?!" Tam kalkacakken elimle omzuna dokundum. "Sakin ol, şaka yaptım. Mehmet falan yok." Gülümseyip, kolumdan çekti şimdi neredeyse üzerinde gibiydim ve nefesi yüzüme çarpıyordu. Biraz daha yaklaşınca kalbimin duracağını sandım.
"Σ 'αγαπώ"
Gülümsedim. "Bende seni seviyorum."
Belimden tutarak göğsüne yaslanmamı sağladı. "Ne ara yunanca öğrendin bakayım sen?" Dudaklarımı kıvırıp "Şeyy, sen yokken Mehmet bu konuda bilgili olduğundan biraz öğretti." Yine hareketleniyor. Bu sefer başımı kaldırıp gözlerine bakıyorum. "Şaka, şaka." Ben gülerken Leon "Hilal!" diyor sanki kızarmış gibi. Biraz daha yaklaşıyorum ona. "Leonn.." diyorum sesime etkileyici bir ton eklemeye çalışarak. Dudaklarına ufak bir öpücük konduruyorum. Yataktan kalkmaya yeltenirken kolumdan tutuyor.
"Nereye?"
"İzniniz olursa Teğmen Leon, kahvaltı hazırlamayı düşünüyorum. Malum evde hizmetçiler dahil kimse yok. İlk günden kocamı aç mı bırakayım?"
"Bende yardım edeceğim sana. İlk günden karımın yorulmasına izin mi vereyim?"
Kollarımı boyununa doluyorum.
"Sen benim en güzel, en düşünceli, en cömert hediyemsin. Σ 'αγαπώ." diyorum. Leon beni kendine çekip dudaklarımızı birleştiriyor. Elim saçlarına gidince ben anlamadan hafif öpüşü tutkulu bir hale geliyor. Nefes almama izin vermek için ayrılıyor ve "Kahvaltı bekleyebilir, biraz daha." diyor çapkın bir gülüşle. Gülümseyerek onay verdiğimde tekrar dudaklarımız birleşiyor.
Yarın, ehliyet sınavım var ve ben hala uyumadım, bölüm yazıyorum. Sizleri seviyorum, hepinize iyi geceler :) Birde, lütfen bana şans diler misiniz? 🙏
